Μερίδες Τορά

Λάβετε μέρος στις Συναντήσεις του Σαββάτου μας

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται συντροφιά και που κάθονται στο σπίτι τους το Σάββατο χωρίς κανέναν να μιλήσουν ή να συζητήσουν μαζί τους. Θέλω να σας ενθαρρύνω όλους να συμμετάσχετε μαζί μας το Σαμπάτ και να προσκαλέσω και άλλους να έρθουν μαζί μας. Εάν η ώρα δεν σας βολεύει, μπορείτε να ακούσετε τη διδασκαλία και το midrash μετά στο κανάλι μας στο YouTube.

Τι κάνουμε και γιατί διδάσκουμε με αυτόν τον τρόπο;

Θα συζητήσουμε και τις δύο πλευρές ενός ζητήματος και μετά θα σας αφήσουμε να επιλέξετε. Είναι έργο του Ruach (Πνεύματος) να σας κατευθύνει και να σας διδάξει.

Ο μεσαιωνικός σχολιαστής Rashi έγραψε ότι η εβραϊκή λέξη για την πάλη (avek) υπονοεί ότι ο Jacob ήταν «δεμένος», γιατί η ίδια λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα δεμένα κρόσσια σε ένα εβραϊκό σάλι προσευχής, το tzitzityot. Ο Ράσι λέει, «έτσι είναι ο τρόπος δύο ανθρώπων που αγωνίζονται να ανατρέψουν ο ένας τον άλλον, που ο ένας αγκαλιάζει τον άλλον και τον δένει με τα χέρια του».

Η πνευματική μας πάλη έχει αντικατασταθεί από ένα διαφορετικό είδος αγώνα. Παλεύουμε με τον Ιεχωβά καθώς παλεύουμε με τον Λόγο Του. Είναι μια οικεία πράξη, που συμβολίζει μια σχέση στην οποία ο Ιεχωβά και εγώ και εσείς είμαστε δεμένοι μαζί. Η πάλη μου είναι ένας αγώνας για να ανακαλύψω τι περιμένει ο Ιεχωβά από εμάς, και είμαστε «δεμένοι» με Αυτόν που μας βοηθά σε αυτόν τον αγώνα.

Σήμερα, πολλοί λένε ότι το Ισραήλ σημαίνει «Πρωταθλητής του Θεού», ή καλύτερα «ο παλαιστής του Θεού».

Οι συνεδρίες Torah μας κάθε Shabbat σας διδάσκει και σας ενθαρρύνει να αμφισβητείτε διαρκώς, να αμφισβητείτε, να διαφωνείτε, καθώς και να βλέπετε εναλλακτικές απόψεις και εξηγήσεις του Λόγου. Με άλλα λόγια, πρέπει να «παλέψουμε με τον Λόγο» για να φτάσουμε στην αλήθεια. Οι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο πιστεύουν ότι πρέπει να παλεύετε με τον Λόγο και να αμφισβητείτε συνεχώς το Δόγμα, τη Θεολογία και τις απόψεις, διαφορετικά δεν θα φτάσετε ποτέ στην Αλήθεια.

Δεν είμαστε όπως οι περισσότερες εκκλησίες όπου «ο ιεροκήρυκας μιλάει και όλοι ακούν». Ενθαρρύνουμε όλους να συμμετάσχουν, να αμφισβητήσουν και να συνεισφέρουν ό,τι γνωρίζουν για το θέμα που συζητείται. Θέλουμε να είστε πρωταθλητής παλαιστής του Λόγου του Ιεχωβά. Θέλουμε να φοράτε τον τίτλο του Ισραήλ, γνωρίζοντας ότι όχι μόνο γνωρίζετε, αλλά είστε σε θέση να εξηγήσετε γιατί γνωρίζετε ότι η Τορά είναι αληθινή με τη λογική και τα γεγονότα.

Ωστόσο, έχουμε μερικούς κανόνες. Αφήστε τους άλλους να μιλήσουν και να ακούσουν. Δεν υπάρχει συζήτηση για τους Νεφελίμ των UFO, τα εμβόλια ή τα θέματα συνωμοσιολογικού τύπου. Έχουμε ανθρώπους από όλο τον κόσμο με διαφορετικές κοσμοθεωρίες. Δεν νοιάζονται όλοι ποιος είναι ο Πρόεδρος κάποιας συγκεκριμένης χώρας. Αντιμετωπίστε ο ένας τον άλλον με σεβασμό ως συναδέλφους παλαιστές της λέξης. Μερικά από τα θέματά μας είναι δύσκολο να κατανοηθούν και απαιτούν από εσάς να είστε ώριμοι και αν δεν ξέρετε, ακούστε για να αποκτήσετε γνώση και κατανόηση και ελπίζουμε σοφία. Τα ίδια αυτά που έχετε εντολή να ζητήσετε από τον Ιεχωβά και Αυτός τα δίνει σε όσους ζητούν.

Jas 1: 5  Αν όμως κάποιος από εσάς στερείται σοφίας, ας ζητήσει από τον Θεό, που δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς ονειδισμό, και θα του δοθεί.

Ελπίζουμε ότι μπορείτε να προσκαλέσετε όσους θέλουν να διατηρήσουν την Τορά να έρθουν και να ενωθούν μαζί μας πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο. Είναι σχεδόν σαν ένα talk show για τη διδασκαλία της Τορά με ανθρώπους από όλο τον κόσμο που συμμετέχουν και μοιράζονται τις ιδέες και τις κατανοήσεις τους.

Ξεκινάμε με λίγη μουσική και μετά μερικές προσευχές και είναι σαν να καθόσαστε στην κουζίνα πίσω στο Newfoundland πίνοντας ένα φλιτζάνι καφέ και όλοι μας απολαμβάνουμε ο ένας την παρέα του άλλου. Ελπίζω να μας χαρίσετε με την παρέα σας κάποια μέρα.

Οι λειτουργίες του Σαββάτου ξεκινούν στις 12:30 μ.μ. EDT όπου θα κάνουμε προσευχές και θα διδάσκουμε από αυτή την ώρα.

Οι υπηρεσίες Shabbat θα ξεκινήσουν περίπου στις 1:15 μ.μ. Ανατολικά.

Την Αγία ημέρα, Δευτέρα του Πάσχα, 26 Φεβρουαρίου 2024, θα έχουμε δύο συναντήσεις. Μία στις 10 π.μ. ανατολικά και το απόγευμα θα είναι 2 μ.μ ανατολικά. Ανυπομονώ να σας δω όλους εκεί.

Ανυπομονούμε να γίνετε μέλος της οικογένειάς μας και να μας γνωρίσετε καθώς σας γνωρίζουμε.

Ο Joseph Dumond σας προσκαλεί σε μια προγραμματισμένη συνάντηση Zoom.
Θέμα: Η προσωπική αίθουσα συνεδριάσεων του Joseph Dumond

Λάβετε μέρος στη συνάντηση Zoom

https://us02web.zoom.us/j/3505855877

Αναγνωριστικό συνάντησης: 350 585 5877
Ένα πάτημα για κινητά
+13017158592,,3505855877# ΗΠΑ (Germantown)
+ 13126266799,, 3505855877 # ΗΠΑ (Σικάγο)

Κλήση από την τοποθεσία σας
+1 301 715 8592 ΗΠΑ (Γερμαντάουν)
+1 312 626 6799 ΗΠΑ (Σικάγο)
+1 346 248 7799 ΗΠΑ (Χιούστον)
+1 669 900 6833 ΗΠΑ (Σαν Χοσέ)
+1 929 436 2866 ΗΠΑ (Νέα Υόρκη)
+1 253 215 8782 ΗΠΑ (Τακόμα)

Αναγνωριστικό συνάντησης: 350 585 5877
Βρείτε τον τοπικό σας αριθμό: https://us02web.zoom.us/u/kctjNqPYv0

The Barley Report Shabbat 2 Μαρτίου 2024

Μου έχει τελειώσει και πάλι ο χρόνος και το φυσικό αέριο για να ολοκληρώσω έγκαιρα αυτήν την έκθεση για να το κρίνετε. Λυπάμαι. Γερνάω και ο χρόνος που χρειάζομαι για να ψάξω αυτή τη φοβερή χώρα με έχει καταναλώσει. Θα δημοσιεύσω ένα βίντεο που δημοσίευσα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα και είναι το πρώτο μας βίντεο. Αυτός που κάναμε εγώ και ο Ράντι για να επιβεβαιώσουμε ότι το κριθάρι είναι όντως το Αβίβ, δεν είναι ακόμα έτοιμο. Και χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να το ετοιμάσω. Αλλά πρέπει να επιστρέψουμε στο Shabbat για να κάνουμε μια ακόμη ματιά και μια άλλη διδασκαλία βίντεο από έναν ιστότοπο μας. Λυπάμαι που αργεί τόσο πολύ. Έχω τώρα το πιο πρόσφατο βίντεό μας στο διαδίκτυο και το επισυνάπτω παρακάτω.

Εργαζόμαστε 8-10 ώρες ημέρες αναζητώντας και οδηγώντας και μετά επιστρέφουμε 2 ώρες με το αυτοκίνητο από όπου κι αν βρισκόμαστε, για να προετοιμαστούμε για φαγητό ή να βγούμε έξω για φαγητό.

Επιτρέψτε μου να πω ότι ολοκλήρωσα το Σαββατικό Έτος του 2023, το οποίο ξεκινά από το Aviv 2023 έως το Aviv 2024. hint hint….Έχουμε κριθάρι Aviv. και τώρα πολλοί άλλοι σχολιάζουν αυτό που πρόκειται να ανακοινώσουμε. Με πίστη τηρήσατε το Πάσχα την περασμένη εβδομάδα. Και πάλι με πίστη τηρείτε την 7η ημέρα αυτή την Κυριακή. Η πίστη είναι η ελπίδα για πράγματα που δεν φαίνονται.

Ορίστε λοιπόν το βίντεό μας. Έχω τα άλλα στο Telegram αλλά δεν πρόλαβα να τα συνθέσω. Λυπάμαι. Γερνάω και τελειώνω γρηγορότερα από βενζίνη. Το Shabbat, πρέπει να κάνουμε αυτόν τον τελικό έλεγχο και στη συνέχεια να ανεβάσουμε το βίντεο. Στη συνέχεια, επιστρέψτε στο Τελ Αβίβ και κάντε τη διδασκαλία μας στο Shabbat και προσπαθήστε να συνδέσετε τα βίντεο μεταξύ τους. Απλώς δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να κάνετε τα πάντα. Συγχώρεσέ με. Ρώτησα την Devorah εάν θα συναντούσε εμένα όπως και ο Yoel. Αναμένουμε τις απαντήσεις τους.

Θα προσπαθήσω να ανεβάσω το δεύτερο βίντεο εδώ αργότερα απόψε, αν μπορέσω να το κάνω πριν με πάρει ο ύπνος.

Η Becca, η οποία έχει ήδη δηλώσει Adar Beit αυτόν τον μήνα, ήρθε να αναφέρει για το χρόνο μας μαζί. Θα προσθέσω την αναφορά μας μόλις μπορέσω να την ολοκληρώσω παρακάτω. Δεν δηλώνουμε Adar Beit. Δηλώνουμε με βεβαιότητα ότι είναι ο μήνας του Aviv και ότι αν περιμένουμε μέχρι τις 31 Μαρτίου ως την επόμενη ημέρα WaveSheaf, όλο το κριθάρι θα σπάσει. Αλλά εσύ πρέπει να αποφασίσεις.

Η Devorah επίσης βγήκε με αναφορά χθες το βράδυ. Αλλά αυτός είναι ο 11ος μήνας της και είπε ότι τώρα θα βγει έξω και θα ελέγξει το κριθάρι. Το επόμενο Πάσχα της δεν είναι πριν τον Απρίλιο. Αυτή είναι λοιπόν μια σαφής δήλωση που έκανε λάθος πέρυσι προσθέτοντας ένα Adar Beit όταν δεν έπρεπε. Διαφορετικά, δεν χρειάζεται να βγει τώρα. Απλώς δηλώνοντας το αυτονόητο. Αλλά χαίρομαι που έχω άλλους να ψάχνουν στα χωράφια αυτή τη στιγμή και να περιμένουν τη μαρτυρία τους.

Αυτή είναι η πιο πρόσφατη αναφορά μας. Άργησε να υποβληθεί σε επεξεργασία, οπότε μόλις τώρα το προσθέτω εδώ.

Το διαρκές ημερολόγιο

Διαθέτουμε από τον ιστότοπό μας ένα ημερολόγιο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να παρακολουθείτε τις ημέρες του μήνα με βάση το πότε το κριθάρι είναι ώριμο και το πότε φαίνεται το φεγγάρι. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το κατεβάσετε. https://sightedmoon.com/perpetual-calendar/

Με το νέο έτος να ξεκινά, μπορείτε να μάθετε για το ημερολόγιο καθώς το καταγράφετε. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο και είναι δωρεάν για όποιον το θέλει.

Η 7η Ημέρα των Αζύμων

Γιατί κρατάμε την 7η Ημέρα των Αζύμων; Τι σημαίνει;

Διαβάζουμε στους Αριθμούς

Αριθμός 33:3 Ξεκίνησαν από τον Ραμσή τον πρώτο μήνα, τη δέκατη πέμπτη ημέρα του πρώτου μήνα. Την επομένη του Πάσχα, ο λαός του Ισραήλ βγήκε θριαμβευτικά μπροστά στα μάτια όλων των Αιγυπτίων, ενώ οι Αιγύπτιοι έθαβαν όλα τα πρωτότοκά τους, τα οποία ο Κύριος είχε σκοτώσει ανάμεσά τους. Πάνω στους θεούς τους επίσης ο Κύριος εκτελούσε κρίσεις.

Το πασχαλινό γεύμα καταναλώθηκε στις 15 το ηλιοβασίλεμα.

Έξοδος 12:1 Ο Κύριος είπε στον Μωυσή και στον Ααρών στη γη της Αιγύπτου: «Αυτός ο μήνας θα είναι για εσάς αρχή μηνών. Θα είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου για εσάς. Πες σε όλη την εκκλησία του Ισραήλ ότι τη δέκατη ημέρα αυτού του μήνα θα πάρει ο καθένας ένα αρνί σύμφωνα με τα σπίτια των πατέρων του, ένα αρνί για ένα νοικοκυριό. Και αν το νοικοκυριό είναι πολύ μικρό για ένα αρνί, τότε αυτός και ο πλησιέστερος γείτονάς του θα πάρουν ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων. ανάλογα με το τι μπορεί να φάει ο καθένας θα μετρήσετε για το αρνί. Το αρνί σας θα είναι άψογο, αρσενικό ενός έτους. Μπορείτε να το πάρετε από τα πρόβατα ή από τις κατσίκες, και εσείς θα το κρατήσει μέχρι τη δέκατη τέταρτη ημέρα αυτού του μήνα, όταν ολόκληρη η συνέλευση της εκκλησίας του Το Ισραήλ θα σκοτώσει τα αρνιά του λυκόφως.
«Τότε θα πάρουν λίγο από το αίμα και θα το βάλουν στους δύο παραστάτες της πόρτας και στο υπέρθυρο των σπιτιών στα οποία το τρώνε. Θα φάνε τη σάρκα εκείνη τη νύχτα, ψημένη στη φωτιά. με άζυμα και πικρά χόρτα θα το φάνε. Μην φάτε τίποτα από αυτό ωμό ή βραστό στο νερό, αλλά ψητό, το κεφάλι του με τα πόδια και τα εσωτερικά του μέρη. Και δεν θα αφήσετε τίποτα από αυτά μέχρι το πρωί. ό,τι μείνει μέχρι το πρωί θα κάψεις. Με αυτόν τον τρόπο θα το φας: με δεμένη τη ζώνη σου, τα σανδάλια στα πόδια σου και το ραβδί στα χέρια σου. Και θα το φας βιαστικά. Είναι το Πάσχα του Κυρίου. Διότι θα περάσω από τη γη της Αιγύπτου εκείνη τη νύχτα, και θα χτυπήσω όλα τα πρωτότοκα στη γη της Αιγύπτου, άνθρωπο και θηρίο. και σε όλους τους θεούς της Αιγύπτου θα εκτελέσω κρίσεις: Εγώ είμαι ο Κύριος. Το αίμα θα είναι σημάδι για εσάς, στα σπίτια που βρίσκεστε. Και όταν δω το αίμα, θα περάσω από πάνω σου, και δεν θα σε πάθει καμία πληγή για να σε καταστρέψει, όταν χτυπήσω τη γη της Αιγύπτου.
«Αυτή η ημέρα θα είναι για εσάς ημέρα μνήμης, και θα την τηρήσετε ως εορτή προς τον Κύριο. σε όλες τις γενεές σας, ως νόμο για πάντα, θα το τηρείτε ως εορτή. Επτά ημέρες θα φάτε άζυμα. Την πρώτη ημέρα θα αφαιρέσετε το προζύμι από τα σπίτια σας, γιατί αν κάποιος φάει ζυμωτό, από την πρώτη ημέρα μέχρι την έβδομη ημέρα, αυτός θα αποκοπεί από τον Ισραήλ. Την πρώτη ημέρα θα κάνετε ιερή σύναξη, και την έβδομη ημέρα ιερή σύναξη. Δεν θα γίνει καμία εργασία εκείνες τις ημέρες. Αλλά αυτό που χρειάζεται ο καθένας να φάει, αυτό μόνο μπορεί να το ετοιμάσετε εσείς. Και θα τηρήσετε τη γιορτή των αζύμων, γιατί αυτήν ακριβώς την ημέρα έβγαλα τα στρατεύματά σας από τη γη της Αιγύπτου. Γι' αυτό θα τηρείτε αυτή την ημέρα, σε όλες τις γενεές σας, ως νόμο για πάντα. Τον πρώτο μήνα, από τη δέκατη τέταρτη ημέρα του μήνα το βράδυ, θα τρώτε άζυμα μέχρι την εικοστή πρώτη ημέρα του μήνα το βράδυ. Για επτά ημέρες δεν θα βρείτε προζύμι στα σπίτια σας. Αν κάποιος φάει το ζυμωτό, θα αποκοπεί από την εκκλησία του Ισραήλ, είτε είναι ξενώνας είτε ιθαγενής της χώρας. Δεν θα φάτε τίποτα ζυμωτό. σε όλες τις κατοικίες σας θα τρώτε άζυμα».

Τα αρνιά θανατώθηκαν κατά τη δύση του ηλίου, τη 14η μέρα. Και μετά ψήνεται και ετοιμάζεται για φαγητό μετά τη δύση του ηλίου της 15ης ημέρας. Η πρώτη μέρα των Αζύμων. Πρέπει να τρώτε άζυμα για 7 ημέρες, όχι για 8 ημέρες. Και θα φάτε το Πάσχα με άζυμα.

Την ίδια νύχτα της 15ης ο Άγγελος του Θανάτου πέρασε πάνω από αυτούς με το αίμα στην πόρτα. Και το ίδιο βράδυ ο Φαραώ είπε στον Ισραήλ να φύγει και έφυγαν τη 15η μέρα. Την ίδια μέρα που γεννήθηκαν για πρώτη φορά είχαν σκοτωθεί.

Λοιπόν, πήγα στο google maps και έκανα κλικ στο μέρος περίπου όπου ήταν ο Avaris όπου ζούσαν στο Goshen και μετά έκανα κλικ για το πού ήταν το Sukkot όπου μαζεύτηκαν τη 15η μέρα.

Αριθμοί 33:5 Και ο λαός Ισραήλ ξεκίνησε από τη Ραμσή και στρατοπέδευσε στη Σοκχώθ. Και ξεκίνησαν από τη Σοκχώθ και στρατοπέδευσαν στην Εθάμ, που είναι στην άκρη της ερήμου. Και ξεκίνησαν από την Εθάμ και γύρισαν πίσω στην Πι-χαχιρώθ, που είναι ανατολικά του Βααλ-σεφόν, και στρατοπέδευσαν μπροστά στον Μιγδόλ. Και ξεκίνησαν από την Αχιρώθ και πέρασαν από τη μέση της θάλασσας στην έρημο,

Όταν κοιτάζω Ημερολόγιο Τορά και ελέγξτε το έτος της εξόδου το 1379 π.Χ.

Μια Κυριακή που ήταν επίσης η 1η ημέρα των Αζύμων και ήταν το πρωί μετά το Πάσχα, ο Ισραήλ έφυγε και συγκεντρώθηκε στη Σοκχώθ όπου στρατοπέδευσαν εκείνη την πρώτη νύχτα. Μια απόσταση περίπου 119 χιλιομέτρων ή ένα 24ωρο περπάτημα σύμφωνα με το google. Δεν έχω ακριβείς τοποθεσίες για google maps, οπότε κάνω κατά προσέγγιση. Από εκεί στη συνέχεια περπάτησαν στο Etham που βρίσκεται δυτικά του Eilat Israel σήμερα. Μια απόσταση περίπου 297 χιλιομέτρων ή 60 ώρες περπάτημα. 2μιση μέρες ταξίδι.

Περπατούσαν μέρα και νύχτα αυτή την ώρα.

Έξοδος 13:20 Και αναχώρησαν από τη Σοκώθ και στρατοπέδευσαν στην Εθάμ, στην άκρη της ερήμου. Και ο Κύριος πήγαινε μπροστά τους την ημέρα σε μια στήλη από σύννεφα για να τους οδηγήσει στο δρόμο, και τη νύχτα σε μια στήλη φωτιάς για να τους δώσει φως, ώστε να μπορούν να ταξιδεύουν μέρα και νύχτα. Η κολώνα του σύννεφου την ημέρα και η στήλη της φωτιάς τη νύχτα δεν έφευγε μπροστά στον λαό.

Αυτό μας φέρνει τώρα περίπου την Τετάρτη όταν κατασκήνωσαν στο Etham. Και από την Εθάμ γύρισαν και πήγαν στην Πι-χαχιρώθ, που είναι ανατολικά του Βάαλ-σεφόν, και στρατοπέδευσαν μπροστά στον Μιγδόλ. Σήμερα αυτό ονομάζεται Nuweiba. Αυτό σας δείχνει ότι η Διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας έγινε την 7η ημέρα των Αζύμων.

Έξοδος 14:1 Τότε ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Πες στον λαό του Ισραήλ να γυρίσουν πίσω και να στρατοπεδέψουν μπροστά στον Πι-χαιρώθ, ανάμεσα στη Μιγδόλ και στη θάλασσα, μπροστά στον Βααλ-σεφόν. θα στρατοπεδεύσετε απέναντί ​​του, δίπλα στη θάλασσα. Διότι ο Φαραώ θα πει για τον λαό Ισραήλ: «Περιπλανιούνται στη χώρα. η ερημιά τους έχει κλείσει μέσα». Και θα σκληρύνω την καρδιά του Φαραώ, και θα τους καταδιώξει, και θα δοξαστώ στον Φαραώ και σε όλο το στρατό του, και οι Αιγύπτιοι θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος». Και το έκαναν.

Όταν είπαν στον βασιλιά της Αιγύπτου ότι ο λαός είχε τραπεί σε φυγή, η γνώμη του Φαραώ και των υπηρετών του άλλαξε προς τον λαό, και είπαν: «Τι είναι αυτό που κάναμε, που αφήσαμε τον Ισραήλ να φύγει από την υπηρεσία μας;» Ετοίμασε λοιπόν το άρμα του και πήρε μαζί του το στρατό του και πήρε εξακόσια εκλεκτά άρματα και όλα τα άλλα άρματα της Αιγύπτου με αξιωματικούς πάνω σε όλα. Και ο Κύριος σκλήρυνε την καρδιά του Φαραώ, βασιλιά της Αιγύπτου, και καταδίωξε τον λαό του Ισραήλ, ενώ ο λαός του Ισραήλ έβγαινε προκλητικά. Οι Αιγύπτιοι τους καταδίωξαν, όλα τα άλογα και τα άρματα του Φαραώ, οι ιππείς του και ο στρατός του, και τους προσπέρασαν στρατοπέδευσαν στη θάλασσα, κοντά στον Πι-χαχιρώθ, μπροστά από τον Βάαλ-σεφόν.

Όταν πλησίασε ο Φαραώ, ο λαός Ισραήλ σήκωσε τα μάτια του, και ιδού, οι Αιγύπτιοι βάδιζαν πίσω τους, και φοβήθηκαν πολύ. Και ο λαός Ισραήλ φώναξε στον Κύριο. Είπαν στον Μωυσή: «Επειδή δεν υπάρχουν τάφοι στην Αίγυπτο, μας πήρες να πεθάνουμε στην έρημο; Τι μας κάνατε που μας βγάλατε από την Αίγυπτο; Δεν είναι αυτό που σας είπαμε στην Αίγυπτο: «Αφήστε μας ήσυχους για να υπηρετήσουμε τους Αιγύπτιους»; Γιατί θα ήταν καλύτερο για εμάς να υπηρετήσουμε τους Αιγύπτιους παρά να πεθάνουμε στην έρημο». Και ο Μωυσής είπε στον λαό: «Μη φοβάστε, μείνετε σταθεροί και δείτε τη σωτηρία του Κυρίου, την οποία θα εργαστεί για εσάς σήμερα. Για τους Αιγύπτιους που βλέπετε σήμερα, δεν θα ξαναδείτε ποτέ. Ο Κύριος θα πολεμήσει για σένα και εσύ δεν έχεις παρά να σιωπήσεις».

Ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Γιατί με φωνάζεις; Πες στον λαό του Ισραήλ να πάει μπροστά. Σήκωσε το ραβδί σου και άπλωσε το χέρι σου πάνω από τη θάλασσα και μοίρασέ το, για να περάσει ο λαός του Ισραήλ στη θάλασσα σε ξηρό έδαφος. Και θα σκληρύνω τις καρδιές των Αιγυπτίων, ώστε να μπουν πίσω τους, και θα δοξαστώ στον Φαραώ και σε όλο το στρατό του, στα άρματά του και στους ιππείς του. Και οι Αιγύπτιοι θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν θα αποκτήσω δόξα στον Φαραώ, στα άρματά του και στους ιππείς του».

