Dehioth Rules & Metonic XIX Annus Cycles

Iosephus F. Dumond

Isa 6:9-12 et dixit: Vade, et dic populo huic: Audis quidem, sed non intelligis. et videns quod videtis, sed non cognoscitis. Pingue cor populi huius et aures eius aggrava et oculos eius claude; ne videant oculis et auribus audiant et corde intelligant et convertantur et sanentur. Et dixi : Domine, usquequo? Et dixit : Donec desolentur civitates absque habitatore, et domus sine homine, et terra deserta, in desolationem, et donec longe movebit Dominus homines, et magna est vastitas in medio terræ.
Published: Jul 25, 2015

News Letter 5851- 021
IX, die VI mensis DLXXXIX post Creationem Adam
Mensis XIII, anno sexto tertii cycli sabbatici
TERTIUS Cyclus Sabbaticus CXIX Iubilaei cycli
Cyclus Sabbaticus Terrarum Motuum, Fames ac Pestilence
Annus decimus pro viduis, pupillis & Levitis

July 25, 2015
Shabbat Shalom Familia,

Dehioth: De Regulis Provocationum

Incipiamus a quodam in prospectu de Propositionibus et cur nonnulli ex Iudaeis ducibus necesse fuit dies sanctos Dei differre. Dies festus dies disponendi in annum determinatur per regulas quae ordinantur ne Yom Kippur (Atonement) fiat vel ante vel post sabbatum. Dies festos Dei mutaverunt ad suas necessitates, in societate in historia tunc temporis existente.
Sunt septem regulae pro dilatatione, sed quatuor prima tantum explicanda sunt. Alia tria pertinent ad benedictiones. Si ulteriores notitias de benedictionibus velis, in tua bibliotheca locali reperire potes.

Regula prima:

Haec regula explicat tubas (Rosh Hashanah) primo die (Iudaeorum) Novus Annus, non posse fieri die Dominico, Mercurii vel Veneris. Si Tubae (Rosh Hashanah) in Dominica, Hosa'na Rabba (die VII Festi Tabernaculorum) essent die Sabbati, et hoc vitandum est, quod impediret celebratio propria Salicum. Si

Tubae (Rosh Hashanah) die Mercurii expiatio (Yom Kippur) in die Veneris esset et hoc indebite aerumna esset quod duo dies in ordine cum gravibus restrictionibus essent. Si Tubae (Rosh Hashanah) die Veneris essent, expiatio (Yom Kippur) die Dominico futura esset et iterum duos dies in ordine cum gravibus restrictionibus haberemus. Si igitur nova luna vel dominica, quarta vel sexta feria, primus dies Tishri (7th mensis) in diem sequentem prorogatur.

REGULA SECUNDA:

Si Novilunium (molad) Tishri (mensis septimus) meridie vel serius incidit, Nova Luna (Rosh Hodesh) dies sequentis declaratus est. Ita, si molad (luna nova) Lunae meridiem vel serius est, Martis dies Rosh Hodesh (Luna nova) declaratur. Ratio est, quia si ante meridiem molad (novae lunae) est ante meridiem, certum est novum lunam in aliqua parte mundi ante solis occasum eiusdem diei visibilem fore. Si autem nova luna post meridiem fiat, nova luna non ante solis occasum eiusdem diei apparebit. Si dies sequentis est dies dominicus, mercurii, vel dies sextus, quo primus dies Tishri non occurrit, ulterius differtur in diem sequentem, ita ut prima Tishris sit tertia dies computata, et addito die. molad (lunam novam).

REGULA TERTIAE:

Si molad Tishri anno vulgari est die Martis ante 3:204/1080 AM vel post, prima Tishri ad Iovis diem prorogatur. Non potest esse die Martis quod tunc anni proximi Novus Luna (molad) Tishri die sabbati post meridiem et nova luna (Rosh Hodesh) in diem dominicam differri debebat. Hoc annum efficeret, de quo agitur 356 dies longus, qui plus quam terminus 355 dierum statutorum est.

QUARTUM REGULAE:

Hoc evenit si Novus Luna (molad) Tishri, anno insequente bissextilis, in a
Lunae post 9:00 AM (id est. hora quinta ab initio noctis ante) et partes 589/1080. Si hoc anno die Lunae inciperet, Tubae (Rosh Hashanah) proximi anni die Martis meridiem cecidissent et in diem Mercurii differrentur. Hoc efficit currentis anni 382 dierum longitudinis, quae infra terminum statutorum 383 dierum est.
DE DIEBUS HEBDOMADAE IN QUIBUS DIEBUS FESTORUM ACCURARE NON POSSUNT.
vel "diebus vetitum"

Diebus Hebdomadae SOLIS MON = TUE CONLOCO THU FRI SAT
Pascha x x x
Et tubis exclamaverunt x x x
PACATIO x x x
TABERNACULUM x x x

Dies festus annus ordinatio determinatur per regulas quae ne Yom Kippur (Atonement) fiat vel ante vel post sabbatum.
(Ex Calendario hebraico comprehenso ab Arthuro Spier, pagina 10 & 15, 1986 editum).
Non enim aliqua praedictarum regularum in Scriptura reperiri possunt; vel verbo vel principi!
Tu hominis praecepta vel praecepta Iehovae sequeris? Electio tua est? Memento licet, si erras, pretium persolves.
Hoc anno mense Septembri, coniunctio lunae fit tertio Idus Septembris. Secundum Kalendarium hebraicum tunc 13 Sept. dies 13 esse debet. Sed ut ex chartula superius videre potes, Dominica non licet festum tubarum esse. Propter regulas dilationem, quae sequuntur Calendarium hebraeum, diem sanctum per unum diem differre debent.