Τότε ο άγγελος του Θεού, που πήγαινε μπροστά από το στρατό του Ισραήλ, κινήθηκε και πήγε πίσω τους, και η κολόνα του σύννεφου κινήθηκε από μπροστά τους και στάθηκε πίσω τους, ερχόμενη μεταξύ του στρατού της Αιγύπτου και του στρατού του Ισραήλ. Και εκεί ήταν το σύννεφο και το σκοτάδι. Και φώτιζε τη νύχτα χωρίς να πλησιάζει ο ένας τον άλλον όλη τη νύχτα.

Τότε ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω από τη θάλασσα, και ο Κύριος έδιωξε τη θάλασσα πίσω με δυνατό ανατολικό άνεμο όλη τη νύχτα και έκανε τη θάλασσα στεριά, και τα νερά χωρίστηκαν. Και ο λαός Ισραήλ μπήκε στη μέση της θάλασσας σε ξηρό έδαφος, και τα νερά ήταν τείχος για αυτούς στα δεξιά και στα αριστερά τους. Οι Αιγύπτιοι καταδίωξαν και μπήκαν πίσω τους στη μέση της θάλασσας, όλα τα άλογα του Φαραώ, τα άρματά του και οι ιππείς του. Και το πρωί παρακολουθήστε τον Κύριο στη στήλη της φωτιάς και της νέφους, κοίταξε από ψηλά τις αιγυπτιακές δυνάμεις και έριξε τις αιγυπτιακές δυνάμεις σε πανικό, φράσσοντας τους τροχούς του άρματος τους, ώστε να οδηγήσουν βαριά. Και οι Αιγύπτιοι είπαν: «Ας φύγουμε από μπροστά στον Ισραήλ, γιατί ο Κύριος πολεμά για αυτούς εναντίον των Αιγυπτίων».

Τότε ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου πάνω στη θάλασσα, για να επιστρέψει το νερό στους Αιγύπτιους, στα άρματά τους και στους ιππείς τους». Έτσι ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω από τη θάλασσα, και η θάλασσα επέστρεψε στην κανονική της πορεία όταν εμφανίστηκε το πρωί. Και καθώς οι Αιγύπτιοι έφυγαν σε αυτό, ο Κύριος έριξε τους Αιγύπτιους στη μέση της θάλασσας. Τα νερά επέστρεψαν και σκέπασαν τα άρματα και τους ιππείς. από όλο το στρατό του Φαραώ που τους είχε ακολουθήσει στη θάλασσα, δεν έμεινε ούτε ένας. Αλλά ο λαός του Ισραήλ περπάτησε σε ξηρό έδαφος μέσα από τη θάλασσα, και τα νερά ήταν τείχος για αυτούς στα δεξιά και στα αριστερά τους.

Έτσι ο Κύριος έσωσε τον Ισραήλ εκείνη την ημέρα από το χέρι των Αιγυπτίων, και ο Ισραήλ είδε τους Αιγύπτιους νεκρούς στην ακτή. Ο Ισραήλ είδε τη μεγάλη δύναμη που χρησιμοποίησε ο Κύριος εναντίον των Αιγυπτίων, έτσι ο λαός φοβήθηκε τον Κύριο και πίστεψε στον Κύριο και στον δούλο του Μωυσή.

Ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα που έκανε ο Ιεχωβά για τον Ισραήλ ήταν ο χωρισμός της Ερυθράς Θάλασσας για να μπορέσουν να ξεφύγουν. Μας είπαν να φάμε το πασχαλινό γεύμα με τα παλτά και τα παπούτσια μας έτοιμα να φύγουμε και να φάμε το γεύμα βιαστικά.

Έξοδος 12:11 Με αυτόν τον τρόπο θα το φας: με δεμένη τη ζώνη σου, τα σανδάλια στα πόδια σου και το ραβδί σου στο χέρι. Και θα το φας βιαστικά. Είναι το Πάσχα του Κυρίου.

Είναι μια πρόβα του τι μπορούμε να περιμένουμε στη Μεγάλη Έξοδο που θα έρθει. Το διαβάσαμε στην Αποκάλυψη.

Αποκάλυψη 12:13 Και όταν ο δράκος είδε ότι τον είχαν ρίξει στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα που είχε γεννήσει το αρσενικό παιδί. Στη γυναίκα όμως δόθηκαν τα δύο φτερά του μεγάλου αετού για να πετάξει από το φίδι στην έρημο, στον τόπο όπου θα τραφεί για καιρό και καιρούς και μισό χρόνο. Το φίδι έριξε νερό σαν ποτάμι από το στόμα του πίσω από τη γυναίκα, για να την παρασύρει με πλημμύρα. Αλλά η γη ήρθε σε βοήθεια της γυναίκας, και η γη άνοιξε το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι που είχε χύσει ο δράκος από το στόμα του.

Με τον ίδιο τρόπο που ο Φαραώ κυνηγά τους Ισραηλίτες και στη συνέχεια καταστρέφεται στην Ερυθρά Θάλασσα, ο Σατανάς θα κυνηγήσει ξανά το υπόλοιπο του Ισραήλ στο τέλος αυτής της εποχής και αυτή τη φορά η γη θα ανοίξει και θα τους καταπιεί όλους. Κάθε χρόνο πρέπει να θυμόμαστε αυτά τα πράγματα και να τρώμε το Γεύμα σαν έτοιμοι να φύγουμε.

Ο χωρισμός της Ερυθράς Θάλασσας

Έχετε διαβάσει ποτέ κάτι πολλές φορές και ακόμα δεν έχετε κατανοήσει το νόημα των λέξεων που διαβάσατε; Διαβάστε στη συνέχεια για μια έκπληξη! Μόλις διαβάσετε αυτήν την εξήγηση της Εξόδου, σας ενθαρρύνω να μεταβείτε στη συνέχεια:  Νεφερτίτη και Ακενατόν: Τώρα ξέρετε την υπόλοιπη ιστορία.

Μου αρέσει να διαβάζω και να μελετώ την Έξοδο. Έχει τόσο νόημα και είναι τόσο δυνατό. Μου αρέσει να βλέπω το The Ten Commandments του Cecil B. De Mille. Το είδα για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες με τη Nan μου στη Newfoundland γύρω στο 1962 και έμεινα έκπληκτος από τα χρώματα και την εκπληκτική ιστορία. Ήμουν 5 περίπου τότε και η έγχρωμη τηλεόραση δεν ήταν ακόμα πραγματικότητα. Η ταινία δεν με έχει βαρεθεί ακόμα. ακόμα και μετά από τόσα χρόνια.

Καταλαβαίνετε όμως πόσο μια ταινία σαν αυτή μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις σας; Παρόλο που δεν είναι πολύ σωστό σε σύγκριση με τη Γραφή.

Σε όλη τη διάρκεια του γυμνασίου προσπάθησα να αποδείξω πώς τα νερά χωρίζονται από φυσικά αίτια. Διάβασα πώς άλλοι είχαν διατυπώσει θεωρίες για τους σεισμούς ή τις παλιρροιακές ροές και πολλές άλλες μεθόδους που ήταν η αιτία, αλλά καμία δεν εξήγησε τα γεγονότα με καμία σαφήνεια. Αλλά η απάντηση ήταν πάντα στη Βίβλο. Είναι τόσο καταπληκτικό!

Τα τελευταία χρόνια έμαθα ότι η πραγματική τοποθεσία διέλευσης ήταν συνολικά 82 μέτρα (περίπου 269 πόδια) βάθος σε ένα σημείο. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτό, προτείνω στον αναγνώστη να μπει στο διαδίκτυο και να παραγγείλει το The Exodus Case από τον Lennart Moller στο Amazon.com. http://www.amazon.com/Exodus-Case-3rd-Extended/dp/8772477083 που είναι μια πιο ενδιαφέρουσα ανάγνωση. Μπορείτε επίσης να παρακολουθήσετε τα τρέιλερ του The Exodus Conspiracy στο http://www.exodusconspiracy.com/

Θα ήθελα να σας επισημάνω το Έξοδος 15:8 όπου η Μαριάμ, η αδελφή του Μωυσή, τραγουδά:

«Και με το φύσημα των ρουθούνι Σου συγκεντρώθηκαν τα νερά. Οι πλημμύρες στέκονταν όρθιες σαν σωρός, τα βάθη πήξαν στην καρδιά της θάλασσας». (The New King James Version)

Πόσες φορές έχω διαβάσει ακριβώς πάνω από αυτόν τον ένα στίχο; Πόσες φορές έχεις κάνει το ίδιο;

Τώρα ας δούμε τις διάφορες μεταφράσεις και ας δούμε τι λένε:

Η αυθεντική μετάφραση του Young 
Έξοδος 15:8 Και με το πνεύμα του θυμού Σου συσσωρεύτηκαν νερά. Στάθηκε σαν ένα σωρό έχουν ροές? Έχουν πήξει βάθη Στην καρδιά μιας θάλασσας.

Η πλήρης εβραϊκή Βίβλος 
Με ένα φύσημα από τα ρουθούνια σου τα νερά συσσωρεύτηκαν - τα νερά σηκώθηκαν σαν τοίχος, τα βάθη της θάλασσας έγιναν σταθερό έδαφος.

The New American Standard Bible
Στο φύσημα των ρουθουνιών Σου συσσωρεύτηκαν τα νερά. Τα βάθη είχαν πήξει στην καρδιά της θάλασσας.

The Holman Christian Standard Bible
Ψαλμοί 78:13 Έσχισε τη θάλασσα και τους έφερε απέναντι. το νερό στάθηκε σταθερό σαν τοίχος

The Holman Christian Standard Bible 
Έξοδος 15:8 Τα νερά συσσωρεύτηκαν με το φύσημα των ρουθουνιών Σου. τα ρεύματα στάθηκαν σταθερά σαν φράγμα. Τα υδάτινα βάθη πήζουν στην καρδιά της θάλασσας.

Τώρα, αν αναλύσουμε αυτό το εδάφιο, μπορούμε να δούμε τα εξής:

Τα νερά συγκεντρώθηκαν μαζί προέρχεται από την (Strong's Concordance) εβραϊκή λέξη H- 6192 που προφέρεται A'RAM και σημαίνει – (Νίφαλ) συσσωρεύω, συσσωρεύω, συσσωρεύομαι και αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται μόνο αυτή τη φορά σε όλη τη Βίβλο.

η πλημμύρα προέρχεται από την εβραϊκή λέξη lzn  και είναι Strongs H-5140, προφέρεται Ναζάλ και σημαίνει να στάζει, ή να χύνεται με στάξιμο, να ρέει, να αποστάζει, να ρέει προς τα εμπρός ή προς τα κάτω, να στάζει, να πέφτει

(Qal)
να ρέει, να αναβλύζει, να λιώνει, να χύνεται, τρεχούμενο νερό, ρέμα
1α ρέματα, πλημμύρες (μετοχή) προς απόσταξη

(Hiphil)
να προκαλέσει τη ροή

Αυτή η ίδια λέξη μεταφράζεται ως εξής σε άλλα σημεία της Βίβλου:

Χρήση λέξης King James – Συνολικά 16 φορές:
πλημμύρα- 3; ροή- 3; Ρεύμα- 2; ξεχύνω- 1; απόσταγμα- 1; λιωμένο- 1; πτώση- 1; τρεχούμενα νερά- 1; ροή έξω- 1; χύστε κάτω1 και αναβλύστε- 1.

στάθηκε όρθιος προέρχεται από τη λέξη bcn Strongs H-5324 προφέρεται Νατσάμπ και σημαίνει στέκομαι, παίρνω θέση, στέκομαι όρθιος, στήνω (πάνω), καθιερώνω
(Niphal):

σταθμεύω, παίρνω θέση, στέκομαι, σταθμεύομαι, στέκομαι, παίρνω όρθια θέση, τοποθετώ, διορίζομαι, αναπληρωτής, νομάρχης, διορισμένος, αναπληρωματικός (υποκατάστατος), στέκομαι σταθερός, (Hiphil), σταθμεύω , σετ, στήνω, στήνω, προκαλώ να στέκομαι όρθιος, να διορθώνω, να καθιερώνω, (Hophal) να καθορίζεται, να καθορίζεται, να είναι ακίνητος

Χρήση λέξης King James – Σύνολο: 75 stand 34, set 12, officers 6, set up 7, upright 2, διορισμένος 1, αναπληρωτής 1, ανεγέρθηκε 1, ιδρύθηκε 1, Huzzab 1, διάφορα 9

ως σωρό προέρχεται από τη λέξη dn Strongs # 5067 προφέρεται Ned και έχει ακριβώς αυτό το νόημα - σωρός, συσσώρευση. ένα ανάχωμα ? δηλαδή ένα κύμα
και νοείται πάντα ως «σωρός».

Χρήση λέξεων King James – Σύνολο: 6 σωρό 6

και  τα βάθη προέρχεται από τη λέξη ~Το whtStrongs # 8415 προφέρεται T@howm και έχει την εξής σημασία – βαθιά, βάθη, βαθιά μέρη, άβυσσος, το βάθος, θάλασσα
βαθιά (των υπόγειων νερών), βαθιά, θάλασσα, άβυσσος (της θάλασσας), αρχέγονος ωκεανός, βαθύ, βαθύ, βάθος (του ποταμού), άβυσσος, ο τάφος

Χρήση λέξης King James – Σύνολο: 36 βαθιά 20, βάθος 15, βαθιά μέρη 1

συσσωματώθηκαν προέρχεται από τη λέξη apq Strongs # 7087 προφέρεται Qapha' και σημαίνει – συρρικνώνω, πήξω, (όπως το κρασάκι, πηγμένο γάλα, συννεφιασμένος ουρανός, παγωμένο νερό), συμπυκνώνω, πήζω, καθιζάνω, γίνομαι πυκνός, (Qal) να συμπυκνώνεται, πάχυνση (μετοχή), (Hiphil) να προκαλεί πήξη, συμπύκνωση

Χρήση λέξης King James – Σύνολο: 5 congeal 1, settled 1, curdle 1, variant 1, dark 1

Ιώβ 10:10 Δεν με χύσατε σαν γάλα και δεν με πήξατε σαν τυρί;
Ζεπ 1:12 Και θα συμβεί εκείνη την ώρα, ότι θα ερευνήσω την Ιερουσαλήμ με κεριά, και θα τιμωρήσω τους άντρες που είναι εγκατεστημένοι στις οινολάσπες τους· που λένε στην καρδιά τους: Ο Κύριος δεν θα κάνει καλό, ούτε θα κάνει κακό.
Ζακ 14:6 Και θα συμβεί εκείνη την ημέρα, που το φως δεν θα είναι καθαρό, ούτε σκοτεινό.

Αυτό που βλέπω αφού ανατέμνω αυτόν τον ένα στίχο είναι μια πολύ διαφορετική και αδιανόητη άποψη.

Ζω στον Καναδά και έχουμε πραγματικούς χειμώνες εδώ. Έχω πάει στον κόλπο της Γεωργίας και είδα τα νερά στη μέση του χειμώνα να σπρώχνουν τις ροές πάγου στην ακτή και η δύναμη του ανέμου έχει κάνει τον πάγο να συσσωρεύεται στην ακτή σε ένα σωρό. Είναι μια όμορφη χώρα των θαυμάτων όταν συμβαίνει αυτό. Έχω πάει επίσης στους καταρράκτες του Νιαγάρα τον Φεβρουάριο και είδα τα βουνά από πάγο γύρω από τους καταρράκτες και είδα φωτογραφίες τους όταν ο πάγος ήταν 50 πόδια ύψος. Και μόλις φέτος είδα (Ιανουάριος 2005) στις ειδήσεις από τη Μασαχουσέτη, μια χειμερινή καταιγίδα που φυσούσε από τον Ατλαντικό σκέπασε σπίτια και δέντρα στο 6; στερεού πάγου. Έμοιαζε ξανά με μια χώρα των θαυμάτων της ομορφιάς.

Ενα τελευταίο πράγμα; Εργάζομαι με βαρύ εξοπλισμό στις κατασκευές. Την άνοιξη και το φθινόπωρο οι συνθήκες αλλάζουν στο έδαφος από μέρα σε μέρα. Το πρωί, ο παγετός μπορεί να κάνει το έδαφος πολύ σκληρό. Μπορούμε να περπατήσουμε στη λάσπη χωρίς πρόβλημα. Αλλά αφού ο βαρύς εξοπλισμός πάει πάνω από το ίδιο έδαφος πολλές φορές, το έδαφος διαλύεται και έχετε τη λάσπη και τα οδοντωτά κομμάτια παγωμένου εδάφους να κολλάνε επάνω. Μέχρι αυτή τη στιγμή όλα έχουν κολλήσει στη λάσπη και είναι πολύ δύσκολο να περπατήσετε και μέχρι τα μέσα του πρωινού είναι πολύ δύσκολο να περπατήσετε οπουδήποτε χωρίς να λασπώσετε και να κολλήσετε στη λάσπη ή ακόμα και να πέσετε.

Τώρα θα ήθελα να τεντώσετε τη φαντασία σας μαζί μου και να ξαναδιαβάσετε αυτό το πέρασμα της Εξόδου. έχοντας υπόψη τις άλλες μεταφράσεις και αυτή την κατανόηση του τι συμβαίνει στο εργοτάξιο.

Ιδού τι λέει η Βίβλος στον ΝΕΟ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ανέγγιχτος:

Έξοδος 14:21 Τότε ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω στη θάλασσα. και ο Κύριος έκανε τη θάλασσα να γυρίσει πίσω με δυνατό ανατολικό άνεμο όλη εκείνη τη νύχτα, και έκανε τη θάλασσα σε ξηρά, και τα νερά χωρίστηκαν. 22 Και οι γιοι Ισραήλ μπήκαν στη μέση της θάλασσας στο ξερό έδαφος, και τα νερά ήταν τείχος για αυτούς στα δεξιά και στα αριστερά τους. 23 Και οι Αιγύπτιοι καταδίωξαν και πήγαν πίσω τους στη μέση της θάλασσας, όλα τα άλογα του Φαραώ, τα άρματά του και οι ιππείς του. 24 Τώρα, την πρωινή αγρυπνία, ο Κύριος κοίταξε από ψηλά τον στρατό των Αιγυπτίων μέσα από τη στήλη της φωτιάς και του σύννεφου, και συντάραξε τον στρατό των Αιγυπτίων. 25 Και τους έβγαλε τους τροχούς του άρματος, ώστε να τους οδήγησαν με δυσκολία. Και οι Αιγύπτιοι είπαν: «Ας φύγουμε από το πρόσωπο του Ισραήλ, γιατί ο Κύριος πολεμά για αυτούς εναντίον των Αιγυπτίων». 26 Τότε ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου στη θάλασσα, για να επιστρέψουν τα νερά πάνω στους Αιγύπτιους, στα άρματά τους και στους ιππείς τους». 27 Και ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω στη θάλασσα. και όταν φάνηκε το πρωί, η θάλασσα επέστρεψε σε όλο της το βάθος, ενώ οι Αιγύπτιοι έφευγαν σε αυτήν. Έτσι ο Κύριος ανέτρεψε τους Αιγύπτιους στη μέση της θάλασσας. 28 Τότε τα νερά επέστρεψαν και κάλυψαν τα άρματα, τους ιππείς και όλο το στράτευμα του Φαραώ που ήρθε στη θάλασσα μετά από αυτούς. Όχι τόσο όσο ένα από αυτά έμεινε. 29 Αλλά οι γιοι Ισραήλ είχαν περπατήσει στην ξηρά, στη μέση της θάλασσας, και τα νερά τους ήταν τείχος στα δεξιά και στα αριστερά τους. 30 Έτσι, ο Κύριος έσωσε τον Ισραήλ εκείνη την ημέρα από τα χέρια των Αιγυπτίων, και ο Ισραήλ είδε τους Αιγύπτιους νεκρούς στην ακροθαλασσιά. 31 Έτσι ο Ισραήλ είδε το μεγάλο έργο που είχε κάνει ο Κύριος στην Αίγυπτο. έτσι ο λαός φοβήθηκε τον Κύριο και πίστεψε στον Κύριο και στον δούλο του Μωυσή.

Έξοδος 15:8. Και με το φύσημα των ρουθουνιών Σου μαζεύτηκαν τα νερά. Οι πλημμύρες στέκονταν όρθιες σαν σωρός. τα βάθη πήζουν στην καρδιά της θάλασσας.

Για να μπορέσω να σας βοηθήσω να κατανοήσετε καλύτερα τα γεγονότα αυτού του θαυμαστού γεγονότος, επιτρέψτε μου να πω τα εξής:

Τώρα, έχοντας κατά νου αυτή τη νέα κατανόηση, ας διαβάσουμε από το βιβλίο του Ιώσηπου, το 2ο κεφάλαιο, έναντι 15-16

NEW KING JAMES και η ερμηνεία μου:
21 Τότε ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω από τη θάλασσα. και ο Κύριος έκανε τη θάλασσα να γυρίσει πίσω με δυνατό ανατολικό άνεμο όλη εκείνη τη νύχτα, και έκανε τη θάλασσα σε ξηρά, και τα νερά χωρίστηκαν. Ένας ανατολικός άνεμος είναι πάντα ένας κακός άνεμος ή ένας ψυχρός άνεμος. Αυτός ο άνεμος ήταν τόσο κρύος που ο αφρός του αλμυρού νερού έμοιαζε με λευκά σύννεφα ή σαν πηγμένο λευκό γάλα. Και ήταν παγωμένα και στοιβαγμένα σε σωρούς από πάνω του, στοιβαγμένα ψηλά. Στην πραγματικότητα το βαθύτερο τμήμα της διάβασης ήταν 82 μέτρα ή πάνω από 250 πόδια ύψος στη μέση. Παγωμένα τοιχώματα πάγου με πάγο που λιώνει που μετατρέπεται σε νερό που στάζει κάτω σε ρυάκια. Το έδαφος ήταν παγωμένο τόσο σκληρά το Ισραήλ μπορούσε να περπατήσει σε ξηρό έδαφος. Τα βαγόνια και τα ζώα τους και όλα τα άλλα με τα πόδια. 22 Έτσι ο Μωυσής οδήγησε και διέταξε τους Ισραηλίτες να τον ακολουθήσουν, επειδή ο λαός φοβόταν ότι ήταν τόσο επικίνδυνο. Και τόσο ξένο. Μια χειμωνιάτικη χώρα των θαυμάτων. Οι γιοι Ισραήλ μπήκαν στη μέση της θάλασσας στο ξερό παγωμένο έδαφος, και τα νερά πάγωσαν επίσης, σαν σε έναν τοίχο σε σωρούς στο δεξί και στο αριστερό τους χέρι. 23 Και οι Αιγύπτιοι όταν άρθηκε το σκοτάδι έμειναν έκπληκτοι βλέποντας τους Ισραηλίτες να περνούν στη μέση αυτής της παγωμένης χώρας των θαυμάτων και φοβήθηκαν να κυνηγήσουν σε μια τόσο επικίνδυνη κατάσταση. Αλλά θυμήθηκαν ότι ο καθένας από αυτούς έχασε ένα πρωτότοκο από κάθε οικογένεια και θυμήθηκαν ότι η γη τους είχε καταστραφεί από πληγές και κάτω σε αυτή τη χειμερινή χώρα των θαυμάτων τους καταδίωξαν και πήγαν πίσω τους στη μέση της θάλασσας, όλα τα άλογα του Φαραώ, του άρματα, και τους ιππείς του. Εξακόσια άρματα, με πενήντα χιλιάδες ιππείς και διακόσιες χιλιάδες πεζούς. Όλοι οπλισμένοι για πόλεμο. Μάχη 50 ταξιαρχιών. 24 Τώρα, την πρωινή αγρυπνία, πριν από την αυγή, καθώς ο Αιγυπτιακός Στρατός έκλεινε τον Ισραήλ, ο Κύριος κοίταξε από ψηλά τον στρατό των Αιγυπτίων μέσα από τη στήλη της φωτιάς και του σύννεφου, και τους έριξε μια ματιά και τρόμαξε τον στρατό των Αιγυπτίων. 25 Και τους έβγαλε τους τροχούς του άρματος καθώς βουλώθηκαν στη λάσπη, και τους οδήγησαν με δυσκολία. με τις οπλές των αλόγων να διαπερνούν τον παγετό και να κολλάνε στη λάσπη, και οι Αιγύπτιοι είπαν: «Ας φύγουμε από το πρόσωπο του Ισραήλ, γιατί ο Κύριος πολεμά για αυτούς εναντίον των Αιγυπτίων». Και ήχησαν την υποχώρηση. 26 Τότε ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου στη θάλασσα, για να επιστρέψουν τα νερά πάνω στους Αιγύπτιους, στα άρματά τους και στους ιππείς τους». 27 Και ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του πάνω στη θάλασσα. και όταν εμφανίστηκε το πρωί, ακριβώς τη στιγμή που οι πρώτες ακτίνες του ήλιου που ανατέλλειαν από την ανατολή πάνω από τα βουνά χτύπησαν τους παγωμένους σωρούς πάγου στη δυτική ακτή, η θάλασσα επέστρεψε στο πλήρες βάθος της, ενώ οι Αιγύπτιοι έφευγαν μέσα της. Έτσι ο Κύριος ανέτρεψε τους Αιγύπτιους στη μέση της θάλασσας. Με βροντές και αστραπές και στρόβιλο άνεμο και καταρρακτώδη βροχή. (Ψαλμός 77:16-20) Τα τείχη του πάγου κατέρρευσαν πάνω στους Αιγύπτιους συντρίβοντας τα άρματα και τα βαγόνια και τους άνδρες και τα άλογα σε κομμάτια. 28 Τότε τα νερά επέστρεψαν και κάλυψαν τα άρματα, τους ιππείς και όλο το στράτευμα του Φαραώ που ήρθε στη θάλασσα μετά από αυτούς. Όχι τόσο όσο ένα από αυτά έμεινε. Περίπου 251,200 άνδρες καταστράφηκαν. Όλος ο στρατός του Φαραώ και ο Φαραώ επίσης. 29 Αλλά οι γιοι Ισραήλ είχαν περπατήσει στην ξηρά, στη μέση της θάλασσας, και τα νερά ήταν για αυτούς ένα τείχος από παγωμένους σωρούς στα δεξιά και στα αριστερά τους. 30 Έτσι, ο Κύριος έσωσε τον Ισραήλ εκείνη την ημέρα από τα χέρια των Αιγυπτίων, και ο Ισραήλ είδε τους Αιγύπτιους νεκρούς στην ακροθαλασσιά.