Ubi est hoc in biblia tua?
Iterum hac conjunctione pro Sept., dies Expiationis in diem Martis tunc caderet et hoc non licet. Festum Sukkot tunc in diem dominicum caderet quod iterum non licet.

A vide in Dilationes
Quae sunt "dilationes"? Quorsum spectant? Usi sunt antiqui Israelis sub Moyse? Has regulas auscultabat Iesus, an etiam noverat? Numquid Deus eos? Nonne Hillel II ea ordinavit? An Misnah vel Talmud eorum usum indicit? Quae origo? Rem penitus aggrediamur.
Provocatio sequens enucleat operationes prorogationis. Paucis lectionibus sumi potest ad aliquam intelligentiam perspiciendam.

"Dehiyyot [dilationes] haec sunt:

(a) Si Tishri molad incidit in diem 1, 4, vel 6, tunc Tishri 1 prorogatur uno die. [Saepe ad ADU haec dilatio refertur, quod acronymum ex hebraicis litteris alef (1 pro dominica) formatum est (pro feria IV), &vov (pro VI)].
b) Si Tishri molad occurrat ad vel post 18 horas (ie, meridies), tunc Tishri 1 prorogatur unus dies. Si hoc facit Tishri 1 in diem 1, 4, vel 6, prorogatur Tishri 1 additus dies ad satisfaciendum dehiyyah (a).
(c) Si Tishri molad anni ordinarii (id est, mensium duodecim) incidit in diem 3 vel post 9 horas, 204 halakim, tunc Tishri 1 prorogatur duos dies in diem 5, unde satisfacit dehiyyah (a).
d) Si primus molad sequens bisextilis incidit in diem 2 vel post 15 horas 589 halakim, tunc Tishri 1 prorogatur unus dies in diem 3 .
3.1.2 Rationes ad Dehiyyot
Dehiiyah (a) prohibet Hoshana Rabba (Tishri 21) fieri in sabbato et prohibet Yom Kippur (Tishri 10) fieri pridie vel post sabbatum.
Dehiyyah (b) artificium est antiquae praxis incipiendi cuiusque mensis cum visione lunaris lunaris. Ponitur quod si post meridiem fiat molad (id est conjunctio media) lunaris lunaris cerni non potest nisi post 6 PM, quod tunc erit postero die.
Dehiyyah (c) impedit annum communem ne 355 dierum excedat. Si Tishri molad anni ordinarii incidit die Martis vel post 3:11:20 AM, proxime Tishri molad fiet vel post meridiem die Sabbati. Secundum dehiyyah (b), Tishri 1 anni proximi differri debent in Dominicam, quae per dehiyyah (a) ulteriorem prorogationem ad Lunae facit. Id evenit in ordinario anno 356 dierum. Dilatio Tishri I a die Martis ad Iovis annum producit dies 1.
Dehiyyah (d) prohibet annus bisextilis, ne deficit 383 dies. Si Tishri molad sequens annus bisextilis est die Lunae, vel post 9:32:43 1/3 AM, prior Tishri molad (ante tredecim menses) die Martis vel post meridiem evenit. Ideo per dehiyyot (b) et (a), Tishri 1 initium bissextilis in quintam diem differtur. Ne annus bisextilis CCCLXXXII dierum, dehiyyah (d) differat uno die initium anni ordinarii». (Explanatorium Supplementum ad Almanach Astronomicum, P. Kenneth Seidelmann editorem; documentum online at: http://astro.nmsu.edu/~lhuber/leaphist.html)
Quod si haec dilatio praecepta apud antiquos Israel, tam sub Moyse quam per Templi tempora vigent et in usu fuerunt, eorum in scriptis suis ac scriptis reperiri oportebit.
De Scripturis Scripturis