Αυτή η εποχή του Πάσχα, δώσε λίγη ζωή στην πραγματική ιστορία της Εξόδου. Κάντε το αληθινό καθώς το διαβάζετε. Κάντε το προσωπικό!

Τζο Ντάμοντ

Το συνεχές σπρέι επικαλύπτει τα πάντα γύρω από τους Καταρράκτες, δημιουργώντας φανταστικά σχήματα πάγου. Οι άνθρωποι που περπατούσαν μέσα από τον πάγο κάλυψαν τον ποταμό Νιαγάρα κοιτάζοντας τους σωρούς πάγου.

Όταν το Ισραήλ περπάτησε μέσα από την Ερυθρά Θάλασσα, θα φανταζόμουν ότι έμοιαζε έτσι.

Αλλά τη στιγμή που οι Αιγύπτιοι θα γύριζαν για να επιστρέψουν, θα έμοιαζε πολύ έτσι.

Θα φανταζόμουν ότι έμοιαζε πολύ με τον παγωμένο βυθό της θάλασσας να κατεβαίνει και μετά να ανεβαίνει από την άλλη πλευρά και να λιώνει το νερό που στάζει, που έμοιαζε με συννεφιασμένο ουρανό ή πηγμένο γάλα, να πήζει. Θυμηθείτε ότι κανένας από τους Ισραηλίτες δεν είχε δει ποτέ παγετώνα πόσο μάλλον χιόνι πραγματικής ποσότητας. Και ήταν νύχτα, και μια από τις λέξεις μπορεί να σημαίνει σκοτάδι.

Τώρα φανταστείτε να περπατήσετε μέσα από αυτό. Να είσαι σκλάβος στην Αίγυπτο όλη σου τη ζωή. Δεν έχω δει ποτέ χιόνι.

Είναι σκοτάδι, ο αιγυπτιακός στρατός είναι πολύ κοντά και το μόνο πράγμα που σε χωρίζει από αυτούς είναι το σύννεφο του Γιαχβέ που έχει γίνει πλέον πολύ σκοτεινό πάνω από τους Αιγύπτιους προς τη Δύση. Δεν υπάρχει μέρος για φυγή. Η Ερυθρά Θάλασσα απέχει 20 μίλια στα ανατολικά. Δεν έχεις βάρκες. Η αιγυπτιακή φρουρά είναι, στα βόρεια, το Migdol. Τα βουνά είναι αδιάβατα καθώς πηγαίνουν ακριβώς στη θάλασσα προς τα νότια. Ο άνεμος φυσάει και είναι κρύος. Έπειτα, στο αμυδρό των πυρσών, βλέπεις τη θάλασσα να χάνεται και ο βυθός να γίνεται σκληρός. Βλέπετε επίσης τους λευκούς παγωμένους σωρούς πάγου συσσωρευμένους στο πλάι σε σωρούς και απορείτε, αφού δεν έχετε δει ποτέ χιόνι ή δεν έχετε γνωρίσει πάγο. Δεν ξέρεις τι να το κάνεις.

Μετά, μετά από λίγο, αυτός ο τύπος του Μωυσή πηγαίνει μπροστά και λέει: «Έλα και ακολούθησέ με» Και μετά αρχίζει να κατεβαίνει σε αυτό το χάσμα στον σκληρό βυθό της θάλασσας, πηγαίνοντας πιο έξω και κάτω. Με τους πυρσούς να τρεμοπαίζουν αναρωτιέσαι τι να κάνεις. Με τον στρατό μόνο βήματα μακριά και χωρίς άλλο μέρος να πάτε, αρχίζετε να κατεβαίνετε μετά τον Μωυσή. Είσαι τρομοκρατημένος! Πώς μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά; Πού πήγε το νερό; Τι είναι όλα αυτά τα λευκά πράγματα; Μετά σιγά σιγά, σε μια στιγμή, αρχίζουν να ακολουθούν και οι άλλοι. Τότε ξαφνικά όλοι αρχίζουν να βιάζονται μπροστά! Φέρνουν τα ζώα τους και τα βαγόνια τους και όλο το χρυσάφι που τους είχαν δώσει οι Αιγύπτιοι.

Γρήγορα και αθόρυβα κατεβαίνουν όλο και πιο βαθιά στον βυθό της θάλασσας μέχρι να φτάσουν στο μισό της διαδρομής και να αρχίσουν να ανηφορίζουν. Αλλά οι πυρσοί αντανακλούν τον μπλε, λευκό και πράσινο πάγο. όσο ψηλά έβλεπε ο λαιμός τους στο σκοτάδι. 250 πόδια πάνω στο βαθύτερο μέρος. Μπορούσαν να ακούσουν τα περίεργα χτυπήματα και μετά τρόμαξαν ξανά. Μπορούσαν να δουν στο φως του πυρσού ότι ο πάγος έλιωνε και στάλες νερού έτρεχαν σε ρυάκια. Μπορούσαν να ακούσουν πάνω από τον άνεμο το νερό να αναβλύζει από ρυάκια πίσω από τον τοίχο πάγου.

Δύο εκατομμύρια Ισραηλίτες και ένας άγνωστος αριθμός ξένων διέσχισαν εκείνη τη νύχτα με σιωπή και δέος. Τρέμοντας από το κρύο αλλά και από τον φόβο του κινδύνου που διέτρεχε η ζωή τους. Σε διαρκή κίνδυνο να σκάσουν αυτοί οι τοίχοι πάνω τους. Άλλωστε ήταν μια θάλασσα χθες και τώρα, βουνά από πάγο. Φοβούνταν συνεχώς τους Αιγύπτιους που βρίσκονταν ακόμα στην απέναντι όχθη. Όμως, καθώς έβγαιναν στις ακτές της Αραβίας, η ανακούφιση φαινόταν! Είχαν επιζήσει από αυτή τη φοβερή και τρομακτική νύχτα, αλλά υπήρχαν πολλοί που πάλευαν να περάσουν πίσω σας. Και καθώς κοίταζες πίσω μέσα στη νύχτα, το μόνο που μπορείς να ακούσεις είναι σιωπή εκτός από το ανακάτεμα των ποδιών και των καροτσιών, που τα σέρνουν ζώα που κάνουν λίγο θόρυβο. Μπορείτε να δείτε εκατοντάδες χιλιάδες πυρσούς να ταλαντεύονται με κάθε βήμα καθώς οι άνθρωποι σας αποχωρούν. Και βλέπετε τους φοβερούς τοίχους του μπλε και του πράσινου και του λευκού πάγου να αντανακλούν στα λαμπερά φώτα της δάδας. Όμορφο και τρομακτικό ταυτόχρονα. Και τώρα μόλις το περάσατε από αυτό.

Από την άλλη πλευρά, οι Αιγύπτιοι είχαν κατασκηνώσει στο σκοτάδι. Γνωρίζοντας ότι οι Ισραηλίτες η μόνη διέξοδος ήταν μέσα από αυτό το ρέμα όπου στρατοπέδευε τώρα ο Στρατός της Αιγύπτου των 250,000 ατόμων. Και με την αυταρέσκεια, ήξεραν ότι θα έπαιρναν την εκδίκησή τους από αυτόν τον άοπλο όχλο μόλις ξέσπασε το φως της ημέρας. Το μόνο πράγμα στο μυαλό τους ήταν να πάρουν εκδίκηση για τα πρωτότοκα που έχασε κάθε οικογένεια στην Αίγυπτο - τουλάχιστον ένα σε κάθε νοικοκυριό. Εκδίκηση για τα ζώα που πέθαναν επίσης εκείνη τη νύχτα καθώς και για αυτά που πέθαναν κατά τη διάρκεια του χαλαζιού και τις καλλιέργειες που έφαγαν και καταστράφηκαν από έντομα και χαλάζι. Εκδίκηση για όλα όσα τους κόστισαν αυτοί οι σκλάβοι.

Ο άλλος στόχος τους; Για να πάρουν πίσω όλο το χρυσό, τα ρούχα και τα κοσμήματα που είχαν δώσει σε αυτούς τους ανθρώπους που τώρα κυνηγούσαν. πρόθεση να καταστρέψει. Καθώς κάθονταν στο σκοτεινό σκοτάδι, σκέφτηκαν… «Τι σκεφτόμασταν να τα δώσουμε όλα;»

Ήταν ακόμα σκοτάδι, αλλά το έντονο σκοτάδι μόλις τώρα είχε αρχίσει να βγαίνει στο φως της ημέρας. Έβλεπαν και έμειναν έκπληκτοι όταν έμαθαν ότι οι Ισραηλίτες δεν ήταν πια εκεί. Ο Φαραώ φωνάζει στις ομάδες αναζήτησης να τους αναζητήσουν και μετά του λένε ότι πήγαν στη θάλασσα σε ξηρό έδαφος, ο Φαραώ είναι πέρα ​​για πέρα ​​τρελός που, για άλλη μια φορά, τον έχουν κάνει ανόητο. Διατάζει τον στρατό του να πάει στη θάλασσα μετά από αυτούς! Οι καπετάνιοι του κοιτάζονται μεταξύ τους νομίζοντας ότι ήταν τρελός. Κοιτάξτε τα λευκά πράγματα. Και πριν προλάβουν να σκεφτούν την έξοδο από την καταδίωξη, ο Φαραώ τους υπενθυμίζει τι έχουν χάσει. Πατέρες, γιοι, γυναίκες και ζώα. Και πάλι δίνει εντολή να κατηγορήσουν και να σκοτώσουν όποιον αντιστάθηκε.

Οι 600 Ηνίοχοι ανέβηκαν με έναν τοξότη και έναν ακόντιο ο καθένας σε ένα άρμα, και το ίδιο έκαναν και οι 50,000 ιππείς - και κατέβηκαν την κλίση που κατευθύνθηκαν σε καταδίωξη. Οι 200,000 πεζοί σε γρήγορη πορεία προσχώρησαν επίσης. δάδες στο ένα χέρι, δόρατα στο άλλο και σπαθιά έτοιμα στα πλάγια τους. Ο καθένας και ο καθένας αγνοώντας τον φόβο τους καθώς κατέβαιναν την πλαγιά με υπακοή. Όλοι οι ιερείς του ναού με τα χρυσά άρματά τους, ακόμα και ο Φαραώ με όλο του το χρυσάφι και τη μεγαλοπρέπεια του, μπήκαν σε αυτό το παράξενο φαινόμενο. τα παγωμένα λευκά βουνά πάγου και στις δύο πλευρές ολοένα και ψηλότερα κατέβαιναν πιο κάτω. Η οργή και οι σκέψεις τους για εκδίκηση υπερισχύουν της κοινής λογικής τους να φοβούνται σε ένα τόσο σουρεαλιστικό γεγονός.

Από την Ανατολή, οι Ισραηλίτες ακούνε ξαφνικά τον απόηχο των οπλών και τον ρυθμικό κρότο στρατιωτών που βαδίζουν γρήγορα στο ίδιο παγωμένο έδαφος από το οποίο μόλις είχαν περάσει. Καθώς οι Ισραηλίτες ανεβαίνουν, μπορούν να κοιτάξουν πίσω και να δουν τους πυρσούς του στρατού του Φαραώ να κατεβαίνουν από την απέναντι πλαγιά. Είναι 20 μίλια πίσω, αλλά μοιάζει με ρεύμα φωτιάς καθώς κατεβαίνει στην μακρινή πλαγιά. Ένα ρευστό ρεύμα φωτιάς που κινείται γρήγορα προς το μέρος τους! Υπάρχουν ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες από τους ανθρώπους τους που δεν τα είχαν καταφέρει ακόμα και αυτοί που τα κατάφεραν αρχίζουν να ηχούν μια προειδοποίηση: ˜Τρέξε! ΤΡΕΞΙΜΟ! ΡΟΥΟΥΝΝΝΝ!! Έρχονται πίσω μας!!

Πανικός αρχίζει να περνάει από το Ισραήλ! Οι άνθρωποι από την άλλη πλευρά αρχίζουν να ψάχνουν για κάλυψη και όσοι είναι ακόμα στη θάλασσα αρχίζουν να τρέχουν τώρα, παρά το γεγονός ότι είναι κουρασμένοι.

Καθώς η βροντή των αρμάτων γίνεται πιο δυνατή και πλησιάζει, πολλοί αρχίζουν να λένε στον Μωυσή: «Θα μπορούσαμε απλώς να τα παρατήσουμε και να επιστρέψουμε. Γιατί να πεθάνεις εδώ έξω για το τίποτα;»

Καθώς τα άρματα πλησίαζαν, η παγωνιά στο έδαφος αρχίζει να υποχωρεί. Οι ρόδες ήταν τόσο λεπτές και το άρμα με τους άντρες τόσο βαρύ, που διαπερνούν την παγωνιά και κολλάνε στη λάσπη. Τα άλογα, επίσης, περνούσαν μέσα από την παγωνιά και δεν μπορούσαν πια να καλπάσουν. Οι πεζοί δυσκολεύονταν επίσης να κάνουν γρήγορη πορεία με τόση λάσπη. Έπειτα, καθώς η αυγή επρόκειτο να ξημερώσει, το σύννεφο φωτιάς που βρισκόταν μπροστά στον Ισραήλ και τους οδηγούσε γύρισε προς τα πίσω ακριβώς τη στιγμή που ο Φαραώ πλησίαζε στο τελευταίο από τα στραγάλια που έβγαιναν από τη θάλασσα. Και το σύννεφο έριξε μια τόσο τρομακτική ματιά στον Φαραώ και τα άρματά του και τους ιππείς του, που ήταν ακριβώς πάνω στους Ισραηλίτες, που τους τρόμαξε την ανταρσία. Ο Φαραώ είχε επιτέλους συνειδητοποιήσει ότι πολεμούσε τον Θεό και ήχησε την υποχώρηση. Αλλά οι ρόδες του είχαν ήδη ξεκολλήσει και τα άλογα δυσκολεύονταν να σύρουν τα άρματα χωρίς τροχούς. Και όλοι πανικόβλητοι προσπάθησαν να υποχωρήσουν με μεγάλη δυσκολία λόγω της λάσπης αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Τότε ο Μωυσής άπλωσε το χέρι του όπως του είχε πει και ο Θεός. Και καθώς ο ήλιος έσπασε τον ορίζοντα και άρχισε να λάμπει στην μακρινή δυτική ακτή, άρχισε να λιώνει τον πάγο. Οι τελευταίοι από τους Ισραηλίτες βγήκαν από τη θάλασσα και ήταν ασφαλείς στην ακτή. Όλοι κοιτούσαν τον άλλοτε πανίσχυρο Στρατό του Φαραώ σε υποχώρηση και αναρωτιόντουσαν τι επρόκειτο να συμβεί στη συνέχεια.

Ξαφνικά, από τη μακρινή πλευρά, μπορούσαν να δουν τον πάγο να πέφτει. σαν ντόμινο, οι σωροί πάγου στοιβαγμένοι άρχισαν να πέφτουν σε όλες τις πλευρές του χάσματος που μόλις είχαν περάσει. Ταυτόχρονα, ακούστηκαν κεραυνοί και βροντές και δυνατή βροχή και ανεμοστρόβιλος και σε μια στιγμή 251,200 άνδρες και άλογα καταπλακώθηκαν μέχρι θανάτου. Ο στρατός των Φαραώ δεν υπήρχε πια. Δεν επέζησε ούτε ένα άτομο. Όχι, ούτε ένα.

Σαλόμ,
Τζο Ντάμοντ

Ακενατόν, Νεφερτίτη και Τουταγχαμών

Νεφερτίτη και Ακενατόν: Τώρα ξέρετε την υπόλοιπη ιστορία

Πρόσφατα είχα την ευλογία που ο Γιαχβέ αποκάλυψε τα Σαββατικά και τα Ιωβηλαιακά Έτη σε όλη την ιστορία. Αυτό μπορεί να διαβαστεί στο δικό μας Αρχεία Διαγραμμάτων, ή αγοράστηκε στο Ηλεκτρονικό Κατάστημα

Μόλις αυτό έγινε κατανοητό, μπόρεσα να μάθω ότι η έξοδος έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του Πάσχα το 1379 π.Χ. Μόλις τώρα το 2010 έκανα κάποια έρευνα σχετικά με το ποιος ήταν ο Φαραώ αυτή τη στιγμή της Εξόδου.

Βρήκα ότι ο Ακενατόν (1379-1362 π.Χ.) έγινε ο Φαραώ το 1379 π.Χ. και βρήκα ότι αυτή ήταν μια πολύ τυχερή σύμπτωση. Ο Ακενατόν αποδίδεται μερικές φορές με την εφεύρεση του μονοθεϊσμού - δηλαδή την πίστη σε έναν θεό πάνω από όλους τους άλλους. Γιατί αυτός ο ένας Φαραώ θα γινόταν οπαδός ενός μόνο θεού όταν ολόκληρη η ιστορία δείχνει ότι οι Αιγύπτιοι ακολουθούσαν πάντα πολλούς θεούς.

Διαβάστε περισσότερα στο Suite101: Αιγύπτιος Φαραώ Akhenaten: Ο πρώτος μονοθεϊστής του κόσμου; http://egyptian-history.suite101.com/article.cfm/the_pharaoh_akhenaten#ixzz0eRJtEyk8

Βρήκα μεγάλη σύμπτωση ότι το έτος της Εξόδου σύμφωνα με τους Ιωβηλαίους κύκλους μου ταιριάζει με το έτος που ο Νέος Φαραώ της Αιγύπτου αρχίζει τη βασιλεία του και είναι επίσης γνωστός ως Μονοθεϊστής. Υποθέτω ότι το Ελοχίμ του Μωυσή είχε μεγάλη επίδραση στον επόμενο Φαραώ μετά την καταστροφή του στρατού την άνοιξη του 1379 π.Χ.

Αυτό που βρήκα πιο εκπληκτικό σε αυτή τη σύνδεση ήταν η ακόλουθη δήλωση στο
http://www.umm.edu/news/releases/akhenaten_deformities.htm

Ο Ακενατόν, ένας φαραώ κατά τη διάρκεια της 18ης Δυναστείας της Αιγύπτου – γνωστός για τη μεταμόρφωση του θρησκευτικού συστήματος της Αιγύπτου από τη λατρεία πολλών θεών στη λατρεία ενός θεού – μπορεί να είχε δύο ιατρικές ανωμαλίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την απεικόνισή του σε γλυπτική και γλυπτική με υπερβολική γυναικεία εμφάνιση και επιμήκη κεφάλι. Οι ερωτήσεις για το Akhenaten είναι πολλές. Ακολουθούσαν οι τεχνίτες του τις εντολές του να χρησιμοποιήσουν ένα καλλιτεχνικό στυλ για κάποιο θρησκευτικό σκοπό; Ή μήπως φαινόταν πραγματικά τόσο παράξενο, και αν ναι, γιατί;

Ενώ τα σώματα πολλών Φαραώ και μελών των οικογενειών τους έχουν διατηρηθεί ως μούμιες, δεν έχει βρεθεί μούμια του Ακενατόν. Αλλά αγάλματα και σκαλίσματα από την εποχή δείχνουν τον Ακενατόν μόνο του καθώς και σε στοργικά οικογενειακά περιβάλλοντα που περιλάμβαναν την κύρια σύζυγό του, τη Νεφερτίτη, και τα παιδιά τους. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ σε έργα τέχνης των Φαραώ πριν ή μετά το Akhenaten.

Δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι αν η Νεφερτίτη και ο Ακενατόν δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. Δηλαδή ντύθηκε Φαραώ όταν έπρεπε να εμφανιστεί ενώπιον του λαού, έτσι ώστε ο κόσμος να νομίζει ότι η Αίγυπτος είχε ακόμα κυβερνήτη και ότι δεν θα την εισέβαλαν άλλοι μόλις ανακάλυπταν ότι δεν είχε στρατό. Αυτές είναι μόνο οι εικασίες μου για αυτό. Δεν έχω τρόπο να ξέρω. Αλλά αυτός ο Φαραώ είναι ο μόνος που προωθεί την οικογένεια. Αυτό είναι κάτι που θα έκανε μια γυναίκα. Στην παραπάνω εικόνα του Akhenaten μπορείτε να δείτε το σχήμα μιας γυναίκας.

Διαβάσαμε για τη Νεφερτίτη Από http://en.wikipedia.org/wiki/Nefertiti Έγινε διάσημη από το μπούστο της, τώρα στο Μουσείο Neues του Βερολίνου, που φαίνεται παρακάτω. Η προτομή είναι ένα από τα πιο αντιγραμμένα έργα της αρχαίας Αιγύπτου. Αποδόθηκε στον γλύπτη Thutmose και βρέθηκε στο εργαστήριό του. Η ίδια η προτομή είναι αξιοσημείωτη για το παράδειγμα της κατανόησης που είχαν οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι σχετικά με τις ρεαλιστικές αναλογίες του προσώπου. Ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι η Νεφερτίτη κυβέρνησε για λίγο μετά το θάνατο του συζύγου της και πριν από την προσχώρηση του Τουταγχαμών ως Σμενχκάρε, αν και αυτή η ταύτιση είναι θέμα συνεχούς συζήτησης.

Είναι μάλλον βολικό αν η Νεφερτίτη υποδύεται στην πραγματικότητα τον Ακενατόν να πεθάνει πρώτος για να μπορέσει εκείνη να επαναφέρει τη ζωή της στο φυσιολογικό. Αλλά αυτό είναι μόνο εικασίες σχετικά με το ποιος ανέλαβε μετά τον Φαραώ που ακολούθησε τον Μωυσή και πέθανε στην Ερυθρά Θάλασσα.

? Νεφερτίτη σήμαινε «η όμορφη (ή τέλεια) γυναίκα ήρθε»
? Η περίφημη προτομή της Νεφερτίτης την έχει οδηγήσει στο να χαρακτηριστεί ως «Η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο». Η Νεφερτίτη ήταν η Αρχισύζυγος του Ακενατόν και η πεθερά και η θετή μητέρα του Τουταγχαμών, μιας όμορφης γυναίκας που αιχμαλωτίστηκε για πάντα στο πορτρέτο της προτομής που βρέθηκε στο Tell el-Amarna.

Η Αρμάνα είναι το μέρος όπου οι Φυλές του Ισραήλ δούλευαν ως σκλάβοι. Η Νεφερτίτη είχε μόνο κόρες. Ο βασιλιάς Τουτ γεννήθηκε από μια άλλη σύζυγο του τότε Φαραώ. Ο πρωτότοκος γιος του. Η Νεφερτίτη προσπαθούσε να κανονίσει το γάμο μιας κόρης της με τον Τουτ όταν πέθανε.

Ο King Tut βρέθηκε να έχει έναν από τους πλουσιότερους Τάφους του Χρυσού που έχουν βρεθεί ποτέ. Ωστόσο, ήταν απλώς ένας νεαρός άνδρας. Όλα αυτά μοιάζουν πολύ με την ιστορία της Εξόδου. Με τον τάφο του συζύγου της Νεφερτίτης να μην έχει βρεθεί. Σε κάνει να ξύνεις το κεφάλι σου……

http://en.wikipedia.org/wiki/Ipuwer_papyrus
Ο πάπυρος Ipuwer είναι ένας ενιαίος σωζόμενος πάπυρος που κρατά ένα αρχαίο αιγυπτιακό ποίημα, που ονομάζεται The Admonitions of Ipuwer[1] ή The Dialogue of Ipuwer and the Lord of All.[2] Η επίσημη ονομασία του είναι Papyrus Leiden I 344 recto[3]. Στεγάζεται στο Εθνικό Μουσείο Αρχαιοτήτων της Ολλανδίας στο Λέιντεν της Ολλανδίας, αφού αγοράστηκε από τον Τζιοβάνι Αναστάσι, τον Σουηδό πρόξενο στην Αίγυπτο, το 1828.

Το μοναδικό σωζόμενο χειρόγραφο χρονολογείται στον ύστερο 13ο αιώνα π.Χ. (όχι νωρίτερα από τη 19η δυναστεία στο Νέο Βασίλειο). Ο Αιγυπτιολόγος Δρ Χάλπερν πίστευε ότι ο πάπυρος ήταν αντίγραφο ενός παλαιότερου αντιγράφου του Μεσαίου Βασιλείου. Η χρονολόγηση της αρχικής σύνθεσης του ποιήματος αμφισβητείται, αλλά αρκετοί μελετητές έχουν προτείνει μια χρονολογία μεταξύ της ύστερης 6ης δυναστείας και της δεύτερης ενδιάμεσης περιόδου (περίπου 1850 π.Χ. – 1600 π.Χ.).[4] Το θέμα αυτού του έργου είχε προηγουμένως ληφθεί είτε ως θρήνος εμπνευσμένος από το υποτιθέμενο χάος της Πρώτης Ενδιάμεσης Περιόδου, είτε ως ιστορική μυθοπλασία που απεικονίζει την πτώση του Παλαιού Βασιλείου αρκετούς αιώνες νωρίτερα, ή πιθανώς ως συνδυασμός αυτών.

Ο Ipuwer περιγράφει την Αίγυπτο ως πληγείσα από φυσικές καταστροφές και σε μια κατάσταση χάους, έναν ταραχώδη κόσμο όπου οι φτωχοί έχουν γίνει πλούσιοι και οι πλούσιοι φτωχοί, και ο πόλεμος, η πείνα και ο θάνατος είναι παντού. Ένα σύμπτωμα αυτής της κατάρρευσης της τάξης είναι ο θρήνος ότι οι υπηρέτες εγκαταλείπουν τη δουλεία τους και ενεργούν επαναστατικά. Εξαιτίας αυτού, και τέτοιες δηλώσεις όπως «το ποτάμι είναι αίμα», ορισμένοι ερμήνευσαν το έγγραφο ως μια αιγυπτιακή αφήγηση των πληγών της Αιγύπτου και της Εξόδου στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, και συχνά αναφέρεται ως απόδειξη για τη Βίβλο λογαριασμός από διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις[5][6].

Ο David Rohl πρότεινε πρόσφατα μια αναθεωρημένη χρονολογία, χρονολογώντας την Έξοδο στη Δεύτερη Ενδιάμεση Περίοδο, οπότε ο Ipuwer θα μπορούσε να αναφερθεί σε αυτό το γεγονός. Ωστόσο, η χρονολογία του Rohl έχει απορριφθεί από τον Kenneth Kitchen.[7]. Επιπλέον, η συσχέτιση του Ipuwer με την Έξοδο απορρίπτεται γενικά από τους Αιγυπτιολόγους.