In primis, fundamentum nostrum est Verbum Dei - Sacrae Scripturae. Incipiens hic inquisitionem, num invenitur aliqua regulae dilatio instantia? An enuntiat in Torah, dicit, Levit. 23, verbi gratia, quod dies clamantis (aka "Yom Teruah"/" dies est.
Tubis ") primus dies est septimi cycli lunaris nisi qui dies septimae novae lunae in dominicam, mercurii vel Veneris dies fieri contigerit. Quibus in casibus, placetne observare diem sequentem?
Quaeratur etiam totam Scripturam, sed nunquam inveniet.
Leviticus 23:24 Aperte dicit, quod dies primus est lunae septimi anni, qui sanctificatus est in ecclesia sancta. Nusquam enim Scriptura declarat hunc Deum constitutum sanctum conventum in alium diem transferri posse, quam in septimam kalendas lunae anni.
Ioannes in narratione evangelii scribit Iesum stantem in novissimo die festivitatis magni diei, et clamasse ad turbas (John 7:37). Hic "dies novissimus, ille magnus dies" est octavus dies festi mensis septimi (John 7:7) et occurrit die 2 Ethanim/Tishri. Sequenti die (John 22:8), Jesus venit mane iterum in templum. Post sermonem suum cum scribis et pharisaeis, curavit hominem a nativitate caecum. Dicebat enim Ioannes quod esset sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius. (Joh. ix. 2).
Haec argumenta ostendunt diem XXIII Ethanim sabbatum fuisse illum annum – impossibilitatem cum calendario rabbinico, cum hoc significaret tubarum fuisse in illo anno Veneris et Tubarum Veneris ob regulas dilationem non posse.
Nunc aliqui contendant hunc diem ultimum diem esse VII dies Sukkot loco VIII diei (itaque XXI Ethanim pro XXII). Sed haec considera;
Leviticus 23:39 quintodecimo quoque die mensis septimi, cum in pomorum fructuum terrae conveneritis, solemnitas Domino septem diebus facietis: in primo die sabbatum erit, et octava. dies sabbatum erit.
*Sabbatum' — hoc est mistranslatio, hebraice hic dicit shabbaton, graece autem LXX dicit anapausis, quorum neutrum est sabbatum. Sabbatum vocabulum Hebraicum est sabbatum, graece autem sabbata vel sabbaton est.
Octavo die. Octavo a quid? Dies octavus est a primo die festivitatis, dies octavus ab 15th, est dies 22 mensis. Ut patet, plusquam septem diei festum est: octavus dies a Creatore praecipitur. Uter tandem erit? 7th or the 8th? Patet, 8 post 7, et futurum ultimum.
Porro Ioannes hunc « diem ultimum » tamquam « magnum Festi » definivit. In Graeco verbo "magnum" idem est quod graecum est, uti Ioannes XIX, 19, ubi translatum est "altum." Ioannes dies festi reliquos dies "altum" vel "magnum" definit. Proprio vocabulo usus Ioannis, referri non potest ad VII dies Tabernaculorum, cum non sit dies "magnus" vel "altus". Ioannes vero dixit de octava diei 31, quae est dies excelsus (requies dies festus).

Nam qui contendunt John 7:37-9:14 omnia in novissimo & magno die accidisse, notandum est quod Ioannes locutus est de die novissimo (die Octavo - Shemini Atzeret) in 7:37, et recte ad illud. "Magnum Festi." Graece hic proprie est. Ioannes ton definitive usus est ut certo die definiret: « EXTREMUM ... MAGNUM ». Sed Ioannes scripsit Io. IX, sabbatum, non "sabbatum" (absente graeco ton definitivo);
Erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius.
Si de eodem adhuc die Ioannes loqueretur, cur non specialiter? Cur non dicis: Erat autem sabbatum, magnus dies, quando fecit Iesus lutum.
Item excelsi dies tabernaculorum non sunt sabbatum (Hebr.: sabbatum). Numquam in Scripturis dicuntur sabbatum, habentque differentias praescriptiones quam dies sabbatum.
Commentarium historicum
Respicientes historica documenta, dilatam invenimus nondum in usu fuisse in die Iesu, neque etiam post saecula.
Mishnah (spanning tempus 200 a.C.n. – 200 AD), qui ad primam partem Talmud constituendam venit, asserit:
QUOD SI DIES PLACI- NIS IN SABBATO INCIDIT - Mas. Menachoth 100a
SI SABBATHUM ET DIEM Expiationis [Sequuntur invicem] i.e
Dies Expiationis incidit in feriam sextam vel Dominicam — Mas. K'rithoth 19a cum dies expiationum incidit in feriam sextam – Mas. Sabbatum 114b
Ubi dies expiationum incidit in feriam sextam, Panis tunc coquitur in Iovis – Mas. Menachoth 100b
Complicant vestem etiam quater vel quinquies. Et straverunt lectum in nocte sabbati ad usum sabbati, non autem in sabbato ad usum sabbatum. R. Ismael dicit: "Spondunt vestimenta et ponunt stratos in die expiationis sabbati". – Mas. Sabbatum 15:3
Ut supra patet, etiam post Messiae tempus in carne, dies expiationum servabatur tam in sextis feriis quam in dominicis, quod sub hodiernis CRC regulis fieri non potest.
Ulteriores lectiones Mishnah historicis argumentis praebent alia tempora statuta similiter non differri;

SI VIVA PASCHA IN HIEROSOLYMIS IN SABBATO INCIDIT - Mas. sabbatum 148b
SI QUARTUS DECIMUS SABBATIS - Mus. Shekalim 8:3
SI QUARTA DECIMA [Nisan] SABBATO incidit — Mas. Pesachim 49a
THE [MERIDIEM] TAMID OCTO ET SEMMIS HORIS ET
Offertur horarum novem et semis. IN VIGILIA PASCHAE EST
SEPTEM HORIS ET SEMISSE INTERFECTA EST AT OCTO ET A*
HORIS SEMIS, UTRUM SIT IN FERIA SIVE SABBATA. SI VIVAM
PASCHA CELSIT IN SABBATH VIE FERIA VI, OCCIDITUR AD SEXTUM ET A.
MEDIUS HORIS ET OFFERTUR AD SEPTIES ET SEMIS HORIS, ET PASCHA
OBLATIO EJUS. IN VIGILIA PASCHAE INTERFECTA EST ... UTRUM HEBDOMADA SEU SABBATH — Mas. Pesachim 58a
Hic locus, de "vespere", de oblationibus quotidianis in Pascha oblato, illustrat Pascha posse accidere in feria, die Parasceve (die veneris) seu sabbatum.
SI SEXTA DECIMA SABBATO incidit – Mas. Pesachim 83a
Hi "festum paschale" (id est primus dies festus azymorum) occurrens in die occurrens non permisit currenti CRC (id est Veneris die). Etiam, adhibito hodierno calendario certo, occurrentia Abib 16 sabbati sivan 6 (quae est ratio Rabbinica post-Mishnah Pentecostes [1]) in sabbato posuit. Hoc est aliud CRC non-nullum.
In Secundo Reipublicae usque ad quartum CE saeculum festum Paschae nullo die hebdomadis incluso Veneris die cadere potuit. (Dr. Solomon Zeitlin, "The
Calendarium iudaicum tempore II rei publicae et cartis, » iudaeorum Review, iulii 1966, p.
Dum « Ecclesiae Dei » ieiunia a Iudaeis addita non observamus, unum ex illis hic nunc in huius studii contextu intuebimur. Ieiunium noni Av numquam in feriam sextam occurrere per regulas currentis CRC. In Bibliis autem temporibus, et per periodum Misnaicam, hoc non ita erat;
"Neque primo die mensis vel in [festo] jejunium publicum decernant
Devotio vel Purim. Quod si coeperant, non interrumpant ieiunium. Sic Rabban Gamaliel. R. Meir dixit: Quamvis Rabban Gamaliel dixerit: "Ne interrumpant ieiunium", confessus est se toto die non ieiunare. Sic et Nono Av si in vigilia Sabbati cecidisset. (The Mishnah, Danby, p. 197, Taanith 2:10).
Mishnah etiam sequentia commemorat de Die Clamationis ("Trumpets"), quod est dies quo hae regulae Dilationem circa fundantur:
si duo festivitates novi anni post sabbatum incidant
Lunae] — Mas. Sabbath 19:5

Hoc Mishnaic auctoritas ostendit "festum dies" immediate sabbatum sequi posse.[2] Etiam aperte affirmat speciatim "Rosh HaShanah" (Tishri 1) cadere posse in prima septimanae die, et sic patet dilatam huius diei clamantis (aka "festum tubarum"/"Rosh HaShanah"). a die dominico ad diem Lunae nondum in temporibus Templi nec tempore Mishnaico constitutum est.
Cur primus dies Ethanim (aka "Tishri") non licet in diem dominicam cadere secundum calendarium rabbinicum usquam?
Si Rosh Hashanah in dominicam incidit, Hoshanah Rabba in sabbato caderet et vocaret ad tollendas quosdam ritus quos pharisaei pharisaei praetermittere nolebant. (Jewish Quarterly Review, vol 25, No 1, 1997; Articulus Rabbi Saul Leeman, "Quare Pesach sic Late Hoc Anno?").
Solis ineptus censetur, quod cum Rosh ha-Shanah in eo cadens, septimus dies Festi Tabernaculorum (Hosha'na Rabbah) in quo sollemne "viminum salicum verberare" est magna pars servitutis, caderet. Sabbato et caeremoniarum observatio permitti non potuit. (Henry Malter, Saadia Gaon: Ejus Vita et Opera)
Rosh Hashana numquam in diem dominicum cadit, propterea quod Hoshana Rabba (ultimus dies Sukkot, qui semper in 21 Tishri cadit) incidit in Sabbatum, quod optabile non esset. Talmudicis temporibus, Hoshana Rabbawas diem similemque Yom Kippur reputavit. Longam feriarum periodum ab Rosh Hashana incipientem ad finem perduxit et una ultima opportunitas censebatur contra singulos in Altissimis Festis edictum alienum esse decretum. Si Hoshana Rabbawere caderet in sabbato, hoc impediret caerimoniam verberandi fasciculum salicum in synagoga officia, actio sabbato prohibita. sabbato posteriorem rabbinicam, non a deo]. Salices tundentes actus sui flagellationis et compunctionis signum fuit, simile caerimoniae malkotae quae in Yom Kippur exercetur. (Alfred J. Kolatch, Liber Judaeorum QUARE, p. 228)
Placetnene nos non recto die ob hanc traditionem rabbinicam et ratiocinationem observandam esse "tubae"? Quot in CRC fratribus observantibus etiam conscii sunt hanc ob causam « tubae » numquam observari in die dominico intra « calendarium hebraicum »?
Mishnaic sequentis auctoritas probat Ethanim 21 (HoShana Rabba) non differri a sabbato in templo et saltem temporibus prae-talmudicis incidere, ac per hoc etiam ulterius ostendit tubas non esse dilatam. primo die sabbati;

4:1 A. [ritus] lulavi et rami salici [circa altare a sacerdotibus portati] sunt sex vel septem.
4:3 A. Ramus salix septem diebus est ritus: Quomodo?
1. [Si] septimus dies salicem cum sabbato coincidit, salix ramus septem diebus est.
4:5 F. Et in illo die [id est, 'septimus dies salicti' (Ethanim 21)] circum altare septies ambulant.
4:6 A. Sicut ritus de eo in die ordinario, ita ritus in sabbato » — Mas. Sukkah 4:1,3,5,6
Akavia, in 'Kizzur' p. xl, a temporibus datis in Sherira Gaon's Epistola, Rosh Hashanah observatum in Dominica, cum consequente Sabbato Hoshana Rabbah, multo post Hillel II. ('Rosh Hashanah,' hic et alibi, de primo die festo [Tishri 1]. (Arnold A. Lasker et Daniel J.Lasker, Ecce Luna nascitur! Quomodo Kalendarium Judaicum)
Judaeorum monumenta sequentia, etiam ex periodo Talmudica, ostendunt diem 1 septimi novilunii similiter non differri ab occurrente feria sexta;
1. IN MENSE SEPTIMO, IN DIE PRIMA MENSIS A'
SOLEMN REQUIES (XXIII, 24).1 Hoc pertinet quod in Scripturis scriptum est:

In aeternum, Domine, verbum tuum stat in caelo (Psal. CXIX, 89). 2 Nomen R. Eliezer traditum est: Mundus vigesimo quinto Elul creatus est. R. R. Eliezer sententia consentit. Didicimus enim in Benedictione Shofar 3 a Rab : ' Hic dies, in quo fuit operis principium, memoriale diei est, Legitimum est Israeli, praeceptum Dei Jacob. Exinde pronuntiatur in terras, quis eorum ferro destinatur, qui ad pacem, qui ad famem, qui ad abundantiam; et unaquaeque creatura in eo visitatur, et ad vitam vel ad mortem refertur.'4 Ita relinquitur concludere 5 quod in prima hora novi anni, idea hominis creandi in mentem venit, in secunda iniit consilium. in Angelis Ministris, in tertio Adae pulverem congregavit, in quarto Condidit, in Quinto Formavit, In Sexto Fecit Eum in Corpus Exanime, In Septimo Inspiravit Animam. Octavo perduxit eum in paradisum voluptatis, nono jussus [contra esum de fructu ligni scientiae], decimo transgressus, undecimo judicatus, duodecimo condonatus. Hoc, ait Sanctus, benedictus Adam, filiis tuis signum erit. Sicut in judicio coram me stetisti hodie, et cum libera venia exieris, sic filii tui in futuro stabunt judicio coram me hac die, et cum gratuita venia a facie mea exibunt.' Quando illud erit? septimo mense, prima die mensis.
(1) Novus Annus Dies; dies, in quo sedet Deus in iudicio super mundum. Expositio quae sequitur intendit exponere quare primus dies anni electus est in diem iudicii.
(2.) Frustra non liquet. In Pes. R. XL, 2 exponitur hic versus, ut ostendat misericordiam regere Dei erga hominem iudicium, et quod ita sit in Adam, qui primo anni die iudicatus est.
(3) Ic secundo locos singulares insertos additici muneris de anno novo. Secunda benedictio haec nunc Zikronoth nota est, recordatio.
(4) VAPB, p. CCL.
(5) Conclusio tantum est, Adamum in Novo Anno, Kalendis Tishris, creatum esse, qui est dies sextus a vigesimo quinto Elul.
Midrash Rabbah -- Leviticus 29:1
Talmud etiam asserit Adamum in Ethanim 1 creatum (aka, Tishri 1);

Novus Annus Kalendis Tishris creatus est et omnia, quae de eo narrantur, eo ipso die facta sunt. Prima hora congregatus est pulvis eius; in secundo rudis erat; in tertia membra articulata sunt; in quarta anima inspirata; in quinto erectus est; sexto, omnibus creaturis nomina imposuit; in septima adductus est Eva; in octauo genuit Cainum et Abel. nono prohibiti sunt comedere de ligno scientiae boni et mali; decimo, peccaverunt; xi sententia lata est; et duodecimo expulsi sunt de Eden (Sanh. 38b; cf. etiam Lev. R. xxix. 29). (Encyclopaedia Judaica, Volume 1, art.: Adam, pp. 2, 236,237).
Nunc nos, ut Hebraei, qui supra materiam auctoris sunt, satis noti sumus, quo die Adam creatus sit, nonne sumus? Liber Genesis aperte nobis explicat sexto die, ante sabbatum (Gen. I, 1). Quae cum ita sint, patet quod "rabbis", qui haec Midrash et Talmudici auctores citant, non credidit Ethanim 2 differendum esse ab occurrente pridie hebdomadis sabbati (id est, die Veneris).
De Origine Provocationum
Scripturas et historicas commentarias examinavimus et plena probatione invenimus ea differendi regulas CRC non in usu fuisse vel 1 2 Templi periodi, nec postea tempore Mishnaico.
Quando ergo haec facta sunt in locum regulae? Eas anno 358/359 CE instituit Hillel cum astronomicae notitiae astronomicae "secretae" usque adhuc edidisset, quae a Sanhedrin adhibitae fuerant, ut testes qui accesserant ad testimonium de visu recentis crescentis mentirentur vel ediderunt. non?
Plane quidem est, ut a recentioribus viris doctis visum est, systema calendarii fixi non enucleatum fuisse nisi plene tribus vel quatuor saeculis post finem periodi Talmudici, circa AD 485. [Igitur circa annum octavum vel nonum CE. ] ... Neque in Talmud de gravissimis rebus calendariis reperiri potest ut mensium plenarum et defectivorum regularis successio intra annum, quattuor prorogationes diei anni novi, cycli XIX anni, seu numerus et successio annorum intercalati. in hac vel aliqua exolvuntur ". Maimonides, lib
Tres Tractatus de Octo Sanctificatione Lunae, ex Hebraeo translati
Salomonis Ganz; Introduction by Julian Obermann, Astronomical Commentary by Otto
Neugebauer, Novi Portus: Yale University Press, 1956, p.
« Inexpugnabile est ... ex scriptorum operibus peritia fastorum noticia, quod hic ordo intercalationis [sequentium intercalationis 19 anni cycli] et molad epochal non erant intrinsecae partes calendarii Hillel II, adhuc visi. iuxta alios stylos ordinis intercalationis et molad tam sero ac saeculo XI. Item quattuor dehiyyot [advo- vari] paulatim progressi sunt. ...Per saeculum decimum calendarium Iudaicum prorsus simile erat ac hodie. (Cecil Roth, editor, Encyclopaedia Judaica, Vol. 11, p. 5, articulus: Calendarium)