Σε μια πρόσφατη ανάρτηση στην ομάδα yahoo του David Rohl, ο David είπε τα ακόλουθα, τα οποία υπό το φως όλων αυτών που λέγονται εδώ είναι απλώς μια πρόσθετη πληροφορία για τον τύπο του ανθρώπου που ήταν ο Φαραώ. Ξεκινάμε μια συζήτηση για το DNA του βασιλιά Tut.

Δεν είμαι ειδικός όσον αφορά το DNA, αλλά είπα ότι οι γονείς του Tut ήταν πιθανό να είναι ο Amenhotep III και η Sitamun (η κόρη του), ΟΧΙ ο Amenhotep III και η Queen Tiye. Σε αυτή την περίπτωση ο Tut θα έπαιρνε ένα 23 από το A III και ένα 23 από την κόρη του A III Sitamun = KV35 Younger Lady. Το επιχείρημά σας, από όσο μπορώ να δω, εξαρτάται από το ότι η Tiye δεν έχει 23, αλλά δεν ισχυρίζομαι ότι είναι η μητέρα του Tut. Η Sitamun παίρνει τα 23 της από τον πατέρα της A III, στη συνέχεια γίνεται η Μεγάλη Βασιλική Σύζυγος του A III και γεννά τον Tut ο οποίος με τη σειρά του κληρονομεί το 23 του A III από τον πατέρα του και το 35 του Sitamun (KV23YL) από τη μητέρα του.

Με τον Φαραώ της Αιγύπτου πλέον νεκρό και ούτε έναν επιζώντα ολόκληρου του Στρατού, οι πολίτες της Αρμάνα και του Καρνάκ και μάλιστα μεγάλο μέρος της Αιγύπτου άρχισαν να αναρωτιούνται τι συνέβη.

Η πιο όμορφη βασίλισσα του Φαραώ Νεφερτίτη διατάζει μερικούς από τους ηλικιωμένους άντρες να πάνε να αναζητήσουν τον στρατό του συζύγου της. Τι τους έχει συμβεί; Σίγουρα θα έπρεπε να είχαν καταφέρει να εξαφανίσουν ένα σωρό σκλάβους.

Μετά από λίγο οι άνδρες αναφέρουν ότι ακολούθησαν τα ίχνη του στρατού και ότι πήγαν στην Ερυθρά Θάλασσα. Δεν υπάρχει ίχνος τους μετά από αυτό.

Η Νεφερτίτη περιμένει άλλες δυο μέρες και μετά άλλη μια και στέλνει ανιχνευτές να ψάξουν ξανά για τον στρατό. Ο γιος του συζύγου της από άλλη σύζυγο δεν έχει ταφεί ακόμα. Ο Τουταγχαμών περιμένει να επιστρέψει ο πατέρας του. Όμως οι μέρες γίνονται εβδομάδες και ούτε μια λέξη για τον στρατό.

Στη συνέχεια, έμποροι από τη Μαδιάμ έρχονται στην Αίγυπτο και διηγούνται μια ιστορία για τους Εβραίους Σκλάβους από την Αίγυπτο που διέσχισαν την Ερυθρά Θάλασσα και πώς ολόκληρος ο Αιγυπτιακός Στρατός και ο Φαραώ πνίγηκαν σε αυτήν ακριβώς τη θάλασσα.

Η Νεφερτίτη διατάζει να σκοτώσουν τους εμπόρους και μετά να κλείσουν τα σύνορα και να μην αφήσουν κανέναν να μπει ή να φύγει. Στη συνέχεια συμβουλεύεται τους συμβούλους της. Εάν ο υπόλοιπος κόσμος ξέρει ότι δεν έχουμε Φαραώ και στρατό, θα μας εισβάλουν και θα παρασυρθούμε ως σκλάβοι και παλλακίδες.

Έτσι ντύνεται Φαραώ και παρουσιάζεται στον κόσμο ως Ακενατόν. Τα καταστατικά του Φαραώ είναι περίεργα, γιατί τώρα μοιάζουν με άντρα, αλλά με τις γυναικείες ιδιότητες μιας γυναίκας. Είναι δύσκολο να ντύσεις την πιο όμορφη γυναίκα στην Αίγυπτο με ανδρικά ρούχα ώστε να μοιάζει με άντρα. Απλά δεν μπορείς να κρύψεις την ομορφιά.

Η Νεφερτίτη στέλνει μήνυμα στους Χετίτες να στείλουν έναν κατάλληλο Πρίγκιπα να παντρευτεί στη γραμμή του Φαραώ. Αλλά οι Χίτες υποψιάζονται μια παγίδα. Η Νεφερτίτη συνεχίζει την παρωδία για χρόνια παριστάνοντας τον Φαραώ και τη βασίλισσα. Αλλά η Αίγυπτος δεν θα ανακάμψει από τέτοιες συμφορές που επέφερε ο Θεός των Ισραηλιτών για πολύ καιρό.

Για το ποιος ήταν ο Φαραώ της Αιγύπτου που πέθανε στην Ερυθρά Θάλασσα, η συζήτηση συνεχίζεται. Αλλά τώρα έχετε μερικές πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες να μοιραστείτε όταν κάθεστε γύρω από το τραπέζι το Πάσχα και φάτε το αρνί σας.

Αλλά κάποιοι από εσάς μπορεί να μην ξέρετε τι συνέβη στον αιγυπτιακό στρατό. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτό το γεγονός που η Νεφερτίτη δεν κατάλαβε ποτέ εντελώς, πηγαίνετε στο Έξοδος Μια άλλη μελέτη των γεγονότων για να διαβάσετε πώς έγιναν όλα. Όπως αυτό το άρθρο μπορεί να σας εξέπληξε, το επόμενο θα σας δώσει επίσης πολλά να σκεφτείτε.

Να έχετε ένα εμπνευσμένο Πάσχα.

Μόλις βρήκα αυτό το άρθρο που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και θα προσθέσω τα δικά μου σχόλια καθώς το διαβάζουμε.

Akhenaten: Αιγύπτιος Φαραώ, ο σύζυγος της Νεφερτίτης, ο πατέρας του Tut

Από τον Owen Jarus, Συνεργάτη Live Science | 30 Αυγούστου 2013 04:56 μ.μ. ET

Ο Ακενατόν ήταν ένας φαραώ της Αιγύπτου που βασίλεψε στη χώρα για περίπου 17 χρόνια μεταξύ περίπου 1353 π.Χ. και 1335 π.Χ.

Ένας θρησκευτικός μεταρρυθμιστής έκανε το Aten, τον ηλιακό δίσκο, το κέντρο της θρησκευτικής ζωής της Αιγύπτου και πραγματοποίησε μια εικονομαχία που είδε τα ονόματα του Amun, ενός κατεξοχήν αιγυπτιακού θεού, και της συζύγου του Mut, να διαγράφονται από μνημεία και έγγραφα σε όλη την Αίγυπτο. αυτοκρατορία.

Όταν ανέβηκε στο θρόνο το όνομά του ήταν Amenhotep IV, αλλά στο έκτο έτος της διακυβέρνησής του το άλλαξε σε "Akhenaten" ένα όνομα που ο αείμνηστος Αιγυπτιολόγος Dominic Montserrat μετέφρασε χονδρικά ως "καλοπροαίρετος του (ή υπέρ) του Aten".

Προς τιμήν του Aten, κατασκεύασε μια εντελώς νέα πρωτεύουσα σε ένα ακατοίκητο μέρος, που τώρα ονομάζουμε Amarna, στην έρημο. Η τοποθεσία του επιλέχθηκε έτσι ώστε η ανατολή του να αποδίδει συμβολικό νόημα. «Ανατολικά της Αμάρνας ο ήλιος ανατέλλει σε ένα διάλειμμα στους γύρω γκρεμούς. Σε αυτό το τοπίο η ανατολή του ηλίου θα μπορούσε κυριολεκτικά να «διαβαστεί» σαν να ήταν το ιερογλυφικό Akhet-aten ή «Ορίζοντας του Ατόν» — το όνομα της νέας πόλης», έγραψε ο Μονσεράτ στο βιβλίο του «Akhenaten: History, Fantasy and Ancient. Αίγυπτος» (Routledge, 2000).

Σημειώνει ότι αυτή η πρωτεύουσα θα μεγαλώσει γρήγορα και θα γίνει περίπου 4.6 τετραγωνικά μίλια (περίπου 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα) σε μέγεθος. Μετά το θάνατό του, οι θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις του φαραώ κατέρρευσαν γρήγορα, η νέα του πρωτεύουσα εγκαταλείφθηκε και οι διάδοχοί του τον κατήγγειλαν.

Ο Ακενατόν, είτε πριν είτε λίγο αφότου γίνει φαραώ, θα παντρευόταν τη Νεφερτίτη, η οποία σε ορισμένα έργα τέχνης φαίνεται να στέκεται ισότιμη δίπλα στον άντρα της. Κάποιοι μάλιστα εικάζουν ότι μπορεί να έχει γίνει συν, ή ακόμα και μοναδική, κυρίαρχος της Αιγύπτου.

Υπονοώ ότι η Νεφερτίτη υποδύθηκε τον Ακενατόν ως Φαραώ μετά τον θάνατό του.

Κληρονόμος μιας αυτοκρατορίας
Ο Ακενατόν ήταν γιος του Amenhotep III και της συζύγου του βασίλισσας Tiye. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους, η Αίγυπτος κυβέρνησε μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από τη Συρία, στη δυτική Ασία, μέχρι τον τέταρτο καταρράκτη του ποταμού Νείλου στο σύγχρονο Σουδάν.

Στη θέση της νέας πρωτεύουσας του Ακενατόν, περίπου 350 πινακίδες γνωστές ως «γράμματα Amarna» αποκαλύφθηκαν το 1887, που δείχνουν τη διπλωματική αλληλογραφία μεταξύ του Ακενατόν, των συντρόφων του βασιλιάδων στη δυτική Ασία, καθώς και εκείνων των υποτελών που όφειλαν πίστη στον Αιγύπτιο βασιλιά.

Τα γράμματα υποδεικνύουν ότι μια αυτοκρατορία που ονομάζεται Χετταίοι, με έδρα τη σύγχρονη Τουρκία, έγινε ολοένα και πιο ισχυρή κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ακενατόν, πηγαίνοντας στον πόλεμο εναντίον των Μιτάνι, ενός λαού που ήταν σύμμαχος της Αιγύπτου. «Εκτός από τις συγκρούσεις τους με τους Μιτάννι, οι Χετταίοι προκαλούσαν επίσης αστάθεια στα υποτελή κράτη της Συρίας και μια νομαδική ομάδα, οι Apiru, δημιουργούσε αναταραχή στη Συροπαλαιστίνη», γράφουν οι αιγυπτιολόγοι David Silverman, Josef Wegner και Jennifer. Οι House Wegner γράφουν στο βιβλίο τους «Akhenaten and Tutankhamun: Revolution and Restoration» (Μουσείο Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, 2006).

Σημειώνουν ότι ενώ οι προηγούμενοι Αιγύπτιοι βασιλιάδες πιθανότατα θα είχαν ξεκινήσει μια στρατιωτική αποστολή στη δυτική Ασία ως αποτέλεσμα αυτών των πράξεων, ο Ακενατόν φαίνεται να μην έχει κάνει τίποτα. «Μερικοί σύγχρονοι μελετητές επικρίνουν τον Ακενατόν, σημειώνοντας ότι εστίασε όλες τις προσπάθειές του στις θρησκευτικές του ιδέες και έτσι επέτρεψε να υποβαθμιστεί το διεθνές κύρος της Αιγύπτου».

Θα πρότεινα ότι ο Ακενατόν δεν έκανε τίποτα γιατί αυτός και ολόκληρος ο Αιγυπτιακός Στρατός καταστράφηκαν. Καταστράφηκαν πάνω από όλα τα 1α γεννημένα που πέθαναν πριν από αυτά. Η Αίγυπτος δεν ήταν σε καμία περίπτωση ικανή να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε άλλο έθνος αυτή τη στιγμή.

Στρέφοντας στο Aten
Ενώ το Aten, ο δίσκος του ήλιου, δεν ήταν κάτι καινούργιο στην αιγυπτιακή θρησκεία, η απόφαση του Akhenaten να το κάνει το επίκεντρο της θρησκευτικής ζωής, σε σημείο που βεβήλωσε τα ονόματα του Amun και του Mut, ήταν κάτι εντελώς νέο.

Ο Μονσεράτ σημειώνει ότι στο Καρνάκ, ένα συγκρότημα ναών κοντά στο Λούξορ που ήταν αφιερωμένο στον Αμούν-Ρα, ο βασιλιάς θα χτίσει μια σειρά από ναούς του Ατόν, με την κατασκευή τους να ξεκινά ίσως τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησής του.

Ακόμη και σε αυτό το πρώιμο στάδιο, φαινόταν να έχει αμυδρή άποψη για τον θεό Αμούν, στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο Καρνάκ. Ο Μονσεράτ σημειώνει ότι ο άξονας του νέου συγκροτήματος Ατόν κατασκευάστηκε με προσανατολισμό προς τα ανατολικά, προς τον ανατέλλοντα ήλιο, ενώ το υπόλοιπο Καρνάκ είναι προσανατολισμένο προς τη δύση, όπου οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ήταν ο κάτω κόσμος. «Έτσι, το πρώτο μεγάλο οικοδομικό έργο του Ακενατόν γυρίζει την πλάτη του στον ναό του Αμούν, ίσως προσδοκώντας τα γεγονότα αργότερα στη βασιλεία του», έγραψε ο Μονσεράτ.

Ο αιγυπτιολόγος James Allen σημειώνει στο βιβλίο του «Middle Egyptian: An Introduction to the Language and Culture of Hieroglyphics» (Cambridge University Press, 2010) ότι κάποια στιγμή μεταξύ του ένατου και του 11ου έτους της βασιλείας του Ακενατόν, άλλαξε τη μακρά μορφή του ονόματος του θεού έτσι ότι, στην ουσία, ο Ατόν έγινε «όχι απλώς ο υπέρτατος θεός αλλά ο μόνος θεός».

Θα πρότεινα ότι δεν είναι αυτός ο Akhenaten που το κάνει αυτό, αλλά στην πραγματικότητα είναι η Νεφερτίτη που ενεργεί ως Akhenaten, που βεβηλώνει τους θεούς Aten και Mut και αλλάζει τη λατρεία για να αντικατοπτρίζει τη νίκη του Ενός Αληθινού Θεού Ιεχωβά που μόλις είχε εξαφανίσει ολόκληρος ο αιγυπτιακός στρατός.

Με αυτή την ημερομηνία του 9ου ή του 11ου έτους που έγινε αυτό, μπορώ επίσης να πω ότι αυτή η αλλαγή έγινε μετά την Έξοδο το 1379 π.Χ., οπότε ο Ακενατόν ανέβηκε στην εξουσία το 1388 π.Χ. ή 1390 π.Χ.

Αυτό συνέπεσε με την έναρξη μιας εκστρατείας με στόχο τη βεβήλωση των ονομάτων των θεών Amun και Mut, μεταξύ άλλων θεοτήτων. «Τα τσιράκια του Ακενατόν άρχισαν να σβήνουν τα ονόματα του Αμούν και της συζύγου του, Μουτ, και να αλλάζουν τον πληθυντικό… «θεοί» στον ενικό «θεός». Για να κρίνουμε από μεταγενέστερες επιγραφές, οι ναοί των παλαιότερων θεών μπορεί να έκλεισαν επίσης και τα ιερατεία τους διαλύθηκαν», γράφει ο Άλεν.

Αυτό το εξαιρετικό γεγονός συνέβη σε όλη την αυτοκρατορία της Αιγύπτου. «Λήφθηκε μέριμνα για να διαγραφεί το όνομα του Αμούν ακόμη και από τα γράμματα στο διπλωματικό αρχείο, τους αναμνηστικούς σκαραβαίους και τις άκρες των οβελίσκων και των πυραμίδων. επηρεάστηκαν επίσης οι μακρινές περιοχές της Νουβίας, μέχρι το Gebel Barkal στον Τέταρτο Καταρράκτη του Νείλου», γράφει ο αιγυπτιολόγος Erik Hornung στο βιβλίο του «Akhenaten and the Religion of Light» (Cornell University Press, 1999).

«Σε ορισμένες περιπτώσεις ο Ακενατόν είχε ακόμη και το δικό του αρχικό προσωπικό όνομα [Αμενχοτέπ, το όνομα όταν ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία] ακρωτηριασμένο στην προσπάθειά του να κάνει κακό στον μισητό Αμούν».

Ακόμα ο Ακενατόν φαίνεται ότι δεν μπόρεσε να πείσει όλους τους Αιγύπτιους να βάλουν τις μόνες πνευματικές τους ελπίδες στο Ατόν. Ο αρχαιολόγος Barry Kemp, ο οποίος ηγείται των σύγχρονων ανασκαφών στην τοποθεσία της Amarna, σημειώνει στο βιβλίο του «The City of Akhenaten and Nefertiti» (Thames and Hudson, 2012) ότι οι ερευνητές έχουν βρει φιγούρες που απεικονίζουν άλλες θεότητες, όπως οι Bes και Thoth, στην Αμάρνα.

Σημειώνει επίσης ότι λίγοι Αιγύπτιοι φαίνεται να έχουν προσθέσει τη λέξη «Aten» στο όνομά τους προς τιμήν του θεού. Στην πραγματικότητα, ο γλύπτης Thutmose, ο οποίος δημιούργησε μια εμβληματική προτομή της Νεφερτίτης που βρίσκεται τώρα σε μουσείο στο Βερολίνο, άφησε το όνομά του σε τέτοια μορφή που τιμούσε τον θεό Thoth.

Γκροτέσκα τέχνη
Εκτός από τις ριζικές θρησκευτικές του αλλαγές, ο Akhenaten εξαπέλυσε επίσης μια επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάστηκε η τέχνη. Πριν από την εποχή του, η αιγυπτιακή τέχνη, ειδικά εκείνες που απεικόνιζαν δικαιώματα, έτειναν να δείχνουν ένα άκαμπτο, δομημένο, επίσημο ύφος.

Αυτό άλλαξε ριζικά στην εποχή του Ακενατόν, με τους ανθρώπους να σχεδιάζονται με κεφάλια σε σχήμα κώνου και λεπτά άκρα με ατράκτους. Η βασιλική οικογένεια μάλιστα ήταν τραβηγμένη με τρόπο που μετέφερε οικείες στιγμές. Μια απεικόνιση, που αναπαράγεται στο βιβλίο του Χόρνουνγκ, δείχνει τον Ακενατόν και τη Νεφερτίτη να καβαλούν ένα άλογο άρμα, οι δυο τους φαίνεται να φιλιούνται με τις ακτίνες του Ατόν να λάμπουν πάνω τους.

Και θα πρότεινα ότι αυτή η νέα μορφή τέχνης είναι αποτέλεσμα της επιρροής της Νεφερτίτης και της λαχτάρας για τον σύζυγό της και τον γιο της Τουταγχαμών που ήταν επίσης νεκρός τη νύχτα του Πάσχα. Η επιθυμία της και η συνεχής απεικόνισή της ότι ο σύζυγός της ήταν επικεφαλής, αν και είναι νεκρός τώρα από το 1379 π.Χ.

Αυτή η ριζική απόκλιση στην τέχνη, ιδιαίτερα τα παραμορφωμένα σχήματα του σώματος, έχει αφήσει εδώ και πολύ καιρό τους Αιγυπτιολόγους συγκλονισμένους. Ο Hornung γράφει ότι το 1931 ο Γερμανός Αιγυπτιολόγος Heinrich Schäfer σχολίασε, «όποιος μπαίνει μπροστά σε ορισμένες από αυτές τις αναπαραστάσεις για πρώτη φορά, αποκρούεται από αυτή την επιτομή της φυσικής απωθητικότητας. Το κεφάλι του [του Ακενατέν] φαίνεται να επιπλέει στον μακρύ, λεπτό λαιμό του. Το στήθος του είναι βυθισμένο, ωστόσο υπάρχει κάτι θηλυκό στη μορφή του. Κάτω από το φουσκωμένο του μπράτσο και τους χοντρούς μηρούς του, οι αδύνατες γάμπες του ταιριάζουν με τα ατρακτοειδή χέρια του…» παρατήρησε ο Schäfer.

Αυτός δεν είναι άντρας, αλλά είναι αυτός της Νεφερτίτης που ενεργεί ως Φαραώ.

Το γιατί ο Akhenaten επέλεξε να απεικονίσει τον εαυτό του και τους άλλους με αυτόν τον τρόπο είναι ένα μυστήριο. Έχει υποτεθεί ότι υπέφερε από μια σοβαρή σωματική παραμόρφωση που τον έκανε να αλλάξει το αιγυπτιακό στυλ τέχνης. Ωστόσο, πρόσφατη μελέτη μιας μούμιας που βρέθηκε στο KV 55, στην Κοιλάδα των Βασιλέων, που ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι το Akhenaten, δεν δείχνει σημάδια σοβαρών σωματικών παραμορφώσεων.

Ο Kemp γράφει στο βιβλίο του ότι αν είναι αλήθεια ότι ο Akhenaten δεν παραμορφώθηκε τότε πρέπει να ψάξουμε στην ψυχή του ανθρώπου για να βρούμε τις απαντήσεις σε αυτό το μυστήριο. «Οι εικόνες είναι μια κλήση αφύπνισης ότι εδώ είναι κάποιος που δεν ανήκει στο mainstream της ανθρωπότητας. Είναι μοναδικός στο είδος του, στα άκρα. Θέλει να νιώθεις άβολα και όμως – όπως αποδεικνύεται μέσα από τις χαλαρές πόζες και την απροκάλυπτη στοργή για την οικογένειά του (όπως φαίνεται σε ορισμένες από τις τέχνες) να τον αγαπάς ταυτόχρονα».

Η σκοτεινή πλευρά της Αμάρνας
Ανεξάρτητα από το αν ο Ακενατόν ήθελε ή όχι να τον αγαπήσουν οι άνθρωποι, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που έχτισαν τη νέα του πόλη, στην έρημο, πλήρωσαν ένα μεγάλο τίμημα.

Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antiquity δείχνει ότι οι απλοί άνθρωποι στην Αμάρνα υπέφεραν από διατροφικές ελλείψεις και υψηλό ποσοστό νεανικής θνησιμότητας, ακόμη και με τα πρότυπα της εποχής.

Τα παιδιά είχαν καθυστερημένη ανάπτυξη και πολλά από τα οστά ήταν πορώδη λόγω διατροφικής ανεπάρκειας, πιθανότατα επειδή οι απλοί άνθρωποι ζούσαν σε μια δίαιτα κυρίως με ψωμί και μπύρα, είπε η αρχαιολόγος Άννα Στίβενς στο Live Science σε συνέντευξή του την εποχή που δημοσιεύτηκε η έρευνα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι περισσότερα από τα τρία τέταρτα των ενηλίκων είχαν εκφυλιστική νόσο των αρθρώσεων, πιθανότατα από τη μεταφορά βαρέων φορτίων, και περίπου τα δύο τρίτα αυτών των ενηλίκων είχαν τουλάχιστον ένα σπασμένο οστό, όπως αναφέρεται στην ιστορία του Live Science.

Ο θάνατος του Ακενατόν
Τα τελευταία χρόνια του Ακενατόν καλύπτονται από μυστήριο. Μέχρι πρόσφατα, οι Αιγυπτιολόγοι είχαν σημειώσει ότι το όνομα του Νεφερτίτη φαίνεται να εξαφανίζεται γύρω στο 12ο έτος της βασιλείας του, την εποχή που χτίστηκαν τα τελευταία από τα σημαντικότερα μνημεία του.

Εάν ο Ακενατόν πέθαινε στην Ερυθρά Θάλασσα κατά την Έξοδο και ο γιος του Τουταγχαμών πέθαινε το βράδυ του Πάσχα, μαζί με τους πρωτότοκους της Αιγύπτου και ολόκληρου του στρατού, τότε θα υποψιαζόμουν ότι όλα τα μεγάλα έργα θα σταματούσαν και η Νεφερτίτη θα έπρεπε επίσης να εξαφανίζονται και γίνονται τώρα ο θηλυκοποιημένος Ακενατόν.

Εικάζεται ότι μπορεί να έπεσε σε δυσμένεια με τον Ακενατόν ή ότι το όνομά της άλλαξε έτσι ώστε να γίνει συγκυβερνήτης της Αιγύπτου. Ωστόσο, μια πρόσφατη ανακάλυψη αμφισβητεί όλα αυτά. Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, αιγυπτιολόγοι με το έργο Dayr-al-Barsha ανακοίνωσαν ότι βρήκαν μια επιγραφή, που χρονολογείται στο έτος 16 της βασιλείας του Akhenaten (λίγο πριν από το θάνατό του), που αναφέρει τη Νεφερτίτη και δείχνει ότι ήταν ακόμα η «αρχισύζυγος» του Akhenaten ” (κατά τα λόγια των ερευνητών).

Ό,τι κι αν συνέβη στα τελευταία χρόνια του Ακενατόν, οι θρησκευτικές του αλλαγές και η νέα πρωτεύουσα δεν θα επιζούσαν από τον θάνατό του. Μέσα σε λίγα χρόνια από τον θάνατό του (που συνέβη γύρω στο 1335 π.Χ.) ένας νέος βασιλιάς με το όνομα Τουταγχαμών, τον οποίο πολλοί ερευνητές πιστεύουν τώρα ότι ήταν γιος του Ακενατόν, ανέβηκε στο θρόνο.

Ένα αγόρι βασιλιάς, αρχικά είχε ονομαστεί Tutankhaten, προς τιμή του Aten, αλλά το όνομά του άλλαξε για να τιμήσει τον Amun, τον θεό που ο πατέρας του είχε προσπαθήσει να εξαφανίσει. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Τουτ, η Αίγυπτος θα επέστρεφε στις αρχικές θρησκευτικές της πεποιθήσεις, ο Αμούν και ο Μουτ θα έπαιρναν τις θέσεις τους στην κορυφή του αιγυπτιακού πάνθεου των θεών.

Ο Τουταγχαμών πήρε το όνομά του από αυτούς τους θεούς από τον πατέρα του και πέθανε όταν ο πατέρας του κυβερνούσε ακόμη. Δεν άλλαξε τα πράγματα πίσω καθόλου. Και δεν κατάφερε ποτέ να κυβερνήσει. Ο Τουταγχαμών τοποθετήθηκε στον τάφο των πατέρων του επειδή το σώμα του Ακενατόν δεν βρέθηκε ποτέ ούτε ανασύρθηκε από την Ερυθρά Θάλασσα.

Η πρωτεύουσα που έχτισε ο Ακενατόν θα εγκαταλειφθεί μέσα σε λίγες δεκαετίες από τον θάνατό του και ο «αιρετικός βασιλιάς» θα έπεφτε σε ντροπή, χωρίς καν να συμπεριληφθεί σε ορισμένους καταλόγους βασιλέων της Αιγύπτου.

Επιπλέον, ο Τουταγχαμών θα καταδίκαζε τις ενέργειες του Ακενατόν σε μια στήλη που βρέθηκε στο Καρνάκ. Μέρος του λέει «οι ναοί και οι πόλεις των θεών και των θεών, ξεκινώντας από την Ελεφαντίνη [μέχρι τα έλη του Δέλτα…» έπεσαν σε αποσύνθεση και τα ιερά τους ερείπιασαν, έχοντας γίνει απλοί λόφοι κατάφυτοι από γρασίδι… οι θεοί αγνοούσαν αυτή τη γη…»

[Από το "The City of Akhenaten and Nefertiti", του Barry Kemp]

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο, ο Ακενατόν, μέσω των ριζικών θρησκευτικών του αλλαγών, είχε γυρίσει την πλάτη του στους θεούς και έτσι τους προσέβαλε. Ο Τουταγχαμών και οι διάδοχοί του θα επαναφέρουν τα πράγματα όπως ήταν πριν.

Ο Τουταγχαμών ήταν νεκρός, αλλά οι διάδοχοι της Αιγύπτου θα επανέφεραν τα πράγματα όπως ήταν κάποτε.

Γιατί χρειαζόμαστε το κριθάρι; Πού είναι Εντολή;

Η προσφορά κυμάτων

Υπήρχε ένα τελετουργικό που συνδέθηκε με τη γιορτή των εβδομάδων ή την εποχή της Πεντηκοστής, όπως την αποκαλούν μερικοί σήμερα, ότι οι ιερείς του Ισραήλ έπρεπε να τελούν στο Ναό ή τη Σκηνή του Κυρίου. Είναι καταγεγραμμένο για εμάς στο Λευ.23:9-14.

«Πες στο λαό του Ισραήλ, όταν έρθετε στη γη που σας δίνω και θερίσετε τη σοδειά της, θα φέρετε το ΣΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΣΑΣ στον ιερέα. Και θα Κουνήσει το στάχυ ΜΠΡΟΣΤΑ στον Κύριο, για να βρείτε αποδοχή. ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ο ιερέας θα το κουνήσει……Και δεν θα φάτε ούτε ψωμί ούτε σιτηρά ξεραμένα ούτε φρέσκα μέχρι αυτή την ίδια μέρα…».

Αυτή η τελετή είχε να κάνει με τους ΠΡΩΤΟΦΡΟΥΤΕΣ. Ήταν ένα ΚΥΜΑ του ΠΡΩΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΦΡΟΥΣ από τον ιερέα ενώπιον του Κυρίου. Έπρεπε να εκπληρωθεί πριν μπορέσει να συγκεντρωθεί οποιαδήποτε από τις ΝΕΕΣ σοδειές ή να χρησιμοποιηθεί για ψωμί ή να καταναλωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.

Ο Samuele Bacchiocchi σωστά παρατήρησε ότι:

«Η αντίστροφη μέτρηση για την Πεντηκοστή ξεκίνησε με την προσφορά του πρώτου δεμάτιου κριθαριού (γνωστού ως ομέρ)…….Ο σκοπός της προσφοράς δέσμης κύματος ήταν να αφιερωθεί και να εγκαινιαστεί η συγκομιδή σιτηρών της Άνοιξης που διήρκεσε περίπου επτά εβδομάδες μέχρι την Πεντηκοστή……. Το κόψιμο του πρώτου δεμάτιου κριθαριού συνεπαγόταν μια ζωντανή τελετή. Το στάχυ έκοβαν το βράδυ, το έβαζαν σε καλάθια και το κρατούσαν μέχρι την επόμενη μέρα, όταν το έφεραν στο ναό… για να το κουνήσει τελετουργικά ο ιερέας. Το Ταλμούδ αναφέρει ότι ένας ιερέας θα συναντούσε μια ομάδα προσκυνητών στην άκρη της πόλης και από εκεί θα τους οδηγούσε στο όρος του Ναού τραγουδώντας και δοξάζοντας τον Θεό. Μαζί με έναν ιερέα, διακήρυξαν: «Ένας περιπλανώμενος Αραμαίος ήταν ο πατέρας μου. και κατέβηκε στην Αίγυπτο……και ο Κύριος μας έφερε έξω από την Αίγυπτο…..σε αυτόν τον τόπο και μας έδωσε αυτή τη γη, μια χώρα που ρέει γάλα και μέλι. Και ιδού, τώρα φέρνω τον πρώτο από τον καρπό της γης, που εσύ, Κύριε, μου έδωσες» (Δευτ.26:5, 8, 9, 10).

Όταν έφταναν στο Ναό, ο ιερέας έπαιρνε τα στάχυα, σήκωνε μερικά στον αέρα και τα κουνούσε προς κάθε κατεύθυνση για να αναγνωρίσει την κυριαρχία του Θεού σε ολόκληρη τη γη. Πριν από την προσφορά των στάχυων, δεν μπορούσε να γίνει θερισμός του θερισμού για προσωπική χρήση (Λευ.23:14). Ένα μέρος από το στάχυ ήταν τοποθετημένο στο βωμό και το υπόλοιπο το έτρωγε ο ιερέας. Ένα αρσενικό αρνί θυσιάστηκε ως ολοκαύτωμα (Λευ.23:12)».
(Εορτές του Θεού, σελίδες 170,171).

Ας επανέλθουμε λίγο στην εποχή που επρόκειτο να κοπούν αυτά τα πρώτα στάχυα. Το συγκεκριμένο χάπενινγκ είναι ενδιαφέρον στην τελετή του και δείχνει και την ώρα που έγινε από τη διδασκαλία των Φαρισαίων. Οι Σαδδουκαίοι διαφώνησαν με τους Φαρισαίους ως προς την ΗΜΕΡΑ που επρόκειτο να εκτελεστεί αυτό το κόψιμο και το κούνημα του δεσμού. Οι Φαρισαίοι δίδαξαν ότι το στάχυ κόπηκε το βράδυ της 15ης του πρώτου μήνα, στην αρχή κιόλας του πρώτου Σαββάτου της γιορτής των Αζύμων. Οι Σαδδουκαίοι δίδαξαν ότι έπρεπε να κοπεί και να παρουσιαστεί στον Κύριο την πρώτη ημέρα της εβδομάδας ΚΑΤΑ ΤΗΝ Εορτή των Αζύμων, μια κυριακάτικη ημέρα δεσμού κυμάτων. Έπρεπε να κοπεί αμέσως μετά τη δύση του ηλίου στο τέλος του εβδομαδιαίου Σαββάτου.

Επειδή μεταξύ των θρησκευτικών αιρέσεων του Ιούδα ο απλός λαός ήταν κυρίως, οπαδοί των Φαρισαίων, ήταν η διδασκαλία τους για το κόψιμο και το κυματισμό του δέματος που πήρε το επίκεντρο και το μεγαλύτερο σποτ.

Στην πραγματικότητα και τεχνικά, ήταν οι Σαδδουκαίοι που είχαν τη σωστή αντίληψη για το ΠΟΙΑ ΗΜΕΡΑ επρόκειτο να κυματιστεί ενώπιον του Κυρίου το πρώτο δέμα της εαρινής συγκομιδής. Δεν είναι ο σκοπός αυτής της μελέτης να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Το έχω κάνει σε ένα άλλο σε βάθος, τεχνική μελέτη που μπορεί να ζητήσει ο αναγνώστης από εμένα.

Σε αυτήν την τυπολογική μελέτη, θέλω να επικεντρωθώ στις ΤΕΛΕΤΕΣ της κοπής για μια στιγμή, και όχι τόσο στην ημερολογιακή ημέρα που πραγματοποιήθηκε.

Αυτός ο «θερισμός» της προσφοράς κριθαριού του Ομέρ ήταν μια ειδική τελετή που εκτελούνταν ΑΠΟ μια επιλεγμένη ομάδα ατόμων, τα οποία έκαναν το «κόψιμο» και το «φέρον» του Ομέρ «για λογαριασμό» όλου του λαού του Θεού. Αυτή η ΕΙΔΙΚΗ προσφορά ΔΕΝ προσφέρθηκε από κάθε άνθρωπο στο Ισραήλ.

Διαβάζοντας από το THETEMPLE AND ISISTRY KAND SERVICES του, από τον Dr.Alfred Edersheim, σελίδα 258, βρίσκουμε ακριβώς πώς αυτή η Προσφορά Ομέρ Κριθαριού αρχικά «θερίστηκε» και πώς στη συνέχεια «φέρθηκε» στον ιερέα στο Ναό.

Παραθέτω:

Ήδη, στις 14 του Νισάν, το σημείο όπου επρόκειτο να ΘΕΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΕΦΙ είχε επισημανθεί από τους αντιπροσώπους του ΣΑΝΧΕΔΡΙΝΟΥ, δένοντας μαζί σε δέσμες, ενώ ήταν ακόμη όρθιο, το κριθάρι που επρόκειτο να κοπεί. Αν και, για προφανείς λόγους, ήταν συνηθισμένο να επιλέγουμε για το σκοπό αυτό την απάνεμη κοιλάδα της τέφρας στην Κίδρωνα, δεν υπήρχε περιορισμός σε αυτό το σημείο, υπό την προϋπόθεση ότι το κριθάρι είχε αναπτυχθεί σε ένα συνηθισμένο χωράφι –φυσικά στην ίδια την Παλαιστίνη– και όχι στον κήπο. ή περιβόλι, και ότι το χώμα δεν είχε κοπεί ούτε είχε ποτιστεί ακόμη τεχνητά. Όταν έφτασε η ώρα για το ΚΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕΦΙΟΥ (Ομέρ), δηλαδή το απόγευμα της 15ης Νισάν (αν και ήταν Σάββατο), τη στιγμή που έπεσε ο ήλιος, ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΡΕΣ, ο καθένας με ένα δρεπάνι ΚΑΙ ΚΑΛΑΘΙ, επίσημα βάλθηκε στη δουλειά.

Αλλά για να αναδείξουν ξεκάθαρα όλα όσα ήταν διακριτικά στην τελετή, ρώτησαν πρώτα από τους παρευρισκόμενους ΤΡΕΙΣ φορές καθεμία από αυτές τις ερωτήσεις: 'Έχει δύσει ο ήλιος;' «Με αυτό το δρεπάνι;» «Σε αυτό το καλάθι;» «Αυτό το Σάββατο (ή την πρώτη ημέρα του Πάσχα);» και τέλος, "Θα θερίσω;"

Έχοντας κάθε φορά απαντηθεί καταφατικά, ΚΟΒΟΥΝ ΤΟ ΚΡΙΘΙ στο ποσό του ΕΝΑ ΕΦΑ, ή ΔΕΚΑ ΟΜΕΡ, ή ΤΡΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ, που ισούται με περίπου ΤΡΙΑ ΠΕΚ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΠΙΝΤΕΣ του αγγλικού μας μέτρου.

Τα στάχυα έφερναν ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ και τα αλώνιζαν με καλάμια ή μίσχους, για να μην τραυματιστεί το καλαμπόκι (σπόρος κριθαριού). στη συνέχεια «ξηράνεται» σε ένα ταψί διάτρητο με τρύπες, έτσι ώστε κάθε κόκκος να μπορεί να αγγίζεται από τη φωτιά, και τελικά να εκτίθεται στον άνεμο. Το καλαμπόκι (σπόρος κριθαριού) που παρασκευαζόταν έτσι αλέθονταν σε ένα μύλο, που άφηνε τα φλοιά ολόκληρα.

Σύμφωνα με κάποιους, το αλεύρι περνούσε πάντα διαδοχικά από δεκατρία κόσκινα, το καθένα πιο κοντά από το άλλο. Η δήλωση μιας αντίπαλης αρχής, ωστόσο, φαίνεται πιο λογική – ότι γινόταν μόνο μέχρις ότου το αλεύρι ήταν αρκετά λεπτόρρευστο, κάτι που διαπιστώθηκε από έναν από τους «Gizbarim» (ταμίας) που έβαλε τα χέρια του μέσα σε αυτό, ενώ η διαδικασία κοσκινίσματος συνεχίστηκε ως όσο κάποιο από το αλεύρι κολλάει στα χέρια.

Μολονότι ΜΙΑ ΕΦΑ, ή ΔΕΚΑ ΟΜΕΡ, κριθάρι ΚΟΠΗΘΗΚΕ, μόνο ΕΝΑ ομέρ αλεύρι, ή περίπου 5.1 μπίντες από το μέτρο μας, προσφέρθηκε στον Ναό………»

Σε επιβεβαίωση αυτών των γεγονότων, το SONCINO TALMUD, μια ειδική περιορισμένη επετειακή έκδοση του Βαβυλωνιακού Ταλμούδ στα αγγλικά, που δημοσιεύτηκε από το The Soncino Press, λέει για αυτές τις διαδικασίες που ακολούθησαν αυτοί οι τρεις άνδρες από το Beth Din (Οίκος της Κρίσης-Σανχεντρίν), έως ΔΕΞΤΕ αυτήν την ίδια Προσφορά Omer Barley, η οποία λέει:

«ΜΙΣΝΑΧ. Ποια ήταν η διαδικασία; Οι αγγελιοφόροι του Μπεθ Ντιν έβγαιναν την ημέρα πριν από το Φεστιβάλ και έδεναν το αθέριστο καλαμπόκι σε τσαμπιά για να το θερίσουν πιο εύκολα. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλοι οι κάτοικοι των κοντινών πόλεων. ΜΟΛΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕ φώναξε 'Έχει δύσει ο ήλιος;' Και απάντησαν «Ναι». 'Έχει δύσει ο ήλιος;' Και απάντησαν «Ναι». «Με αυτό το δρεπάνι;» Και απάντησαν «Ναι». «Με αυτό το δρεπάνι;» Και απάντησαν «Ναι». 'Σε αυτό το καλάθι;' Και απάντησαν «Ναι». 'Σε αυτό το καλάθι;' Και απάντησαν «Ναι». Το Σάββατο φώναξε περαιτέρω, "Αυτό το Σάββατο;" Και απάντησαν «Ναι». «Αυτό το Σάββατο;» Και απάντησαν «Ναι». «Να θερίσω;» Και απάντησαν «Ναι». «Να θερίσω;» Και απάντησαν «Ναι». Επανέλαβε κάθε θέμα τρεις φορές, και απάντησαν, «Ναι» – «Ναι» – «Ναι». ”

Και πάλι να σας θυμίσω ότι αυτό που διαβάσατε παραπάνω ήταν η διδασκαλία και η πρακτική των ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ της ΚΟΠΗΣ και ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ του ΠΡΩΤΟΥ ΣΕΛΙΔΟΥ για προσφορά στον Ναό από τον ιερέα.

Το έκαναν μετά τη δύση του ηλίου στις αρχές της 15ης του πρώτου μήνα, του ετήσιου Σαββάτου της έναρξης της γιορτής των Ζύμων, και το κουνούσε ο ιερέας στο Ναό την επομένη του ετήσιου Σαββάτου, ή στις 16 του πρώτου μήνα.

Αυτή ήταν η κοινή πρακτική των Φαρισαίων, και καθώς το μεγαλύτερο τμήμα του «θρησκευτικού» πληθυσμού ανήκε στην αίρεση των Φαρισαίων, αυτή η πρακτική εκτελούνταν και εκτελούνταν από τη διοίκηση του Ναού, που κατά κύριο λόγο ήταν Σαδδουκαίοι. Ωστόσο, οι ίδιοι οι Σαδδουκαίοι στη διδασκαλία της «θεολογίας» ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ με αυτήν την ερμηνεία του ΠΟΤΕ αυτό το πρώτο δέμα κριθαριού έπρεπε να κοπεί και να κυματιστεί ενώπιον του Κυρίου στο Ναό.

Είπαν ότι το κούνημα του ΠΡΩΤΟΥ ΣΕΛΙΔΟΥ της ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ, πριν από τον Κύριο στον Ναό, θα έπρεπε να γίνει το ΑΥΡΙΟ μετά το εβδομαδιαίο Σάββατο, το οποίο ερχόταν κατά τη διάρκεια της εορτής των Αζύμων.

Είδαμε σε προηγούμενες μελέτες για την τυπολογία αυτής της εορτής της Πεντηκοστής, και ειδικά σχετικά με την τυπολογία του ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ, ή κοπής ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΡΠΟΥ του κόκκου του κριθαριού, ότι αυτός ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΑΛΙΜΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ- ΦΡΟΥΤΕΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στον ουράνιο Πατέρα, η οποία ήταν τυπική και εκπληρώθηκε από τον ΧΡΙΣΤΟ ΙΗΣΟΥ, ως τον πρώτο από τους πρώτους καρπούς – βλέπε και πάλι 1 Κορ. 15:20-23. Ιάκωβος 1:18.

Το ΠΡΩΤΟ ΣΕΛΙΔΙ της ΠΡΩΤΗΣ σοδειάς στον Κύριο, προσφερόταν ή ΚΥΜΑΤΙΖΕΤΕ ΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ένα ορισμένο πρωί μιας συγκεκριμένης ημέρας, που ήταν επίσης συνδεδεμένο με τη γιορτή των Αζύμων. Καθώς αυτό το στάχυ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΖΕ τον Μεσσία Χριστό, τον κυματίζει ή τον αποδέχεται ο Πατέρας στους ουρανούς, ως ο ΠΡΩΤΟΣ της ΠΡΩΤΗΣ συγκομιδής ψυχών για την οικογένειά Του, μπορούμε να βρούμε οπουδήποτε στα Ευαγγέλια όπου αυτή η τυπολογία εκπληρώθηκε από τον Ιησού και τον ουρανό;

ΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!

Στο κεφάλαιο είκοσι του Ιωάννη και στον στίχο 17, διαβάζουμε ότι την ημέρα που ο Ιησούς εμφανίστηκε στη Μαρία (στίχοι 11-16) και ήταν έτοιμος να Τον αγγίξει, είπε ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, γιατί δεν είχε ΑΝΒΛΗΘΕΙ ακόμα ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ!

Ο Ιησούς δεν μιλούσε για τη μόνιμη ανάληψή Του στον Πατέρα για περίπου δύο χιλιάδες χρόνια, μέχρι την επιστροφή Του στη γη, ΓΙΑΤΙ αργότερα την ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, εμφανίστηκε στους μαθητές Του και αυτοί Τον άγγιξαν - βλέπε Ματθαίος 28:8-10.

Αυτές οι δύο αφηγήσεις στα Ευαγγέλια καθιστούν πολύ σαφές ότι ο Ιησούς ΕΚΑΝΕ για λίγο, ανέβηκε στον Πατέρα στον ουρανό και επέστρεψε. Δεν επέτρεψε σε κανέναν να Τον αγγίξει μέχρι να παρουσιάσει τον εαυτό Του στον Πατέρα, και μετά από αυτό κατά την επιστροφή Του στη γη εκείνη την ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, επέτρεψε να τον αγγίξουν.

ΠΟΙΑ ΜΕΡΑ έγιναν όλα αυτά; Η ανάγνωση των τελευταίων κεφαλαίων των Ευαγγελίων δείχνει ξεκάθαρα και χωρίς αντίφαση, ότι αυτή η άνοδος του Ιησού στην παρουσίαση
Ο ίδιος ως ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ, ΤΟ ΚΥΜΑΤΟ ΣΕΦΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ, ΗΤΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ!

Η ΣΕΛΙΔΑ ΚΥΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΖΕ ΤΟΝ ΗΔΗ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟ, ΠΟΥ ΚΥΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Ή ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΩΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΘΑΝΑΙΟ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ. ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΤΣΙ ΑΘΑΝΑΤΟ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΙΗΣΟΥΣ (Α' Κορ. 1:15, Α' Θεσ.23:1-4).

ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ.

(Και εδώ είναι μια ένδειξη για το νόημα της γιορτής της 8ης Ημέρας. Θα είναι την 8η Ημέρα όταν όλες αυτές οι σοδειές συνολικά θα είναι με τον Ιεχωβά)

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙ ΣΑΔΟΥΚΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΟΝ ΝΑΟ!
ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΥΠΟ ΕΙΧΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΕΙΚΟΝΑΕΙ Η ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ, ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΗΜΕΡΑ ΕΙΧΕ ΑΣΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΑΔΕΡΦΙΑ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ, ΕΙΤΕ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΕΙΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΣΙΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΜΕ ΩΣ ΕΝΑ ΦΩΣ ΠΟΥ ΛΑΜΠΕΙ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΥΑΔΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΑΣ (2 Πέτ.1:19).

ΕΤΣΙ ΓΡΑΦΕΤΑΙ, ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Αυτό γράφτηκε από τον Samuele Bacchiocchi.

Ελπίζω και εσείς να δείτε την εκπληκτική εικόνα που μας δίνει αυτή η ημέρα.

Είναι την ημέρα του κύματος Sheaf που ο Yehshua πήγε στον Παράδεισο στις 9 π.μ. την ίδια ώρα με τις πρωινές θυσίες. Το πρωί της Κυριακής.

Αντιλαμβάνεστε τη σημασία αυτού του γεγονότος;

Νέα διεθνής έκδοση (©1984)
Γι' αυτό λέει: «Όταν ανέβηκε ψηλά, οδήγησε αιχμαλώτους στο τρένο του και έδωσε δώρα σε ανθρώπους».

New Living Translation (©2007); Γι' αυτό οι Γραφές λένε, «Όταν ανέβηκε στα ύψη, οδήγησε ένα πλήθος αιχμαλώτων και έδωσε δώρα στον λαό του».
Αγγλική Πρότυπη Έκδοση (©2001); Γι' αυτό λέει, "Όταν ανέβηκε ψηλά, οδήγησε μια σειρά από αιχμαλώτους και έδωσε δώρα σε άνδρες."
New American Standard Bible (©1995); Ως εκ τούτου, λέει, «ΟΤΑΝ ΑΝΗΒΗΚΕ ΣΤΑ ΨΗΛΑ, ΠΡΟΗΓΗΣΕ Αιχμάλωτο ΜΙΑ ΣΧΕΔΙΑ Αιχμάλωτων, ΚΑΙ ΕΔΩΣΕ ΔΩΡΑ ΣΕ ΑΝΤΡΕΣ».
Holman Christian Standard Bible (©2009); Γιατί λέει: Όταν ανέβηκε ψηλά, πήρε αιχμαλώτους. Έδινε δώρα στους ανθρώπους.
International Standard Version (©2012); Γι' αυτό ο Θεός λέει, "Όταν ανέβηκε στο υψηλότερο μέρος, οδήγησε αιχμαλώτους στην αιχμαλωσία και έδωσε δώρα στους ανθρώπους."

Ο David έγραψε για αυτό το γεγονός στους Ψαλμούς.

Ψαλμός 68:18 Όταν ανέβηκες ψηλά, οδήγησες αιχμαλώτους στο τρένο σου. έλαβες δώρα από ανθρώπους, ακόμη και από επαναστάτες – για να κατοικήσεις εκεί, Κύριε Θεέ.

Παροιμίες 30:4 Ποιος ανέβηκε στον ουρανό και κατέβηκε; Ποιος έχει μαζέψει τον άνεμο στο κούφωμα των χεριών του; Ποιος έχει τυλίξει τα νερά στο μανδύα του; Ποιος έχει καθιερώσει όλα τα πέρατα της γης; Πώς είναι το όνομά του και το όνομα του γιου του; Πες μου αν ξέρεις!

Ο Γιεχσούα οδήγησε πλήθος αιχμαλώτων από τον τάφο όταν πήγε στον Παράδεισο εκείνη την ημέρα. Εκείνο το πρωί της Κυριακής στις 9 π.μ. την ώρα των πρωινών προσφορών. Την ίδια στιγμή παρουσιάστηκαν και οι κυματικές προσφορές της Barley. Ποτέ πριν κανένας άνθρωπος δεν είχε πάει στον παράδεισο μέχρι αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι ένα τόσο τεράστιο γεγονός που είμαι εκτός εαυτού γιατί οι άλλοι δεν βλέπουν ή δεν μπορούν να δουν πόσο μεγάλη υπόθεση ήταν αυτό.

Τώρα σε όλα αυτά υπάρχει κάτι που πρέπει να θυμάστε. Προτού ο Γιεχσούα ανέβει στον Παράδεισο σε αυτήν την Ημέρα Σαφλών, ΚΑΝΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.

Ιω. 3:13 Και κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό εκτός από εκείνον που κατέβηκε από τον ουρανό, ο Υιός του ανθρώπου που είναι στον ουρανό.

Τι γίνεται όμως με τον προφήτη Ηλία. Η Αγία Γραφή δηλώνει ότι «ο Ηλίας ανέβηκε με ανεμοστρόβιλο στον ουρανό» (Β' Βασιλέων 2:2)
Και συνέβη, καθώς συνέχιζαν και μιλούσαν, και ιδού, φάνηκε ένα πύρινο άρμα και άλογα πύρινα, και τους χώρισε και τους δύο. και ο Ηλίας ανέβηκε με ανεμοστρόβιλο στον ουρανό.