Dum certo certius esse non possumus, cum dilatio regulae additae sunt iuxta ceteras regulas hominis factae tunc progredientis calendarii rabbinici computatis, certo certius scimus has regulas non in usu fuisse, nec etiam conceptas ac cognitas; in Iesu die. Nonnulla indicia sunt, quae initia elementorum harum prorogationum prope finem periodi Talmudici obrepere inceperunt, sed sicut supra affirmat Encyclopaedia Judiaca, hae regulae gradatim evolutae, una cum reliquis calendariis rabbinicis, decursu. multorum annorum.
Repulit parasceves?
Hanc "ADU" dilationem egere asseveramus intercludere sabbatum et annuos dies festos, ne rursus in tergum occurrentes, ne dies praeparationis sit inter duorum temporum statutorum ad secundum praeparetur. Estne hoc verum in oculis Dei?
Notio «diei praeparationis» proficiscitur ex Exodo 16, cum:
die sexto parent quod inferant. eritque bis quantum colligent cotidie, coque quod coques, coque quod coques, cras enim sabbatum est. Exod.
Quae praeparatio ad expiationem necessaria est (diei ieiunii) ut eius observatio a die dominico ad Lunae in talibus annis moveatur, sicut in 2000, cum dominica iure servetur?
Quid «coquitur et fervet» ad diem Expiationis, quem unum diem super unum diem gibba est, in suo loco rite praeparatum habere diem, cum nihil manducatur in hoc Deo, quovis die ieiunii constituto??
Cuius regulae fallacia adhuc hoc ipso improbatur: Deus specialiter declaravit unum ex suis temporibus futurum esse in crastinum sabbatum.
Si Deus vere est contra sabbata et dies festos annuos retrocedens, et sentit et intellegit nos homines esse « impractical » ad custodiendum, quare tunc ipse saltem unum sabbatum retro ordinavit. Dies sanctus omni anno (id est septimus sabbatum ab Elevatione manipulorum, quem post Pentecosten sequitur — Leviticus 23:15-21)?
Res, fratres. Per totam Scripturam nullae sunt impedimentorum regulae indicia. Per Nuper II Templum (die Iesu) et monumentis primis Templi post-2um, significantes probationes invenimus contra impedimenta adhibita vel etiam nota.
A multis, qui CRC tenent, probationis onus inde mutandi incumbit in eos, qui iam reliquerunt, ut probationes illis exhibere debeamus. Sed biblica res ita se habet: Admoniti sumus per Apostolum Paulum omnia probare, non aliis, sed nobis ipsis. Nos omnes doctrinas singillatim deponamus

similem examinis ANTE retinemus. Carissimi, quam multi nobis vindicare possunt hanc probationem et probationem in hoc quod aiunt Hebraico Calendario egisse?
ap:
1. Vide nostrum articulum de Elevatione Sheaf diei & Pentecostes
2. Haec Misnaica citat infra, ad consonantes shabbat 19:5 et aliis locis historicis allatis, ostendit dies festivitates immediate sequentes sabbatum fieri posse;
In die festo, qui sabbatum proxime accedit, sive ante sive post illud, omnes vigiliae sacerdotales aequales erant in divisione panis.- Mas. Sukkah 5:7
QUOD SI FESTUM PROXIME SABBATO INCIDIT AUT ANTE VEL POST EO - Mas. Sukkah 56a
Author Email: Brian Hoeck
©2001 Veritas On The Web Ministeria: Articuli omnes orti a Kenneth Hoeck et/vel Brian Hoeck, libere distribui possunt vel speculari, dum in tota sua (inclusa sententia), Veritati in Tela attribuuntur, et auctori suo promerito. dedit. Ad CHRONICON FASTI
Cycles Meton
Pro astronomia et calendario, de metonicis
cyclus seu Enneadecaeteris (ex Graeco antiquo: ?????????????????? anni solaris et mensis synodici. Meton Atheniensis Graecus astronomus (saeculo quinto a.C.n.) observavit periodum 19 annorum fere exacte aequalem esse 19 mensibus synodicis et, rotundum ad plenum dies, computat dies 235. Differentia duorum periodorum (ex 6,940 annorum et 19 mensium synodicorum) est paucas horas secundum anni definitionem.
Considerans annum 1? 19 huius 6,940-diei cyclus dat anni longitudo
365 + 1?4 + 1? 76 dierum (cyclus rotundus multo accuratior), qui paulo plus est
XII menses synodic. Ad 12-mensem annum lunarem in pace cum anno solare custodiendum, XIII mensis intercalarius adiciendus esset septies occasiones per annos undeviginti (12 = 13 × 235 + 19). Cum Meton cyclum circa 12 a.C.n. introduxit, iam notus erat ab astrologis Babylonicis.
Mechanica computatio cycli in Antikythera mechanismo aedificatur. (Antikythera mechanismus est vetus ratio computatoria analogica quae astronomicae positiones et eclipses ad proposita calendricas et astrologicas, sicut et ad praedictum
Olympiades, cycli Olympici antiquorum).
Machine_d'Anticythère_1
Cyclus usus est in calendario Babylonico, systemata calendarii antiqui Sinensium (in 'Regula