«Τότε, καθώς συνέχιζαν και μιλούσαν, εμφανίστηκε ξαφνικά ένα πύρινο άρμα με πύρινα άλογα και τους χώρισε. και ο Ηλίας ανέβηκε με ανεμοστρόβιλο στον ουρανό» (στίχ. 11). Ο Ηλίας είχε φύγει τώρα. Οι πρώην ακόλουθοι και μαθητές του Ηλία έπρεπε τώρα να κοιτάξουν τον Ελισαιέ ως νέο ηγέτη τους. «Όταν τον είδαν οι γιοι των προφητών που ήταν από την Ιεριχώ, είπαν: «Το πνεύμα του Ηλία αναπαύεται στον Ελισσαιέ»» (Β' Βασιλέων 2:2).

Πολλοί αναγνώστες υποθέτουν ότι ο Ηλίας σε εκείνο το σημείο έγινε αθάνατος και μεταφέρθηκε στον ουρανό όπου κατοικεί ο Θεός. Αυτή δεν ήταν η περίπτωση. Οι γιοι των προφητών ήξεραν διαφορετικά. Ήξεραν ότι ο ανεμοστρόβιλος είχε απλώς μεταφέρει τον Ηλία σε άλλη τοποθεσία στη γη. Αναφώνησαν στον Ελισσαιέ:

«Κοίτα τώρα, υπάρχουν πενήντα ισχυροί άνδρες με τους υπηρέτες σου. Παρακαλώ, αφήστε τους να πάνε και να ψάξουν για τον κύριό σας, μήπως το Πνεύμα του Κυρίου τον ανέλαβε και τον ρίξει σε κάποιο βουνό ή σε κάποια κοιλάδα» (Β' Βασιλέων 2:2).

Οι μαθητές ανησυχούσαν για την ασφάλεια του Ηλία, γι' αυτό έστειλαν μια ομάδα 50 ανδρών να τον αναζητήσουν. Οι 50 έψαξαν για τρεις ημέρες αλλά δεν τον βρήκαν (Β' Βασιλέων 2:2)

Ένα άλλο απόσπασμα αποδεικνύει με βεβαιότητα ότι ο Ηλίας δεν αναλήφθηκε για να ζήσει στον ουρανό. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Ηλίας έγραψε μια επιστολή στον Ιωράμ, τον βασιλιά του Ιούδα, αρκετά χρόνια αφότου απομακρύνθηκε από τον ανεμοστρόβιλο.

Προσέξτε τη σειρά των γεγονότων που καταγράφονται για εμάς στη Βίβλο. Η τελευταία καταγεγραμμένη και χρονολογημένη πράξη του Ηλία συνέβη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ισραηλιτικού βασιλιά Οχοζία, όταν ο Ηλίας είπε στον βασιλιά ότι θα πέθαινε για τις αμαρτίες του (Β' Βασιλέων 2:1, 3). Η βασιλεία του Οχοζία διήρκεσε μόνο περίπου ένα χρόνο, περίπου. 17 π.Χ

Η απομάκρυνση του Ηλία και η αντικατάστασή του από τον Ελισσαιέ καταγράφεται στη συνέχεια στο επόμενο κεφάλαιο, Β' Βασιλέων 2. Η ιστορία συνεχίζεται με περιστατικά από τη ζωή του Ελισσαιέ, συμπεριλαμβανομένης μιας συνάντησης με τον Ιωσαφάτ, τον βασιλιά του Ιούδα (Β' Βασιλέων 2:2-3). Αρκετά χρόνια αργότερα ο Ιωράμ, γιος του Ιωσαφάτ, διαδέχθηκε τον πατέρα του ως βασιλιάς του Ιούδα, περίπου. 11 π.Χ. (Β' Βασιλέων 14:845).

Ο Ιωράμ αποδείχθηκε ότι ήταν ένας πονηρός βασιλιάς, οδηγώντας το έθνος του Ιούδα σε εξέγερση ενάντια στις εντολές του Θεού. Λίγα χρόνια μετά τη βασιλεία του Ιωράμ και αρκετά χρόνια μετά την απομάκρυνση του Ηλία, ο Ιωράμ έλαβε μια επιστολή από τον Ηλία που προειδοποιούσε τον βασιλιά για τρομερές συνέπειες λόγω των αμαρτιών του. Αυτή η επιστολή καταγράφεται στα εδάφια 2 Χρονικών 21:12-15

[12] Και του ήρθε μια γραφή από τον προφήτη Ηλία, που έλεγε: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός του Δαβίδ του πατέρα σου, επειδή δεν περπάτησες στους δρόμους του Ιωσαφάτ του πατέρα σου, ούτε στους δρόμους του Ασά, του βασιλιά του Ιούδα,
[13] Αλλά βάδισες στο δρόμο των βασιλιάδων του Ισραήλ, και έκανες τον Ιούδα και τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ να πόρνουν, όπως οι πόρνες του οίκου του Αχαάβ, και επίσης σκότωσες τους αδελφούς σου από το σπίτι του πατέρα σου, που ήταν καλύτερα από τον εαυτό σου:
[14] Ιδού, με μεγάλη πληγή ο Κύριος θα χτυπήσει τον λαό σου, και τα παιδιά σου, και τις γυναίκες σου, και όλα τα αγαθά σου.
[15] Και θα έχεις μεγάλη αρρώστια από ασθένεια των εντέρων σου, έως ότου τα έντερά σου πέφτουν λόγω της αρρώστιας μέρα με τη μέρα.

Αυτή η επιστολή αποδεικνύει ότι ο προφήτης ήταν ακόμα ζωντανός και στη γη μερικά χρόνια αφότου απομακρύνθηκε από τον ανεμοστρόβιλο και αντικαταστάθηκε από τον Ελισσαιέ. Ο Θεός είχε επιλέξει τον Ελισσαιέ για να διαδεχθεί τον Ηλία ως προφήτη Του, έτσι μετέφερε σωματικά τον Ηλία σε άλλο μέρος, όπου συνέχισε να ζει για τουλάχιστον αρκετά ακόμη χρόνια—όπως δείχνει η επιστολή του προς τον Ιωράμ.

Μια άλλη γραφή που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να διδάξουν ότι πάμε στον παράδεισο είναι για τον Ενώχ. Ας το δούμε αυτό.

Το εδάφιο Γένεση 5:24 μας λέει ότι «ο Ενώχ περπάτησε με τον Θεό. και δεν ήταν, γιατί τον πήρε ο Θεός».

Το εδάφιο Εβραίους 11:5 προσθέτει: «Με πίστη ο Ενώχ αφαιρέθηκε για να μην είδε το θάνατο, και δεν βρέθηκε, επειδή τον είχε πάρει ο Θεός. γιατί πριν τον συλλάβουν είχε αυτή τη μαρτυρία ότι ευαρέστησε τον Θεό».

Μερικοί λανθασμένα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ενώχ ανελήφθη στον ουρανό, αλλά παρατηρήστε ότι η Βίβλος δεν το λέει πουθενά αυτό. Λέει απλώς ότι ο Θεός «τον πήρε». Δεν διευκρινίζεται πού οδηγήθηκε.

Ο Yehshua δηλώνει αργότερα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ότι

«Η Γραφή δεν μπορεί να σπάσει» (Ιωάννης 10:35).

Ένα από τα σημεία που επισημαίνει είναι ότι ένα απόσπασμα της Βίβλου δεν μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με ένα άλλο απόσπασμα.

Αυτό το ίδιο Ευαγγέλιο του Ιωάννη αποκαλύπτει ένα εκπληκτικό γεγονός πολύ σχετικό με αυτό το θέμα:

«Κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό, δηλαδή ο Υιός του ανθρώπου που είναι στον ουρανό» (Ιωάννης 3:13).

Σαφώς, ο Yehshua ήταν το μόνο ανθρώπινο ον που είχε ανέβει στον ουρανό. Η φράση «ο οποίος είναι στον ουρανό» μας ενημερώνει ότι αυτό γράφτηκε από τον απόστολο Ιωάννη μετά την επιστροφή του Χριστού στον ουρανό. Έτσι, ακόμη και τόσο αργά όσο αυτή η δήλωση, κανένας άνθρωπος —και αυτό περιλαμβάνει τον Ενώχ— δεν είχε αναληφθεί στον ουρανό.

Αργότερα διαβάσαμε για τη μοίρα του Ενώχ στο εδάφιο Εβραίους 11:5: «Με πίστη ο Ενώχ αφαιρέθηκε για να μην είδε το θάνατο, και δεν βρέθηκε, επειδή τον είχε πάρει ο Θεός. γιατί πριν τον συλλάβουν είχε αυτή τη μαρτυρία ότι ευαρέστησε τον Θεό». Η λέξη που αποδίδεται "λήφθηκε" μπορεί επίσης να σημαίνει "μεταφέρθηκε αλλού". Και η Νέα Αμερικανική Πρότυπη Βίβλος λέει ότι αυτό έγινε «για να μην δει το θάνατο»—μια καλύτερη μετάφραση από το «δεν», όπως γνωρίζουμε από το ίδιο κεφάλαιο των Εβραίων ότι πέθανε.

Παρατηρήστε στο εδάφιο 13 την περίληψη που δίνεται όλων των ανδρών και γυναικών της πίστης που αναφέρονται εδώ, συμπεριλαμβανομένου του Ενώχ:

«Όλοι αυτοί πέθαναν με πίστη, μη έχοντας λάβει τις υποσχέσεις, αλλά αφού τις είδαν από μακριά, τους βεβαιώθηκαν, τους αγκάλιασαν και ομολόγησαν ότι ήταν ξένοι και προσκυνητές στη γη» (Εβραίους 11:13).

Έτσι ο Ενώχ πέθανε σίγουρα όπως και όλοι οι υπόλοιποι.

Δεν επρόκειτο να το κάνω αυτό, αλλά ίσως, όπως και ορισμένοι από εσάς, αναμφίβολα θα αναφέρουμε αυτό το σημείο στη συνέχεια. Τι γίνεται με τον Λάζαρο και τον Πλούσιο;;;

Αυτό το τμήμα της Γραφής έχει παρεξηγηθεί περισσότερο από τους σπουδαστές της Βίβλου από πολλά άλλα μέρη της θείας αποκάλυψης. Υπάρχει ένας σαφής λόγος για αυτό! Είναι η υπόθεση ότι ο Χριστός αφηγείται μια ιστορία κυριολεκτικών γεγονότων, παρά μια αφήγηση που επαναλαμβάνεται σε μορφή παραβολής. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι η αφήγηση είναι μια παραβολή από την αρχή μέχρι το τέλος. Μόλις γίνει κατανοητό αυτό το σημαντικό σημείο, το νόημα γίνεται σαφές και σημαντικό.

Ένας σίγουρος και γρήγορος τρόπος για να πυροδοτήσετε την οργή ορισμένων ιεροκήρυκων και χριστιανών λαϊκών είναι να πείτε ότι η ιστορία του Λαζάρου και του Πλούσιου είναι μια παραβολή. Δεν θα το έχουν! Η απλή υπόδειξη ότι η αφήγηση είναι συμβολική είναι αρκετή για να επιτεθεί η κατηγορία του «θεολογικού φιλελευθερισμού». Για πολλούς ανθρώπους σήμερα το κανονικό θεμέλιο της διδασκαλίας σχετικά με την κρίση του Χριστού στους αμαρτωλούς βασίζεται στην κυριολεξία αυτής της ιστορίας. Και πρέπει να παραδεχτεί κανείς, δείχνει μια κρίση σοβαρότερων συνεπειών! Φαίνεται να δηλώνει, με ζωηρές και γραφικές λεπτομέρειες, την κατάσταση των πονηρών αμαρτωλών μετά το θάνατο. Φαίνονται να είναι συνειδητοί, σε ακραία μαρτύρια, τυλιγμένοι σε φλόγες που δεν θα σβήσουν ποτέ και ότι θα παραμείνουν σε τέτοιον βασανιστικό πόνο για όλη την αιωνιότητα. Και αρκετά αλήθεια, αν η αφήγηση του Λαζάρου και του Πλούσιου δεν είναι μια παραβολή με απολύτως συμβολικό νόημα, αυτή θα ήταν η μοίρα τους!

Μια τέτοια σκηνή είναι τόσο φρικτή να φανταστεί κανείς ότι δεν είναι περίεργο που ένας τεράστιος αριθμός φοβισμένων ανθρώπων περπατούν στο διάδρομο για να δεχτούν τον Χριστό αφού ακούσουν ένα κήρυγμα για την κυριολεξία της ιστορίας. Δεν φαίνεται ποτέ να διανοούνται τέτοιοι κήρυκες ότι αυτή η αποστολή από τον Χριστό σε μια ατελείωτη κρίση για αμαρτίες που διαπράχθηκαν σε αυτή τη σύντομη ζωή, Τον καθιστά το πιο άδικο και παράλογο άτομο στο σύμπαν. Απλά επειδή κάποιος στην Κίνα ή τη Σοβιετική Ένωση (για να διαλέξω δύο αθεϊστικές χώρες) δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να ακούσει για τον Ιησού Χριστό και το λυτρωτικό μήνυμά Του και τον περιόρισε σε μια ατελείωτη ΚΟΛΑΣΗ είναι πέρα ​​για πέρα ​​πιστευτό για έναν ελεήμων και στοργικό Θεό που έστειλε Ο μονογενής γιος του για να σώσει και να λυτρώσει αυτόν τον κόσμο (Ιωάννης 3:16). Ωστόσο, αυτή η ερμηνεία είναι μέρος του ακριβούς σεναρίου που ευαγγελίζεται σε πολλές εκκλησίες και αναβιώσεις σήμερα. Και ας το παραδεχτούμε, αυτό ακριβώς θα έπρεπε να διδάσκεται αν ο Λάζαρος και ο πλούσιος είναι μια κυριολεκτική αφήγηση.

Ευτυχώς, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ολόκληρος ο λογαριασμός είναι μια παραβολή από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό που πολλοί άνθρωποι βολικά δεν συνειδητοποιούν είναι η τάση των δασκάλων, που μιλούν σε πρώιμες σημιτικές γλώσσες όπως τα εβραϊκά (ή ακόμα και στα ελληνικά όταν μιλούν σε σημιτικό περιβάλλον), να χρησιμοποιούν συνεχώς τη συμβολική ή παραβολική μορφή διδασκαλίας στους ανθρώπους που δίδαξαν. Ο Χριστός δεν ήταν εξαίρεση!

«Όλα αυτά τα είπε ο Ιησούς στα πλήθη ΜΕ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ και χωρίς παραβολή δεν τους μίλησε. Για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον προφήτη, λέγοντας: «Θα ανοίξω το στόμα μου με παραβολές. Θα πω πράγματα που κρατήθηκαν μυστικά από την ίδρυση του κόσμου.» • Ματθαίος 13:34–35

Οι παραβολές είναι μια μορφή αφήγησης στην οποία τα φυσικά χαρακτηριστικά ορισμένων γνωστών θεμάτων παραδειγματίζονται για να συσχετίσουν μια ουσιαστική πνευματική διδασκαλία. Σε πολλές περιπτώσεις τα περιστατικά είναι πολύ υπερβολικά για να αυξηθεί η διδασκαλία. Ένα διάσημο παράδειγμα είναι αυτό του Χριστού όταν είπε ότι ο σπόρος της μουστάρδας ήταν ο μικρότερος από τους σπόρους (όταν όλοι ήξεραν ότι δεν ήταν) και έγινε το μεγαλύτερο από τα δέντρα (κάτι που πάλι δεν ήταν κυριολεκτικά αλήθεια). Βλέπε Ματθαίος 13:32. Κανείς τον πρώτο αιώνα δεν θα πίστευε ότι ο Χριστός επεκτείνει τα γεγονότα. Φυσικά και ήταν! Αλλά ήταν μια απλή μορφή διδασκαλίας που χρησιμοποιούσαν όλοι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή. 1

Εφόσον μας λένε δογματικά ότι ο Χριστός είχε πάντα τη συνήθεια να μιλά στους ανθρώπους με παραβολές (ως κοινός τρόπος διδασκαλίας στον σημιτικό κόσμο του πρώτου αιώνα), γιατί οι άνθρωποι σήμερα επιμένουν στην κυριολεξία της συμβολικής γλώσσας, ενώ οι άνθρωποι την εποχή του Χριστού κανονικά δεν έκανε; Σημειώστε ένα πράγμα που είπε ο απόστολος Παύλος που έχει να κάνει με τη φωτιά της κρίσης, ωστόσο κανείς στην αρχαιότητα (ή ακόμα και σήμερα) δεν το παίρνει κυριολεκτικά. Ο Παύλος είπε: «Αν πεινάει ο εχθρός σου, τάισε τον. αν διψά, δώσε του να πιει· γιατί με αυτόν τον τρόπο θα σωρέψεις κάρβουνα στο κεφάλι του» (Ρωμ.12:20, από Παροιμίες 25:22). Αυτή η αναφορά των πυρκαγιών της κρίσης σε ένα άτομο προοριζόταν μόνο με μεταφορική έννοια. Δείχνει ότι η συνείδηση ​​ενός ατόμου θα «τραγουδούσε». Καμία κυριολεκτική φωτιά δεν εννοήθηκε!

Και έτσι συμβαίνει με την παραβολή του Λαζάρου και του Πλούσιου! Κανείς με κοινή λογική δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο Χριστός έδινε κυριολεκτική διδασκαλία. Το όλο θέμα είναι μεταφορικό από την αρχή μέχρι το τέλος, και όποιος λέει διαφορετικά θα πρέπει να εξετάσει το θέμα πιο προσεκτικά.

Ας δούμε τώρα το θέμα προσεκτικά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πιστεύει κάποιος ότι ο Χριστός συζητούσε κυριολεκτικές πράξεις. Πρακτικά κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας έχει ένα συμβολικό νόημα, και αυτό μπορεί να φανεί τόσο ξεκάθαρα. Όταν ένα άτομο υιοθετεί μια εσφαλμένη κυριολεξία στην αφήγηση, το μήνυμα που προσπαθούσε να μεταδώσει ο Χριστός καταστρέφεται και το αληθινό συμβολικό του νόημα αμαυρώνεται!

 

Μια παραβολή σε όλη τη διάρκεια

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξετε είναι το γεγονός ότι ο Λάζαρος έφαγε από τα ψίχουλα που έπεσαν από το τραπέζι του Πλούσιου. Τώρα, είναι τα ψίχουλα κυριολεκτικά ή συμβολικά; Αν ήταν κυριολεκτικά, τότε πες μου πώς θα φάει ο Λάζαρος; Λίγα άθλια ψίχουλα δύσκολα θα μπορούσαν να ταΐσουν κανέναν ενήλικο. Προφανώς, ο Χριστός εννοούσε ότι ο άντρας έτρωγε τα σκραπ (που προορίζονταν για σκύλους ή άλλα ζώα). Ωστόσο, οι κυριολεκτικοί θα απαιτούσαν πραγματικά ψίχουλα για να μπορέσουν να φέρουν τον Πλούσιο σε μια πραγματική κόλαση!

Μετά λέει ότι ο Λάζαρος πέθανε και μεταφέρθηκε από τους αγγέλους στους κόλπους του Αβραάμ. Πού ήταν το στήθος του Αβραάμ; Μερικοί άνθρωποι λένε ότι σημαίνει την ουράνια κατοικία, τον παράδεισο. Στην πραγματικότητα, το στήθος του Αβραάμ σημαίνει στην πραγματικότητα το μέρος του μαστού του σώματός του. Μπορούν να πάρουν τον Λάζαρο και δέκα εκατομμύρια άλλους λυτρωμένους Χριστιανούς σε αυτό το ένα στήθος του Αβραάμ; Δεν θα υπήρχε χώρος για να αναπνεύσετε, πόσο μάλλον να τεντώσετε τα χέρια. Όλοι οι άνθρωποι, ωστόσο, σωστά αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός εδώ δίνει ένα σύμβολο. Αληθής! Αυτό είναι ακριβώς το σημείο που θέλουμε να κάνουμε! Εάν ένα μέρος είναι μεταφορικό, όλα μπορούν να είναι!

Στη συνέχεια, διαπιστώνουμε ότι ο Αβραάμ μπορεί να συνεχίσει μια συνομιλία με τον Πλούσιο και ότι ο Λάζαρος μπορούσε να δει με τον Αβραάμ, αν και το κείμενο λέει ότι ο Αβραάμ ήταν «μακριά». Πώς μπόρεσαν να μιλήσουν μεταξύ τους; Εάν ο Αβραάμ και ο Λάζαρος ήταν στον παράδεισο (όπως ισχυρίζονται πολλοί κήρυκες σήμερα), αυτό δείχνει ότι οι λυτρωμένοι θα εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τους επαναστάτες αμαρτωλούς στην κόλαση και ότι οι λυτρωμένοι θα έβλεπαν τα βασανισμένα και ταλαιπωρημένα πρόσωπά τους καθώς στριφογύριζαν από τον ασίγαστο πόνο . Πράγματι, είναι αρκετά κοντά για να συνομιλούν μαζί τους! Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά και την ευτυχία που θα είχαν οι άγιοι βλέποντας την αγωνία όλων των κακών στην κόλαση για όλη την αιωνιότητα; Αλλά αν αυτή η ιστορία του Χριστού εκληφθεί κυριολεκτικά, αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα. Τι δόξα θα ήταν να δεις τον αλύτρωτο πατέρα σου, τη μητέρα, την αδερφή, τον αδερφό, τον γιο, την κόρη, τη σύζυγό σου ή τον σύζυγό σου να βιώνουν τις κακουχίες μιας αιώνια φλεγόμενης κόλασης χωρίς να φαίνεται ποτέ καμία ανακούφιση, ενώ εσύ λουστείς στον ήλιο και ευτυχία του κόλπου του Αβραάμ; Και να θυμάστε ότι ο Αβραάμ ήταν αρκετά κοντά για να συνεχίσει μια συνομιλία με τον Πλούσιο. Και ο Πλούσιος ήταν αρκετά κοντά στον Λάζαρο για να τον αναγνωρίσει.

Ένα άλλο πράγμα που είναι πολύ ακανόνιστο από την εμπειρία μας είναι το γεγονός ότι ο Πλούσιος ήταν σε θέση να μιλήσει καθόλου. Δεν θα ήταν πιο πιθανό να ούρλιαζε με το κεφάλι του για τον τρομερό βασανιστικό πόνο στον οποίο υποβαλλόταν; Και πάλι, αν ο λογαριασμός είναι κυριολεκτικός, βρίσκουμε μια πιο αδύνατη κατάσταση στην ιστορία. Ακόμη περισσότερο από αυτό, τι ζητάει ο Πλούσιος από τον Λάζαρο; Δεν είναι για να τον σύρεις έξω από τη φωτιά, αλλά απλά να πάρεις μια σταγόνα κρύο νερό και να του φορέσεις τη γλώσσα. Γιατί, ο Πλούσιος θα έπρεπε να ξέρει ότι κάτι τέτοιο δεν θα του ανακούφιζε ούτε στο ελάχιστο τον πόνο! Πώς μπορεί μια σταγόνα φυσικού νερού να ωφελήσει ένα πνευματικό ον (όπως θα ήταν ο Πλούσιος); Το νερό, αν ήταν κυριολεκτικά, θα μετατρεπόταν σε ατμό πριν προλάβει να κάνει καλό. Και γιατί ο άνθρωπος δεν ζήτησε από τον Αβραάμ να φέρει τη σταγόνα του νερού στη γλώσσα του για να την κρυώσει; Ο Αβραάμ ήταν πολύ πιο κοντά στον Πλούσιο, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται επειδή δεν έγινε συζήτηση με τον Λάζαρο. Τι το ιδιαίτερο είχε ο Λάζαρος που η σταγόνα νερού του θα δρόσιζε τη γλώσσα του, αλλά ο Αβραάμ δεν ζητήθηκε βοήθεια;

Το θέμα είναι ότι όλη η σκηνή (αν και διδακτική και σημαντική σε αυτό που προσπαθούσε να διδάξει ο Κύριός μας) είναι αδύνατο να εξηγηθεί λογικά αν ο Χριστός δίδασκε το γεγονός. Ωστόσο, κάντε την παραβολή (όπως είναι στην πραγματικότητα, να θυμάστε ότι ο Χριστός δεν θα δίδασκε χωρίς παραβολή), τότε το μήνυμα γίνεται όμορφο και κατανοητό. Και πάλι, όλοι γνωρίζουν ότι ο Παύλος δεν εννοούσε κυριολεκτικά «κάρβουνα φωτιάς στο κεφάλι κάποιου» στο εδάφιο Ρωμαίους 12:20.

 

Η αληθινή ιστορία με λεπτομέρειες

Η ιστορία του Λαζάρου και του Πλούσιου είναι μια παραβολή (Ματθαίος 13:34). Μόλις αυτό αναγνωριστεί, η ερμηνεία πίσω από την αφήγηση μπορεί να αποκτήσει αρκετά νόημα. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να σημειωθεί το πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται η παραβολή. Υπήρχε λόγος για τον οποίο ο Χριστός μίλησε αυτήν την παραβολή εκείνη την εποχή. Ο Χριστός μόλις είχε δώσει τη διδασκαλία Του για τον άδικο οικονόμο που είχε κακοδιαχειριστεί τα χρήματα του κυρίου του (Λουκάς 16:1–13). Αυτή η παραβολή ειπώθηκε για να δείξει περαιτέρω τι είναι η σωστή διαχείριση.

Ας εξετάσουμε πρώτα την ταύτιση του Λαζάρου. Αυτή είναι η μόνη φορά στις παραβολές του Χριστού που χρησιμοποιείται το όνομα ενός ατόμου. Μερικοί φαντάστηκαν ότι αυτή η χρήση ενός προσωπικού ονόματος αποκλείει την ιστορία να είναι παραβολή. Αλλά αυτό δεν είναι σχεδόν αλήθεια. Το όνομα «Λάζαρος» είναι μεταγραφή του εβραϊκού «Ελεάζαρ» (που σημαίνει «ο Θεός βοήθησε»). Το όνομα ήταν μια κοινή εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται για έντεκα διαφορετικά πρόσωπα στην Παλαιά Διαθήκη.