Cycle') and the medieval computus (id calculus of the date of Easter). Menses intercalari Hebraeorum moderatur cyclum 19 annorum.
Tempore Meton, praecessionis axialis nondum inventa, et inter annos sidereos (currente: 365.256363 dies) et annos tropicos distinguere non poterat (currente: 365.242190 diebus). Pleraque calendaria, sicut vulgo calendarii gregoriani, fundantur in anno tropico et tempora servant in eisdem calendariis singulis annis. Anni tropici undeviginti circiter duae horae sunt breviores quam 235 menses synodici. Error cycli metonici est ergo unus plenus dies singulis annis 219, vel 12.4 partes per decies.
Metonicus cyclus error in eo habet? Utinamne ratio Iehovae talem errorem haberet?
Roy Hoffman novae lunae Societas, quae iam luna cernebatur et percunctans ad Sanhedrin percunctans, in dies iterum reverti ad aspectum lunae affirmat;
Plus enim mille annorum calendarium Hebraeum computando fixum est. Hodie Kalendario Hebraeo non congruit quod fixum observando Lunam. Etiam si lacunam inter duo calendaria augere pergit, auctoritatem non habemus ad mutandum calendarium donec novum Sanhedrin (religiosum atrium altum) reintegretur et divulgatur.
Retro ad articulum metonicum;
Traditionaliter, pro calendariis Babylonicis et hebraicis lunisolaribus, anni 3, 6, 8, 11, 14, 17, et 19 longi sunt anni cycli metonici (13-mensis). Hic cyclus, qui ad eclipses praedicere potest, in calendariis graecis et hebraicis innititur, et ad computationem anni paschalis adhibetur.
Babylonii adhibuerunt cyclum XIX annum ab exeunte saeculo VI aCn. Cum lunae motum contra stellas mensus est, 19:235 relatio originaliter ad annos sidereos referri potest, pro annis tropicis sicut pro variis calendariis adhibitum est.
Nunc ad te adscribam quomodo Iudaismus hunc cyclum metonicum iustificat et simul ostendet ubi in illo metonico cyclo sumus.

Mensis lunaris in calendario iudaico incipit cum prima novata lunae visibilis fit post tenebras lunae. Antiquitus novi menses observatione definiri solebant. Cum homines novam lunam observarent, Synedrium certiorem facerent. Cum Sanhedrin testimonium audiverunt ex duobus independentibus, oculatis testibus certis certam diem lunam incidisse, rosh chodesh (primo mensis mense) declaraturos se nuntios miserunt qui nuntiarent homines in mense incoepto.
Quaestio de calendariis stricte lunaribus est quod circiter 12.4 menses lunares in omni anno solaris sunt, itaque calendarium lunarium 12-mense circiter 11 dies brevior est quam annus solaris et XIII mensis lunaris circiter 13 longior quam annus solaris. Menses circa tempora in tali calendario eunt: in XII-mensis calendario lunari, mensis Nissan, qui in Ver accidere putatur, XI dies in tempore singulis annis, tandem in hyeme occurrentes; casus, aestas, et rursus ver. In XIII kalendario lunari, idem contingeret in alio, et velocius.
Ad hanc calliditate compensandam, Calendariis iudaicus utitur calendario lunari 12-mensis cum aliquoties extra mensem additis. Mensis Nissan occurrit 11 dies ante singulos annos duos vel tres annos, et dein prosilit XXX dies, calliditate librans. Antiquitus hic mensis observationibus additus est: Sanhedrin condiciones tempestatum, fruges et iumenta observavit, quae si non satis progressa sunt ut "fons" considerarentur, tunc Synedrinum mensem adiectis in fastis inseruit. efficere ut Pesach (Pascha) in fonte accideret (est tamen in Torah Chag he-Aviv, in festo Veri relatum est).
Annus cum 13 mensibus apud Hebraeos refertur ut Shanah Me'uberet (pronuntiatur shah-NAH meh-oo-BEH-reht) ad litteram: annus praegnans. Anglice, vulgo bisextilis. Mensis additus notus est ut Adar I, Adar Rishon (primus Adar) seu Adar Alef (littera Hebraica Alef numeralis "1" hebraice. Mense extra inseritur ante mensem regularem Adar (notum in talibus annis ut Adar II, Adar Sheini vel Adar Beit).
Quarto saeculo, Hillel II calendarium certum e rationibus mathematicis et astronomicis constituit. Hoc calendarium, adhuc in usu, mensum longitudinis mensuratur et adiectio mensium per curriculum 19 anni cycli, ita ut calendarium lunarium cum solis annis realignatur. Adar I additur in III, VI, VIII, XI, XIV, XVII et XIX annis cycli. Currentis cyclus ab anno 3 iudaicus incoepit (ab anno qui incepit die 6 mensis Octobris anno 8).
1997 fuit 5758 secundum Iudaismum et hic cyclus metonicus eo anno incepit. Annos bissextilis, vel mensis extra, Adar Bet adjicitur proxime ante Aviv anno sequenti MCMXCVIII.
Exi nunc chartulas tuas quas in Prophetiis Abrahae praebuimus, et incipiunt computare cyclos 19 anni. Aviv 1998 annus existens 1. Cum hoc 2016 feceris, annus est 19 in cyclo metonico et est annus bissextilis. Mense extrario proxime ante Aviv 2016. Addetur. Potes etiam ad hanc nexum ire ut videas ne quidem extra mensem mense Martio 2016 adiciatur.
Diximus vobis iam pridem anno MMXVI Kalendarium Hebraicum et