Όταν αναλύσει κανείς την παραβολή, μπορεί να αναγνωριστεί αυτός ο Ελεάζαρ. Ήταν κάποιος που πρέπει να είχε κάποιο είδος συγγένειας με τον Αβραάμ (ή την Αβρααμική διαθήκη), γιατί η παραβολή τον τοποθετεί στους κόλπους του Αβραάμ μετά το θάνατο. Αλλά μάλλον ήταν Εθνικός. Η φράση «θέλοντας να τραφεί με τα ψίχουλα που έπεσαν από το τραπέζι του πλούσιου» ήταν χαρακτηριστική της ταύτισης των Εθνών (βλέπε Ματθαίος 15:22–28). Ακόμη και η φράση «ξαπλωμένος στην πύλη του» θυμίζει τη συνήθη που χρησιμοποιούν οι Εβραίοι για να δηλώσουν τον προσήλυτο Εθνικό «Προσέλιτη της Πύλης». Αυτός ο Ελεάζαρ πρέπει επίσης να συνδέθηκε με τη διαχείριση, επειδή ο Χριστός έδωσε την παραβολή ακριβώς για να εξηγήσει τι αντιπροσωπεύει τον αληθινό οικονόμο.

Υπήρχε μόνο ένας Ελεάζαρ στο ιστορικό μέρος της Βίβλου που ταιριάζει στην περιγραφή. Ήταν άτομο που συνδέθηκε με τον Αβραάμ, ήταν Εθνικός (όχι εθνικό μέλος της οικογένειας των Αβραάμ) και οικονόμος. Ήταν ο Ελεάζαρ της Δαμασκού, ο αρχισυνοδός του Αβραάμ.

«Και ο Άβραμ είπε: «Κύριε Θεέ, τι θέλεις να μου δώσεις, καθώς είμαι άτεκνος, και ο οικονόμος του σπιτιού μου είναι αυτός ο Ελεάζαρ [Λάζαρος] από τη Δαμασκό και ιδού, ένας που γεννήθηκε στο σπίτι μου είναι ο κληρονόμός μου». • Γένεση. 15:2–3

Πριν από πολύ καιρό είχε προταθεί ότι ο Λάζαρος της παραβολής αντιπροσώπευε τον Ελεάζαρ που σχετίζεται με τον Αβραάμ (Geiger, JuJ Zejtschr., 1868, σ. 196 τετρ.), αλλά για κάποιο λόγο πολύ λίγοι σύγχρονοι σχολιαστές έχουν υιοθετήσει την ταύτιση. Αλλά μόλις γίνει αυτή η απλή σύνδεση, μια πλημμύρα φωτός αναδύεται στη σκηνή που μπορεί να ερμηνεύσει την παραβολή με πραγματικό νόημα.

Ο Λάζαρος της παραβολής αντιπροσώπευε τον πιστό οικονόμο του Αβραάμ Ελεάζαρ. Και ήταν πιστός! Αν και ήταν ο νόμιμος κληρονόμος για να λάβει όλα τα υπάρχοντα του Αβραάμ (Γένεση 15:3), ο Αβραάμ του έδωσε έναν διορισμό που επρόκειτο να καταλήξει στη δική του αποκληρονομικότητα. Αλλά η Βίβλος δείχνει ότι εκτέλεσε τις εντολές του Αβραάμ με ακριβή (και πιστό) τρόπο.

«Και ο Αβραάμ είπε στον μεγαλύτερο δούλο του οίκου του [Ελεάζαρ], που κυβέρνησε όλα όσα είχε: «Βάλε, σε παρακαλώ, το χέρι σου κάτω από το μηρό μου· και θα σε κάνω να ορκιστείς στον Κύριο, τον Θεό του ουρανού. , και ο Θεός της γης, να μην πάρεις γυναίκα στον γιο μου [Ισαάκ] από τις κόρες των Χαναναίων.» • Γένεση 24:2–3

Ο Ελεάζαρ συμφώνησε να κάνει ό,τι επιθυμούσε ο Αβραάμ, αν και η εκπλήρωση του καθήκοντός του σήμαινε την πλήρη εγκατάλειψη της αξίωσης του Ελεάζαρ για οποιαδήποτε κληρονομιά του Αβραάμ—τόσο της παρούσας όσο και της μελλοντικής! Κάθε βήμα που έκανε ο Ελεάζαρ προς τα βόρεια για να αποκτήσει σύζυγο για τον Ισαάκ ήταν ένα βήμα προς τον αποκλεισμό του. Ο Ελεάζαρ το αναγνώρισε αυτό, γιατί παραδέχτηκε στον Λάβαν, τον αδελφό της Ρεβέκκας, ότι «σε αυτόν [Ισαάκ] έδωσε [ο Αβραάμ] όλα όσα έχει» (Γένεση 24:36). Δεν του έμεινε τίποτα! Έτσι, η πίστη του Ελεάζαρ στον Αβραάμ είχε ως αποτέλεσμα τη δική του απομάκρυνση από όλες τις υποσχέσεις ευλογίας που είχε δώσει ο Θεός στον Αβραάμ. Τώρα δόθηκαν στον Ισαάκ και την μελλοντική του οικογένεια. Αυτή η κληρονομιά περιελάμβανε πλούτο, κύρος, δύναμη, βασιλεία, ιεροσύνη και τη γη της Χαναάν ως «αιώνια» ιδιοκτησία. Αλλά τώρα ο Ελεάζαρ «διώχτηκε». Αυτός και ο σπόρος του δεν θα κληρονομούσαν τίποτα. Έτσι, η παραβολή αποκαλεί τον Λάζαρο «ικέτη» που δεν είχε τίποτα επίγεια αξία.

 

Ποιος ήταν ο πλούσιος;

Ο Πλούσιος ήταν πραγματικός γιος του Αβραάμ. Ο Χριστός τον έβαλε να αποκαλεί τον Αβραάμ «πατέρα» του (Λουκάς 16:24) και ο Αβραάμ τον αναγνώρισε ως «γιο» (εδάφιο 25). Αυτός ο γιος έκανε τον Πλούσιο νόμιμο κάτοχο της κληρονομιάς του Αβραάμ. Πράγματι, ο Πλούσιος είχε όλες τις φυσικές ευλογίες που υποσχέθηκαν στο σπέρμα του Αβραάμ. Φορούσε μωβ, το σύμβολο της βασιλείας, σημάδι ότι το Δαβιδικό ή Μεσσιανικό Βασίλειο ήταν δικό του. Φορούσε λινό, το σύμβολο της ιεροσύνης, δείχνοντας ότι οι χειροτονημένοι ιερείς του Θεού και ο Ναός ήταν δικοί του. Ποιος ήταν αυτός ο Πλούσιος που είχε αυτές τις ευλογίες όσο ζούσε στη γη;

Η Ισραηλιτική φυλή που ανέλαβε τελικά την κατοχή τόσο του βασιλείου όσο και της ιεροσύνης, και η φυλή που έγινε η αντιπροσωπευτική όλων των υποσχέσεων που δόθηκαν στον Αβραάμ, ήταν ο Ιούδας. Δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για αυτό όταν αναλυθεί ολόκληρη η παραβολή. Θυμηθείτε ότι ο Ιούδας είχε «πέντε αδέρφια». Το ίδιο είχε και ο Πλούσιος (στίχος 28).

«Οι γιοι της Λίας. [1] Ρούμπεν; Ο πρωτότοκος του Ιακώβ, και [2] Συμεών, και [3] ο Λευί, και ο Ιούδας, και ο [4] ο Ισσάχαρ και ο Ζαβουλών [5]». • Γένεση 35:23

«Και η Λία είπε… «τώρα ο σύζυγός μου θα χαρεί να κατοικήσει μαζί μου. γιατί του γέννησα έξι γιους.» • Γένεση 30:20

Ο Ιούδας και ο Πλούσιος είχαν «πέντε αδέρφια». Όχι μόνο αυτό, τα πέντε αδέρφια της παραβολής είχαν ανάμεσά τους «Ο Μωυσής και οι προφήτες» (εδάφιο 29). Ο λαός του Ιούδα κατείχε τους «χρησμούς του Θεού» (Ρωμαίους 3:1–2). Αν και στον Πλούσιο (Ιούδα) είχε δοθεί η πραγματική κληρονομιά των ευλογιών του Αβραάμ (τόσο πνευματικές όσο και φυσικές), ο Χριστός έδειχνε ότι ήταν άπιστος με τις ευθύνες του. Όταν επρόκειτο να δοθεί η αληθινή κληρονομιά, ο Ιούδας βρισκόταν στον «άδη» και «σε μαρτύριο», ενώ ο Λάζαρος (Ελεάζαρ, ο πιστός οικονόμος) ήταν τώρα στους κόλπους του Αβραάμ. Τελικά έγινε δεκτός στις «αιώνιες κατοικίες» (εδάφιο 9).

 

“Ένας μεγάλος κόλπος διορθώθηκε”

Η παραβολή λέει ότι ένα «μεγάλο χάσμα» [ελληνικά: χάσμα] στερεώθηκε μεταξύ της θέσης του Αβραάμ και του Ελεάζαρ και του Πλούσιου [Ιούδα]. Τι ήταν αυτό το χάσμα; Η ελληνική λέξη σημαίνει μια βαθιά χαράδρα ή κοιλάδα - ένα μεγάλο φαράγγι με βράχους σε κάθε πλευρά. Οι δύο πλευρές του ήταν επίσης «μακριά» η μία από την άλλη (στίχος 23). Ήταν «ένα μεγάλο χάσμα διορθώθηκε: ώστε αυτοί που θα περάσουν από εδώ σε εσάς δεν μπορούν. ούτε μπορούν να περάσουν σε εμάς, αυτό θα ερχόταν από εκεί» (εδάφιο 26). Σημειώστε την πλάγια λέξη "pass". Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις της γραμματικής της χρήσης στην Καινή Διαθήκη, η λέξη χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει ένα πέρασμα πάνω από το νερό. Και στις ελληνικές εικόνες των κατοικιών των νεκρών, συνήθως υπήρχε κάποιο είδος υδάτινου φράγματος μεταξύ των δικαίων νεκρών και των κακών - είτε ποτάμι είτε ωκεανό. Αυτό αντιπροσωπεύεται επίσης στις εβραϊκές αντιλήψεις για τα διαμερίσματα για τους νεκρούς — «από ένα χάσμα, από το νερό και από το φως πάνω από αυτό» (Ενώχ, κεφ. 22).

Ήταν επίσης σύνηθες για πολλά χάσματα (αυτά που περιγράφονται στην ελληνική βιβλιογραφία) να έχουν νερό στις περιοχές της βαθύτερης απόκλισης. Ας δούμε τώρα ένα τέτοιο χάσμα από παλαιστινιακή σκοπιά. Σε αυτό το περιβάλλον υπάρχει μόνο μία πιθανή ταύτιση για το «μεγάλο χάσμα» της παραβολής, εάν πρόκειται να ταιριάζει ακριβώς με την έννοια του ελληνικού χάσματος. Αυτή θα ήταν η μεγάλη κοιλάδα του ρήγματος μεταξύ των ορεινών περιοχών της Υπερ-Ιορδανίας και του λόφου του Εφραίμ, όπου ρέει ο ποταμός Ιορδάνης. Αυτή η γραμμή ρήγματος είναι το μεγαλύτερο και μεγαλύτερο ορατό χάσμα στη γη. Και τι εντυπωσιακό θέαμα είναι αυτό! Καθώς κοιτάζει κανείς πάνω από το χάσμα, βλέπει εντυπωσιακούς βράχους σε κάθε πλευρά, μια έρημο στις ερημιές της και τον ποταμό Ιορδάνη να ελίσσεται στο κέντρο.

Εντοπίζοντας το χάσμα της παραβολής με το ρήγμα του Ιορδάνη ξεδιπλώνεται μια όμορφη συμβολική ιστορία που αναγνωρίζεται καλά στις σύγχρονες εβραϊκές αλληγορικές αφηγήσεις της εποχής. Στο κέντρο αυτού του «κόλπου» βρισκόταν ο ποταμός Ιορδάνης. Διαίρεσε την αρχική γη της επαγγελίας που δόθηκε στον Αβραάμ από τις συνηθισμένες εθνικές χώρες. Η δυτική πλευρά της Ιορδανίας αντιπροσώπευε την περιοχή που η Βίβλος θεωρούσε τους αρχικούς Αγίους Τόπους. Όπως είπε ο άγγελος στον Ιησού του Ναυή: «Λύσε το παπούτσι σου από το πόδι σου. για τον τόπο στον οποίο η στάση είναι άγιος. Και ο Ιησούς του Ναυή το έκανε» (Ιησούς του Ναυή 5:15). Όταν τελικά οι Ισραηλίτες μπήκαν στο χάσμα του Ιορδάνη και διέσχισαν τον ποταμό, τότε θεώρησαν τους εαυτούς τους στους Αγίους Τόπους τη γη που είχε υποσχεθεί στον Αβραάμ και το σπέρμα του!

Η είσοδος στη χώρα της Χαναάν (δυτικά της Ιορδανίας) ήταν επίσης σύμβολο της τελικής πνευματικής σωτηρίας. Ο συγγραφέας των Εβραίων αναγνώρισε ότι το πέρασμα του Ισραήλ από τον ποταμό Ιορδάνη υπό τον Ιησού του Ναυή (και η κατάληψη της γης της Χαναάν) ήταν χαρακτηριστικό για τους Χριστιανούς που αποκτούσαν την αληθινή «ανάπαυσή» τους στο μελλοντικό Βασίλειο του Θεού (Εβραίους 3:1–4:11). . Ακόμη και οι πνευματικοί των Αμερικανών Νέγρων με τους οποίους γνωρίζουμε τόσοι πολλοί από εμάς («πέρασμα στη χώρα της Χαναάν») αντανακλούν αυτό το πρώιμο συμβολικό θέμα.

Θυμηθείτε επίσης ότι ο Πλούσιος απεικονίστηκε να βρίσκεται στις φλόγες της κρίσης (στίχος 24). Στην ίδια κοιλάδα του ρήγματος βρίσκονταν παλαιότερα οι πόλεις Σόδομα και Γόμορρα, οι οποίες «παρουσιάστηκαν ως παράδειγμα υποφέροντας την εκδίκηση του αιώνιου πυρός» (Ιούδα 7).

«Η μετατροπή των πόλεων των Σοδόμων και των Γόμορρων σε στάχτη τις καταδίκασε με ανατροπή, καθιστώντας τις υπόδειγμα για εκείνους που μετά θα ζούσαν ασεβείς». • 2 Πέτρου 2:6

Όταν γίνουν κατανοητές οι αλληγορικές εφαρμογές, η διδασκαλία της παραβολής γίνεται απλή και διδακτική. Το θέμα της αφήγησης του Χριστού ήταν η αληθινή διαχείριση. Αν και ο Ελεάζαρ [Λάζαρος], ο έμπιστος οικονόμος του Αβραάμ, είχε αποκληρονομήσει τον εαυτό του από τις επίγειες ανταμοιβές με την πιστή υπακοή του στις επιθυμίες του Αβραάμ, αργότερα θα βρεθεί (μετά το θάνατο, όταν έρθει η αληθινή κληρονομιά) στους κόλπους του Αβραάμ. Αλλά ο κύριος εκπρόσωπος των πραγματικών γιων του Αβραάμ (ο Ιούδας, ο πνευματικός ηγέτης όλων των Ισραηλιτικών φυλών) παρέμεινε ανατολικά της Χαναάν όσον αφορά την αληθινή κληρονομιά. Είχε κληρονομήσει όλες τις φυσικές ευλογίες ενώ βρισκόταν στη σάρκα, αλλά μετά το θάνατο δεν του επετράπη να περάσει τον πνευματικό Ιορδάνη στην τελική Αβρααμική κληρονομιά.

Όπως ο Μωυσής, λόγω εξέγερσης, δεν του επέτρεψαν να περάσει το «μεγάλο κόλπο» για να απολαύσει τη χώρα του γάλακτος και του μελιού. Είναι αλήθεια ότι ο Ιούδας είχε ευλογηθεί με τη βασιλεία, την ιεροσύνη, τις θεϊκές γραφές, τους προφήτες και άλλες ανείπωτες ευλογίες, αλλά δεν του επετράπη να απολαύσει τις αληθινές πνευματικές ευλογίες του μέλλοντος επειδή ήταν άπιστος με τον υιό του και αρνιόταν την αληθινό μήνυμα σωτηρίας που προσφέρεται από τον ίδιο τον Υιό του Θεού. Ο Χριστός είπε: «Ούτε έπεισε, αν κάποιος αναστήθηκε από τους νεκρούς» (Λουκάς 16:31).

 

Η Τελική Αξιολόγηση

Το μόνο Ευαγγέλιο που μετέφερε την παραβολή του Λαζάρου και του Πλούσιου ήταν ο Λουκάς που ήταν ο σύντροφος του Παύλου, του αποστόλου των Εθνών. Έδειχνε ένα συγκεκριμένο μήνυμα ότι οι Εθνικοί μπορούσαν τώρα να κληρονομήσουν τις υποσχέσεις στον Αβραάμ, υπό την προϋπόθεση ότι θα ήταν πιστοί όπως ήταν ο Ελεάζαρ. Ωστόσο, ο Παύλος δεν ήθελε οι Εθνικοί να είναι αλαζονικοί για τη νέα τους σχέση με τον Θεό.

"Τι τότε? Ο Ισραήλ δεν απέκτησε αυτό που ζητά… Ο Θεός τους έδωσε το πνεύμα του ύπνου, μάτια που δεν πρέπει να βλέπουν, αυτιά που δεν πρέπει να ακούν. μέχρι σήμερα.» • Ρωμαίους 11:8

Αλλά «Έχουν σκοντάψει να πέσουν; Θεός φυλάξοι» (στίχ. 11). «Τώρα, αν η πτώση τους είναι τα πλούτη του κόσμου, και η μείωση τους είναι τα πλούτη των Εθνών [όπως ο Λάζαρος-Ελεάζαρ]. πόσο μάλλον η πληρότητά τους» (στίχος 12). Μια από αυτές τις μέρες, σύμφωνα με τον Παύλο, «όλος ο Ισραήλ θα σωθεί» (εδάφιο 26). Ο Θεός θα δείξει έλεος στους φυσικούς γιους του Αβραάμ όπως έχει κάνει στους πιστούς Εθνικούς διαχειριστές. Αυτό δείχνει ότι ο άδης, το πορφυρό, το λινό, το μαρτύριο, το στήθος του Αβραάμ, ο μεγάλος κόλπος, ακόμη και τα πρόσωπα του Λαζάρου και του Πλούσιου ήταν όλα συμβολικά και όχι κυριολεκτικά. Άλλωστε η αφήγηση ήταν παραβολή.

 

Περίληψη των Συμβόλων

1. Ο Λάζαρος της παραβολής ήταν ο Ελεάζαρ, ο οικονόμος του Αβραάμ (Γένεση 15:2).
2. Ήταν ένας Εθνικός «της Δαμασκού» («προσήλιτος της πύλης») που «έφαγε τα ψίχουλα». ?
3. Αποκληρώθηκε (για να γίνει ζητιάνος) αλλά έμεινε πιστός στον Αβραάμ και στον Θεό. ?
4. Όταν τελείωσε αυτή η επίγεια ζωή, έλαβε τελικά την κληρονομιά του Αβραάμ (ήταν στην αγκαλιά του Αβραάμ) — σε «αιώνιες κατοικίες».
5. Ο Πλούσιος της Παραβολής ήταν ο Ιούδας. Αυτός ο γιος του Ιακώβ είχε πέντε κυριολεκτικά αδέρφια όπως και ο Πλούσιος. ?
6. Ήταν επίσης κυριολεκτικά γιος του Αβραάμ, ενώ ο Ελεάζαρ (Λάζαρος) όχι! ?
7. Ο Πλούσιος (Ιούδας) είχε επίσης τη βασιλεία (πορφύρα) και την ιεροσύνη (λινό). ?
8. Ωστόσο, ο Ιούδας (που αντιπροσωπεύει τον Θεό σε αυτή τη γη) δεν ήταν ο αληθινός διαχειριστής των Αβρααμικών ευλογιών.;
9. Αν και αυτός και οι κατά γράμμα αδελφοί του είχαν χαριτωθεί με τους «χρησμούς του Θεού» (την Παλαιά Διαθήκη), δεν θα ανταποκρινόταν σε Αυτόν που αναστήθηκε από τους νεκρούς (τον Χριστό). ?
10. Ο «μεγάλος κόλπος» ήταν η κοιλάδα του ρήγματος του Ιορδάνη, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των εδαφών των Εθνών και της Αγίας Γης της επαγγελίας (κληρονομιά του Αβραάμ). Η διάσχιση του Ιορδάνη ήταν μια τυπική φιγούρα που αναγνωρίστηκε από τους Εβραίους ως σύμβολο σωτηρίας.

Μόλις αναγνωριστούν αυτοί οι παράγοντες, όλα τα σημεία της παραβολής (με τα συμφραζόμενά της) ταιριάζουν απόλυτα για να μας δώσουν μερικές απλές αλλά βαθιές διδασκαλίες του Χριστού. Δείχνει ότι οι φυσικές υποσχέσεις του Θεού (αν και εξαιρετικές) είναι πολύ κατώτερες από την πνευματική λύτρωση που μπορεί να έχει ο καθένας (Εβραίος ή Εθνικός) εν Χριστώ.

 

Συμπερασματικές παρατηρήσεις για την κόλαση

Ποιες είναι οι συνέπειες της αμαρτίας; Μας λένε πολλοί άνθρωποι που βλέπουν την ιστορία του Λαζάρου και του Πλούσιου Ανθρώπου κυριολεκτικά, καθώς και μερικές γραφές στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ότι σημαίνει να είσαι στη φωτιά της κόλασης για όλη την αιωνιότητα. Ας καταλάβουμε επίσης ότι το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι πολύ συμβολικό! Αν και μιλάει για το επαναστατικό που βασανίζεται με φωτιά και θειάφι για πάντα (για τους αιώνες των αιώνων), είναι επίσης το ίδιο βιβλίο που μιλάει για τον Ιησού Χριστό, εξίσου συμβολικά, ότι μοιάζει με αρνί με επτά κέρατα και επτά μάτια στο πρόσωπό του (Αποκάλυψη 6:6 με 14:10–11). Αυτή η ενότητα είναι, φυσικά, συμβολική όπως μπορεί να δει ο καθένας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η μεταφορική διδασκαλία έχει μη πρακτικό νόημα. Μακριά από αυτό! Αυτό που πρέπει να ανακαλυφθεί είναι η πραγματική διδασκαλία. Πάρτε, για παράδειγμα, τις τιμωρίες που δίνει ο Θεός για τις αμαρτίες. Υπάρχουν εκατοντάδες γραφές που δείχνουν την τιμωρία του Θεού στα άτομα και στον κόσμο για την εξέγερσή τους απέναντί ​​Του και τη ζημιά τους στην ανθρωπότητα. Αλλά οι τιμωρίες της κρίσης δεν είναι να καίγονται κυριολεκτικά σε μια φωτιά της κόλασης για πάντα! Πράγματι, η κρίση είναι τώρα στον οίκο του Θεού.

«Διότι ήρθε η ώρα που πρέπει να αρχίσει η κρίση από τον οίκο του Θεού. και αν αρχίσει πρώτα από εμάς, ποιο θα είναι το τέλος αυτών που δεν υπακούουν στο ευαγγέλιο του Θεού;» • 1 Πέτρου 4:17

Κανένας αμαρτωλός άγιος δεν βρίσκεται τώρα στα πυρά της κρίσης. Όλοι οι άνθρωποι αμαρτάνουν — αλίμονο, ακόμη και οι Χριστιανοί κατά καιρούς (1 Ιωάννη 1:8), αλλά σε όλους τους έχει υποσχεθεί αιώνια ζωή — ωστόσο υφίστανται την απώλεια ορισμένων υπέροχων ανταμοιβών για τη χιλιετία, εάν επιμείνουν στην αμαρτία,

«Διότι κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο από αυτό που τίθεται, που είναι ο Ιησούς Χριστός. … Το έργο κάθε ανθρώπου θα φανερωθεί: γιατί η ημέρα θα το δηλώσει, επειδή θα αποκαλυφθεί με τη φωτιά. και η φωτιά θα δοκιμάσει το έργο του καθενός τι είδους είναι. Εάν το έργο οποιουδήποτε ανθρώπου μείνει πάνω στο οποίο έχει χτίσει, θα λάβει ανταμοιβή. Αν καεί το έργο κάποιου ανθρώπου, θα υποστεί απώλεια. αλλά ο ίδιος θα σωθεί. αλλά σαν από φωτιά». • 1 Κορινθίους 3:11–15

Η Βίβλος λέει ότι είναι τρομακτικό να πέφτεις στα χέρια του Θεού όταν οι άνθρωποι επαναστατούν εναντίον Του (Εβραίους 10:31), παρόλο που οι χριστιανοί είναι αγιασμένοι και η σωτηρία τους είναι ασφαλής στον Χριστό (Εβραίους 10:14).

Όταν μελετάται ολόκληρη η Αγία Γραφή για το θέμα, φαίνεται ότι η κρίση της κόλασης μετά το θάνατο είναι συμβολική. Οι άνθρωποι που είχαν κάποιες εμπειρίες «σχεδόν θανάτου» και νόμιζαν ότι πήγαιναν σε μια φλεγόμενη κόλαση, είχαν παραισθήσεις εμπνευσμένες από τη φαντασία τους. 2 Άλλωστε, οι άνθρωποι που έχουν διδαχθεί σε όλη τους τη ζωή για μια κυριολεκτική φωτιά κόλασης που πρέπει να βιώνουν για όλη την αιωνιότητα, δυσκολεύονται να εξαλείψουν τέτοια πράγματα από το μυαλό τους στο σημείο του θανάτου — και αυτό ισχύει περισσότερο αν νομίζουν ότι πεθαίνουν ως αμαρτωλοί. Ωστόσο, ο Χριστός ήρθε να σώσει τον κόσμο, και θα το κάνει!

Η γεωγραφική περιοχή που ήταν σύμβολο της πύρινης κρίσης ήταν η κοιλάδα του Hinnom (Γέεννα) στη νοτιοανατολική γωνία της Ιερουσαλήμ. Ήταν η χωματερή της πόλης. Κανονικά, άναβαν φωτιές στην περιοχή για να κάψουν τα απορρίμματα. Εάν τα πτώματα τοποθετούνταν εκεί σε καιρό πολέμου (ή μερικές φορές σε παγανιστικές τελετουργίες), θα εμφανίζονταν σκουλήκια για να καταστρέψουν τα πτώματα. Αυτό είναι που μιλούν τα εδάφια Ησαΐας 66:24 και Μάρκος 9:44–48. Φυσικά, οι φωτιές ήταν σε ξεχωριστό χώρο από τα σκουλήκια γιατί τα σκουλήκια δεν μπορούν να ζήσουν στις φλόγες.