Calendarium lunae providum 30 dies seorsum erit ex eo quod Hordeum maturum erit et Pascha MMXVI circa diem 2016 Martii erit.
Etiam luna obscura hoc tempore et iterum in casu Sukkot erit. Luna tenebrosa nos famis monet venire.
Dicimus etiam vobis tempus quo haec calendarii caussa tandem fixa est anno MMXXX, cum duo testes reducent XIII tribus Israel a captivitate imminente imminente ad celebrandum Pascha in Ierusalem.
Sed adhuc futuri sunt ii, qui Calendario hebraico, et calendario lunari non viso uti volunt.
Per WW II 6 decies centena milia Iudaeorum caesi sunt. QUARE? Isti omnes usi sunt Kalendario hebraico.
Omnes autem lunae coniunctione perrexerunt, et omnes iuxta dilationem regulae ierunt. Omnes dies festos celebrabant tempore praepostero. Perinde ac si Sabbatum sabbatum in die dominico observarent. Iniuria est hodie quod Iehovah imperavit ut facerent.
Et super hoc nullus eorum celebrabat Sabbaticum.
Itaque Judaismus non servabat 4 mandatum, et quod non faceret ita puniti sunt, et pretium pro prae- ceptis 4 frangendi mors est.
Exo 31:14 Custodite ergo sabbatum, quia sanctum est vobis. Omnis qui polluerit illud, morte morietur. Quicumque fecerit in eo opus, peribit anima illa de medio populi sui. 15 Sex diebus facietis opus, in septimo sabbatum requietionis est, sanctum Domino. Quicumque fecerit in die sabbati, morte morietur. 16 Custodiant filii Israel sabbatum et celebrent illud in generationibus suis in pactum sempiternum. Pactum est sempiternum 17 inter me et filios Israël, signumque perpetuum; Sex enim diebus fecit Dominus cælum et terram, et in septimo ab opere cessavit.
Irrumpebant signum quod Iehovah identificavit eos. Sabbatum hebdomadale servabant, non dies festos, non annos sabbati.
Nunc videamus quid in Apocalypsi narratum sit.
Rev 12:13 Et cum vidisset draco quod projectus est in terram, persecutus est mulierem, quae peperit masculum. 14 et datæ sunt mulieri alæ duæ aquilæ magnæ ut volaret in desertum in locum suum, ubi alitur per tempus et tempora, et dimidium temporis a facie serpentis. 15 Et ejecit serpens de ore suo aquam tamquam flumen post mulierem, ut eam a flumine absorptam faceret. 16et adiuvit terra mulierem; et aperuit terra os suum, et deglutivit fluvium quem ejecit draco ex ore suo. 17 Et iratus est draco in mulierem et abiit facere proelium cum reliquis de semine eius, qui custodiunt mandata Dei et habent testimonium Iesu Christi.
Hic ergo me interrogare tecum.

Cum mulieres in desertum fugit ubi a Satana custoditur per 3 1/2 annos, qui sunt alii homines quos nunc Satanas bellat, qui servant mandata et testimonium Iesu?
Cur cum reliqua muliere non fugerunt in desertum?
Dico vobis quod non ite, quia sequuntur Calendarium hebraicum cum dilatione regulis et cyclis metonicis additis annis bisextilis, sine respectu hordei aviv.
Cum numeras cyclum metonicum ut nunc tibi demonstravimus, annus MMXVII annus est unus in cyclo metonico. 2017 tunc erit 2030 annus huius cycli et est annus bissextilis.
Pascha 2030 circiter die 19 mensis Martii erit secundum calendarium lunae providum. Vel saltem habet potentiam apud hunc diem. Nescimus pro certo usque ad ipsum annum. Sed propter cyclum Metonicum 2030 est annus 14 et bisextilis, faciens Pascha venit die 18 Aprilis anni 2030 .
Praecipuum mandatum de Pascha datum est. Parati sumus ad fugiendum et in hoc tempore iudicabit Iehovah.
Exo 12:11 Et sic comedetis ex ea: lumbis tuis accincti, calciamenta in pedibus tuis, et baculum tuum in manu tua. et comedetis illud in festinatione; Pascha Domini est. 12 transibo enim per terram Aegypti hac nocte et percutiam omne primogenitum in terra Aegypti ab homine usque ad pecus et in cunctis diis Aegypti faciam iudicia. Ego Dominus.
Cum unus coetus pascha in MMXXX comederit, tunc in desertum fugient, et exercitus bestiae persequentur. Cum absorbetur exercitus iste a terra, tunc bestia convertitur ad bellandum congregatos in Ierusalem pro Pascha die XVIII mensis Aprilis.
Hoc tempore duo testes occisi sunt. Mundum molestiam fecerunt pro annis praeteritis 3 1/2 annis. Propter hanc tribulationem reductus est Israel in terram de captivitate. Sed sicut Jacob, deceptio est omnes iterum occidere. Et ideo mulier fugit, quando vidit exercitus in circuitu Ierusalem. Sed tarde venientes, vel qui non vident exercitus, et venturi sunt ad Pascha secundum calendarium hebraicum, immolabuntur sicut vos admonet Apocalypsis.
Post haec nulla erit amplius calendarii confusio. Primarium lunae oculatum erit calendarium secundum quod hordeum est viva. et qui in deserto cum Messia in Bozra custodient dies sanctos in tempore suo et sabbato et annis sabbatis
Tu hominis praecepta vel praecepta Iehovae sequeris? The
Electio tua est? Memento licet, pretium solvere debes, si erras

0 Comments