Το όλο θέμα είχε αρχικά σκοπό να είναι μεταφορικό. Η Γέεννα (κόλαση) ήταν γνωστή ως Τοφέτ (Ησαΐας 30:33 με Ιερεμία 7:31) και αξιοσημείωτα, ολόκληρη η περιοχή θα γίνει μια μέρα ιερή στον Κύριο (Ιερεμίας 31:38–40). Σίγουρα δεν θα υπάρξουν αιώνιες φωτιές στη Γέεννα. (Οι «άσβεστες φωτιές» του εδαφίου Ματθαίος 3:12 είναι φωτιές που δεν μπορούν να σβήσουν με νερό ή χώμα μέχρι να καταναλώσουν όλο το εύφλεκτο υλικό.)

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να αποδειχθεί με βεβαιότητα ότι οι συνέπειες της αμαρτίας ΔΕΝ πρέπει να τοποθετούνται σε μια φωτιά της κόλασης για πάντα και για πάντα. Η Αγία Γραφή κάνει ξεκάθαρο το ζήτημα σε όλους για να δουν αν μόνο οι άνθρωποι θα πιστέψουν την απλή διδασκαλία της. Πολλοί δεν θέλουν να το κάνουν αυτό, και επιμένουν να κάνουν κατά γράμμα αυτό που η Γραφή επιτρέπει μόνο να είναι συμβολικό.

Δείτε το προσεκτικά. Είναι απλό και απλό. Όλοι οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι η Βίβλος δηλώνει εμφατικά ότι ο Ιησούς πλήρωσε για όλες τις αμαρτίες μας (ακόμη και για τις αμαρτίες του κόσμου) όταν πέθανε στο σταυρό. Αν κάποιος αμφισβητήσει αυτό το γεγονός, τότε η ίδια η ουσία της θεολογικής διδασκαλίας της Καινής Διαθήκης ανατρέπεται.

«Και αυτός είναι η εξιλέωση για τις αμαρτίες μας· και όχι μόνο για τις αμαρτίες μας, αλλά και για τις αμαρτίες όλου του κόσμου». • 1 Ιωάννη 2:2

Αυτό είναι πέρα ​​για πέρα ​​αληθινό! Αλλά τώρα σημειώστε αυτό! Εάν οι συνέπειες της αμαρτίας τοποθετούνταν σε μια φωτιά της κόλασης για να καούν για πάντα, τότε για να είχε πληρώσει ο Χριστός την τιμωρία των αμαρτιών μας (άρα δεν χρειάζεται να την υποστούμε), τότε ο Χριστός θα έπρεπε να είναι σε αυτή τη φωτιά της κόλασης για πάντα — υποφέροντας πάντα τις συνέπειες των αμαρτιών μας. Άλλωστε, η Βίβλος λέει ότι ο Χριστός πήρε την τιμωρία μας. Αλλά ο Χριστός ήταν ζωντανός από τους νεκρούς περίπου τρεις μέρες αργότερα, και είναι επί του παρόντος στον ουρανό με τον Πατέρα. Δεν βρίσκεται σε μια αιώνια φωτιά κόλασης που υφίσταται τις συνέπειες των αμαρτιών μας! Όλες οι γραφές που μιλούν για την τιμωρία της φωτιάς είναι συμβολικές. Αν δεν είναι, τότε θα παραβίαζαν αυτό το θεμελιώδες θεολογικό γεγονός της Καινής Διαθήκης ότι ο Χριστός πλήρωσε την τιμωρία για τις αμαρτίες μας χωρίς να καεί στις φλόγες.

Αλήθεια, τι έκανε για εμάς ο Χριστός; Η Βίβλος λέει «Πέθανε» (Ρωμαίους 3:34). Και ποιος είναι ο μισθός της αμαρτίας; — οι συνέπειες της αμαρτίας;

«Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· αλλά το δώρο του Θεού είναι η αιώνια ζωή μέσω Ιησού Χριστού του Κυρίου μας». • Ρωμαίους 6:23

Το αποτέλεσμα της αμαρτίας είναι ο θάνατος – όχι η ζωή στη φωτιά της κόλασης ή οπουδήποτε αλλού! Αυτό που έκανε ο Ιησούς ήταν να σταυρωθεί για μας στο σταυρό. Δεν μπήκε στη φωτιά της κόλασης για να καίει για πάντα — αλλιώς θα ήταν ακόμα εκεί!

Πρέπει να τονιστεί ένα άλλο σημείο. Ορισμένες ονομασίες λένε ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι ο αιώνιος θάνατος (ανυπαρξία). Αυτό όμως δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Αν ήταν, τότε ο Χριστός (για να πληρώσει την ποινή για τις αμαρτίες μας) θα έπρεπε να μείνει νεκρός για όλη την αιωνιότητα! Ωστόσο, ήταν νεκρός μόνο για τρεις ημέρες! Είναι τώρα με τον Πατέρα στους ουρανούς και ετοιμάζεται να επιστρέψει σε αυτή τη γη για να λυτρώσει τους αγίους Του στην ανάσταση των δικαίων. Άλλοι είπαν ότι εφόσον όλοι οι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν με τον πρώτο (σωματικό) θάνατο (Εβραίους 9:27), είναι ο δεύτερος θάνατος που ο Χριστός πέθανε για εμάς. Αλλά πώς μπορεί να είναι αυτό; Ο δεύτερος θάνατος είναι η Λίμνη της Φωτιάς στο Βιβλίο της Αποκάλυψης (Αποκάλυψη 20:14), και είναι προφανές ότι ο Χριστός δεν μπήκε σε καμία κυριολεκτική Λίμνη της Φωτιάς ενώ πέθανε στο σταυρό. Ο θάνατός του ήταν για εμάς!

Αυτό που έκανε ο Χριστός για εσάς, εμένα και για όλη την ανθρωπότητα ήταν να καταστήσει δυνατή την κατάργηση κάθε θανάτου (Α' Κορινθίους 1:15) που θα πραγματοποιήσει στην καλή Του ώρα. Μόνο η «ζωή» θα υπάρχει τότε!

Το γεγονός είναι ότι η Βίβλος έχει πολύ καλή λογική στο θέμα των τιμωριών για την αμαρτία. Όταν οι καλοπροαίρετοι, αλλά εσφαλμένοι, διερμηνείς αρχίζουν να κάνουν συμβολικές γραφές για να είναι κυριολεκτικές, όλα τα προβλήματα εμφανίζονται. Όλα γίνονται μπερδεμένα και αντιφατικά όταν χρησιμοποιείται αυτός ο τύπος διαδικασίας. Η ιστορία του Λάζαρου και του πλούσιου είναι μια καθαρή παραβολή από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι απολύτως λογικό και λέει μια υπέροχη και σημαντική ιστορία με την οποία μπορεί να συσχετιστεί οποιοσδήποτε μελετητής της Βίβλου. Ας μάθουμε να αφήνουμε τις παραβολές ως παραβολές! Η Βίβλος θα γίνει ξεκάθαρη αν το κάνουμε.

«Όλα αυτά τα είπε ο Ιησούς στα πλήθη με παραβολές. και χωρίς παραβολή δεν τους μίλησε». • Ματθαίος 13:34
Ernest L. Martin, 1984 Επιμέλεια David Sielaff, Ιούνιος 2003

1 Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να είναι αρκετά ανόητος για να αμφισβητήσει την ακρίβεια της συμβολικής γλώσσας του Χριστού, θα σας διόρθωναν οι άνθρωποι σήμερα αν λέγατε: «Είμαι τόσο πεινασμένος που θα μπορούσα να φάω ένα άλογο»; Όποιος έχει λογική ξέρει ότι δεν είναι κυριολεκτικά δυνατό να καταναλώσει κανείς ένα άλογο σε ένα γεύμα! Όλοι θα ήξεραν ότι χρησιμοποιούσατε μεταφορική γλώσσα και θα την αποδέχονταν.

2 Ενισχύεται επίσης από το σωματικό τους στρες και το οξυγόνο στον εγκέφαλο. Συνήθως, οι εμπειρίες κοντά στο θάνατο αντικατοπτρίζουν τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες και την εμπειρία ζωής εκείνων που βιώνουν το τραύμα. Ο απόστολος Παύλος πέθανε τρεις φορές και δεν έδειξε ότι καμία από τις αποκαλύψεις από τον Θεό συνέβη κατά τη διάρκεια αυτών των περιστατικών. DWS

Έχω συμπεριλάβει αυτές τις τρεις αποδείξεις για να σας δείξω ότι κανείς δεν έχει πάει στον παράδεισο. Και ότι ο Γιεχσούα βγήκε από τον τάφο στο τέλος του Σαββάτου και την ημέρα του Σαββάτου του κύματος καθώς γίνονταν οι προσφορές κύματος στις 9 π.μ., όπως είπε ο Παύλος, οδήγησε μαζί του μια πλειάδα αιχμαλώτων.

Κοιτάξτε τι καταγράφει ο Mathew για τον θάνατο του Yehshua.

Ματ 27:50 Και κραυγάζοντας πάλι με δυνατή φωνή, ο Ιησούς απελευθέρωσε το πνεύμα Του. 51 Και, ιδού! Το πέπλο του ναού σκίστηκε στα δύο από πάνω μέχρι κάτω. Και η γη σείστηκε, και οι βράχοι κόπηκαν, 52 και οι τάφοι άνοιξαν, και πολλά σώματα των αγίων που είχαν κοιμηθεί σηκώθηκαν, 53 και βγαίνοντας από τον τάφο μετά την ανάστασή Του, πήγαν στην ιερή πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλούς. .

Όταν ο Yehshua πέθανε, ο τάφος ήταν σημαδευτικός. Ανατράφηκαν ακριβώς όπως το κριθάρι που σημαδεύτηκε πριν κοπεί.

Στη συνέχεια, μετά την Ανάσταση του Yehshua, τότε αυτοί οι άγιοι επανήλθαν στη ζωή και πήγαν στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Αυτό ακριβώς την ίδια στιγμή που το Κριθάρι παρασκευάζεται στην Ιερουσαλήμ στο Ναό.

Και το επόμενο πρωί, όταν ο Γιεχσούα ανέβηκε στον Παράδεισο, αυτοί οι άγιοι πήγαν μαζί του ως πρώτοι καρποί. Ήταν μέρος της προσφοράς κυμάτων.

Τώρα κάποιοι από εσάς θα πουν τι γίνεται με τον κλέφτη στο δέντρο.

Λουκ 23 Και είπε στον Ιησού: Κύριε, θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου. 42 Και ο Ιησούς του είπε: Αλήθεια σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο.

Μπορείτε να μετακινήσετε το κόμμα όπως λένε μερικοί έτσι ώστε να λέει «Σε λέω σήμερα», Ή μπορείτε να καταλάβετε ότι η χιλιετία δεν τελείωσε παρά το έτος 85 Κ.Χ. Έτσι, ο κλέφτης πήγε με αυτά τα πρώτα φρούτα εκείνη τη χιλιετία. Στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι ο κλέφτης ανέβηκε με την υπόλοιπη προσφορά του κύματος, δηλαδή όλοι εκείνοι οι Άγιοι που αναστήθηκαν όταν ο Γιεχσούα επέστρεψε στη ζωή.

Αυτή είναι λοιπόν η έννοια του δέματος κυμάτων και γιατί ήταν τόσο φοβερό. Γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή κανείς δεν είχε πάει στον παράδεισο.

Και τώρα θα πρέπει να μπορείτε να κατανοήσετε το νόημα πίσω από την προσφορά του δεύτερου κύματος στην Πεντηκοστή. Τότε είναι που όλοι όσοι είναι στην πίστη από αυτή την πρώτη προσφορά κυμάτων θα μπορέσουν να σηκωθούν και να τον συναντήσουν στον αέρα και όπως λέει ο Παύλος. Σε μια ριπή οφθαλμού.

1Θε 4:15 Διότι σας το λέμε αυτό μέσω του Λόγου του Κυρίου, ότι εμείς που είμαστε ζωντανοί και παραμένουμε μέχρι την έλευση του Κυρίου δεν θα πάμε μπροστά από εκείνους που κοιμούνται. 16 Διότι ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με κραυγή, με τη φωνή του αρχαγγέλου και με τη σάλπιγγα του Θεού. Και οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτοι. 17 Τότε εμείς που είμαστε ζωντανοί και παραμένουμε θα αρπαχτούμε μαζί τους στα σύννεφα, για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα. Και έτσι θα είμαστε πάντα με τον Κύριο.

Αυτή είναι η επόμενη κυματιστή προσφορά της Πεντηκοστής και αυτή είναι αυτή που περιμένουν τώρα όλοι οι απόστολοι και όλοι οι άγιοι που έζησαν και πέθαναν από αυτήν την κυματιστή προσφορά το 31 Κ.Χ. Αυτό είναι σωστό, αφού αυτή τη φορά το 31 Κ.Χ. κανένας άλλος δεν έχει ανέβει στον Παράδεισο. Όλοι κοιμούνται και περιμένουν μέχρι να γίνει η επόμενη προσφορά κυμάτων την Πεντηκοστή σε ένα από τα χρόνια της Θλίψης. Υποψιάζομαι έντονα το 2033 Κ.Χ

Αυτή είναι η σημασία της προσφοράς κυμάτων και γι' αυτό πρέπει να έχουμε κριθάρι για να ξεκινήσουμε τη χρονιά. Τώρα μπορείτε να προσβλέπετε στην Πεντηκοστή με ακόμη περισσότερη χαρά, γιατί τότε όλοι θέλουμε να είμαστε εκτός αυτής της προσφοράς δεύτερου κύματος, όταν όλοι όσοι πέθαναν με την πίστη και όσοι από εμάς ζούσαν εκείνη την εποχή θα αναστηθούν και θα Τον συναντήσουν στα σύννεφα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αναζητούμε το κριθάρι να είναι Aviv ή να είναι ώριμο, ώστε να μπορούμε να κάνουμε την προσφορά κυμάτων που αντιπροσωπεύει την πρώτη φορά που οι Άγιοι αναστήθηκαν από τον τάφο και ανέβηκαν στον ουρανό με τον Yehshua ως δείγμα των υπολοίπων Άγιοι να έρθουν αργότερα. Η επόμενη κύμα προσφορά θα είναι αυτή του Σιτάρι την Πεντηκοστή και είναι αυτή στην οποία προσπαθούμε να γίνουμε μέρος, έτσι ώστε όταν κυματίζεται, να σηκωθούμε ή να αλλάξουμε για να Τον συναντήσουμε στα σύννεφα.

Μετρώντας τον Ομέρ

Μετρώντας την ΠΡΩΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ | 1 ημέρα Πρώτη μέρα | Ο Νόμος του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:1-8

Αυτή η πρώτη μέρα θα ξεκινήσει την Κυριακή κατά τις Ημέρες των Αζύμων. Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

1 Μακάριοι οι τέλειοι στην οδό, που περπατούν στην Τορά του Ιεχωβά) !Ψαλμός 119:1)

2 Μακάριοι όσοι παρατηρούν τους μάρτυρες Του, που Τον αναζητούν με όλη τους την καρδιά! (Ψαλμός 119:2)

3 Ναι, δεν θα κάνουν αδικία. θα περπατήσουν στους δρόμους Του. (Ψαλμός 119:3)

4 Μας πρόσταξες να φυλάμε επιμελώς τις εντολές Σου. (Ψαλμός 119:4)

5 Ω, να εδραιώθηκαν οι δρόμοι μου για να φυλάγω τους νόμους Σου! (Ψαλμός 119:5)

6 Τότε δεν θα ντρεπόμουν, όταν κοιτάξω όλες τις εντολές Σου. (Ψαλμός 119:6)

7 Σε ευχαριστώ με ευθύτητα καρδιάς, όταν μαθαίνω τους ορθούς κανόνες της δικαιοσύνης Σου. (Ψαλμός 119:7)

8 Φυλάω τους νόμους Σου. ω, μην με αφήσεις εντελώς! (Ψαλμός 119:8)

Δεύτερη μέρα | Υπακοή στο Νόμο του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:9-16

Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η δεύτερη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

9 Πώς θα καθάριζε ένας νεαρός το μονοπάτι του; Να το φυλάξεις σύμφωνα με τον Λόγο Σου; (Ψαλμός 119:9) 10 Σε αναζήτησα με όλη μου την καρδιά. ας μην ξεφεύγω από τις εντολές Σου! (Ψαλμός 119:10) 11 Έχω θησαυρίσει τον λόγο σου στην καρδιά μου, για να μην αμαρτήσω εναντίον σου. (Ψαλμός 119:11) 12 Ευλογημένος είσαι, Ω ΙΧΟΥΑ! Δίδαξέ με τους νόμους Σου. (Ψαλμός 119:12)

13 Με τα χείλη μου διηγήθηκα όλες τις ορθές αποφάσεις του στόματός Σου. (Ψαλμός 119:13)

14 Χάρηκα στον δρόμο των μαρτύρων σου, όπως για όλα τα πλούτη. (Ψαλμός 119:14)

15 Συλλογίζομαι τις εντολές σου και προσέχω τους τρόπους σου. (Ψαλμός 119:15)

16 Χαίρομαι με τους νόμους Σου. Δεν ξεχνώ τον Λόγο Σου. (Ψαλμός 119:16 | Υποσημείωση: 1 Βλέπε επίσης στ. 119:24, 119:35, 119:47, 119:70, 119:77, 119:92, 119:143, 119:174· Ρωμαίους 7:22).

Τρίτη μέρα | Ευτυχία στο Νόμο του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:17-24

Σήμερα είναι η τρίτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η τρίτη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

17 Κάνε καλό στον δούλο Σου, άφησέ με να ζήσω και φυλάω τον λόγο σου. (Ψαλμός 119:17)

18 Άνοιξε τα μάτια μου, για να δω θαύματα από την Τορά σου. (Ψαλμός 119:18)

19 Είμαι ξένος στη γη. Μη μου κρύβεις τις εντολές Σου. (Ψαλμός 119:19)

20 Η ύπαρξή μου συντρίβεται από λαχτάρα για τις ορθές αποφάσεις Σου ανά πάσα στιγμή. (Ψαλμός 119:20)

21 επέπληξες τους υπερήφανους, τους καταραμένους, που ξεφεύγουν από τις εντολές Σου. (Ψαλμός 119:21) 22 Απομάκρυνε από μένα την ονειδισμό και την περιφρόνηση, γιατί παρατήρησα τους μάρτυρές σου. (Ψαλμός 119:22)

23 Αν και οι άρχοντες κάθονταν και μιλούσαν εναντίον μου, ο υπηρέτης σου στοχάζεται τους νόμους σου. (Ψαλμός 119:23)

24 Και οι μάρτυρές σας είναι η χαρά μου, οι σύμβουλοί μου. (Ψαλμός 119:24)

Ημέρα Τέταρτη | Αποφασιστικότητα Υπακοής στο Νόμο του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:25-32

Σήμερα είναι η τέταρτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η τέταρτη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

25 Η ύπαρξη μου έχει προσκολληθεί στο χώμα. ανανέωσε με σύμφωνα με τον Λόγο Σου. (Ψαλμός 119:25) 26 Έχω αφηγηθεί τους τρόπους μου και μου απάντησες. δίδαξέ με τους νόμους Σου. (Ψαλμός 119:26)

27 Κάνε με να καταλάβω τον τρόπο των εντολών Σου. για να συλλογιστώ τα θαύματα Σου. (Ψαλμός 119:27)

28 Η ύπαρξή μου έχει κλάψει από τη θλίψη. ενδυνάμωσε με σύμφωνα με τον Λόγο Σου. (Ψαλμός 119:28)

29 Αφαίρεσε από μένα τον δρόμο του ψεύδους, και ευνόησε με με την Τορά σου. (Ψαλμός 119:29)

30 Επέλεξα τον δρόμο της αλήθειας. Τις σωστές σας αποφάσεις τις έχω κρατήσει στο ίδιο επίπεδο. (Ψαλμός 119:30)

31 Έχω προσκολληθεί στους μάρτυρές Σου. Ω Ιεχωβά, μη με ντροπιάζεις! (Ψαλμός 119:31)

32 Τρέχω το δρόμο των εντολών Σου, γιατί μεγεθύνεις την καρδιά μου. (Ψαλμός 119:32)

πέμπτη μέρα | Μια Προσευχή για Κατανόηση | Ψαλμός 119:33-40

Σήμερα είναι η πέμπτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η πέμπτη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

33 Δίδαξέ με, Ιεχωβά, την οδό των νόμων Σου, και την τηρώ μέχρι τέλους. (Ψαλμός 119:33)

34 Κάνε με να καταλάβω, για να τηρήσω την Τορά σου και να τη φυλάξω με όλη μου την καρδιά. (Ψαλμός 119:34)

35 Κάνε με να περπατήσω στο μονοπάτι των εντολών σου, γιατί το χάρηκα. (Ψαλμός 119:35)

36 Γείρε την καρδιά μου στους μάρτυρές Σου και όχι στο κέρδος. (Ψαλμός 119:36)

37 Απομάκρυνε τα μάτια μου από το ψέμα, και ανάκτησέ με στον δρόμο Σου. (Ψαλμός 119:37)

38 Καθιερώστε τον Λόγο Σου προς τον δούλο Σου, που οδηγεί στον φόβο Σου. (Ψαλμός 119:38)

39 Απομάκρυνε την ονειδισμό μου που φοβάμαι, γιατί οι ορθές σου αποφάσεις είναι καλές. (Ψαλμός 119:39)

40 Κοίτα, λαχταρούσα τις εντολές Σου. ζωντάνεψε με στη δικαιοσύνη Σου. (Ψαλμός 119:40)

Ημέρα έκτη | Εμπιστευόμενος τον Νόμο του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:41-48

Σήμερα είναι η έκτη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η έκτη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

41 Και ας έρθουν οι καλοσύνη σου σε μένα, Κύριε, η λύτρωσή σου, σύμφωνα με τον λόγο σου. (Ψαλμός 119:41)

42 Για να απαντήσω στον επιτιμητή μου, γιατί έχω εμπιστοσύνη στον λόγο σου. (Ψαλμός 119:42)

43 Και μην αφαιρείς από το στόμα μου εντελώς τον λόγο της αλήθειας, γιατί περίμενα τις ορθές σου αποφάσεις. (Ψαλμός 119:43)

44 Για να μπορώ να φυλάσσω την Τορά σας συνεχώς, για πάντα και για πάντα. (Ψαλμός 119:44)

45 Για να περπατήσω σε ένα πλατύ μέρος, γιατί ζήτησα τις εντολές Σου. (Ψαλμός 119:45)

46 Για να μιλήσω για τους μάρτυρές σου ενώπιον των ηγεμόνων, και να μην ντραπώ. (Ψαλμός 119:46)

47 Για να χαρώ τον εαυτό μου με τις εντολές Σου, τις οποίες αγάπησα. (Ψαλμός 119:47)

48 Για να σηκώσω τα χέρια μου στις εντολές Σου, που αγάπησα. ενώ διαλογίζομαι τους νόμους Σου. (Ψαλμός 119:48)

Ημέρα έβδομη | Είναι το 1ο Σαμπάτ | Εμπιστοσύνη στο Νόμο του Ιεχωβά | Ψαλμός 119:49-56

Σήμερα είναι η έβδομη ημέρα της πρώτης εβδομάδας των επτά εβδομάδων. Σήμερα είναι η έβδομη ημέρα της καταμέτρησης των πενήντα ημερών από την ημέρα του κυματισμού του Ομέρ την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο. Σήμερα είναι Σάββατο, το πρώτο Σάββατο των επτά Σαββάτων. Σήμερα συμπληρώνεται η πρώτη εβδομάδα των επτά εβδομάδων.

1 Ο Ελοχίμ μας ευνοεί και μας ευλογεί. Κάντε το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω μας. Σελάχ. (Ψαλμός 67:1)

2 Για να γίνει γνωστός ο δρόμος σου στη γη, η απελευθέρωσή σου σε όλα τα έθνη. (Ψαλμός 67:2)

3 Ας σε υμνούν οι λαοί, ω Ελοχίμ, ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:3)

4 Ας χαίρονται τα έθνη και ας τραγουδούν από χαρά! Διότι κρίνεις ευθύς τους λαούς και οδηγείς τα έθνη στη γη. Σελάχ. (Ψαλμός 67:4)

5 Ας σε υμνούν οι λαοί, Ελοχίμ. ας σε υμνούν όλοι οι λαοί. (Ψαλμός 67:5)

6 Η γη θα δώσει την αύξηση της. Ο Ελοχίμ, ο δικός μας Ελοχίμ, μας ευλογεί! (Ψαλμός 67:6)

7 Ο Ελοχίμ μας ευλογεί! Και όλα τα πέρατα της γης Τον φοβούνται! (Ψαλμός 67:7)

49 Θυμήσου τον λόγο προς τον δούλο σου, τον οποίο με έκανες να περιμένω. (Ψαλμός 119:49)

50 Αυτή είναι η παρηγοριά μου στη θλίψη μου, γιατί ο λόγος Σου με έδωσε ζωή. (Ψαλμός 119:50)

51 Οι περήφανοι με έχουν περιφρονήσει τελείως, δεν στράφηκα από την Τορά Σου. (Ψαλμός 119:51)

52 Θυμήθηκα τις παλαιές ορθές αποφάσεις σου, Κύριε, και παρηγορώ τον εαυτό μου. (Ψαλμός 119:52)

53 Η οργή με έχει κυριεύσει εξαιτίας του άδικου που εγκαταλείπει την Τορά Σου. (Ψαλμός 119:53)

54 Οι νόμοι σου υπήρξαν τα τραγούδια μου στον τόπο της παραμονής μου. (Ψαλμός 119:54)

55 Θυμήθηκα το Όνομά σου τη νύχτα, Κύριε, και φυλάω την Τορά σου. (Ψαλμός 119:55)

56 Αυτό έγινε δικό μου, γιατί τήρησα τις εντολές σου. (Ψαλμός 119:56)